Feykir - 23.09.2020, Blaðsíða 8

Heilir og sælir lesendur góðir.
Einhverju sinni, reyndar fyrir margt
löngu, hafa verið haldin vísnakvöld á
Hótel KEA á Akureyri. Meðal þátttakenda
þar var hörkuskvísan Ósk Þorkelsdóttir
frá Húsavík, sem trúði áheyrendum
fyrir eftirfarandi niðurstöðum úr sínum
rannsóknum:
Það er ekki illa meint
frá okkur Þingeyingum,
aldrei hef ég getað greint
gáfur í Skagfirðingum.
Sá ágæti félagi Kristján Stefánsson
frá Gilhaga mun hafa talið ástæðu til
að senda nokkra kvittun fyrir þessari
sendingu og dundaði sér við að gera þrjár
úrvals hringhendur, sem trúlega hafa
borist til frúarinnar.
Barst á kreik í blendinn leik
bendir veikum putta.
Anar keik í eld og reyk
ekki smeik sú stutta.
Á skotmark einatt skammt frá sér
skyttan beinir hendi.
Vit að greina vandi er
viðbragðs – seinu kvendi.
Þótti frægt ef þingeyskt var.
En það hefur lægt, til saka.
Því af nægtum naumt er þar
núna hægt að taka.
Nú fer að nálgast það sem sumir kalla
tímamót sumars og hausts. Látum
samt ekki í ljósi þörf á að flýta þeim
varmaskiptum þrátt fyrir næstu vísur
sem ortar eru nær vetri. Það mun hafa
verið á haustdögum sem hin kunna
skáldkona Ólína Andrésdóttir orti svo:
Senn má varma sumarbáls
síðsta bjarma líta,
hlíðar barminn faðmar frjáls
fönnin armahvíta.
Þegar meira líður á haustið verða þessar
til hjá Ólínu:
Barn á hóli hættir leik
harðnar gjólan tíða,
farna sól þá byrgir bleik
bjarnarnjólan stríða.
Dómar falla, dauða þá,
drómar alla beygja.
Blómið hallar höfði und snjá
hljómar snjallir þegja.
Held endilega að næstu vel gerðu vísur
séu eftir hinn kunna hagyrðing Önnu
Eggertsdóttur sem kennd var við Steðja í
Borgarfirði.
Hrekkjum lífsins hlæðu að
harma tölur spara,
hægt með gætni hugsa um það
hvernig með skal fara.
Allt þó verði á tundri og tjá
tapaðu aldrei móði.
Bíttu á jaxlinn bara þá
og bölvaðu í hljóði.
Hef áður birt í þessum þáttum vísur eftir
Sigurð Bjarnason, sem var Reykvíkingur.
Þessar munu eftir hann:
Flest í heimi finnst mér valt
Vísnaþáttur 768
( GUÐMUNDUR VALTÝSSON ) palli@feykir.is
fátt sem treysta megi,
það á sveimi iðar allt
enda – fram að degi.
Þegar snót með þelið flátt
þeytir grjóti og sóti,
út mín brjótast ósjálfrátt
önughót á móti.
Sá magnaði Þingeyingur Sigurður Jóns-
son, bóndinn á Arnarvatni, hlýtur að hafa
verið önugur í skapi er hann orti svo:
Gleðin mín er grafin kvik
gnagar eiturnaðra.
Líf mitt allt er sífelld svik
við sjálfan mig og aðra.
Eftir að hafa hugsað málið betur varð
þessi til:
Ósanngjarnan garminn við
gjörast nú dómar þínir.
Alltaf sér hann þó eina hlið
ef hann fer og rýnir.
Að lokum þessi auðskilda vísa eftir Sig-
urð:
Orðið getur erfitt spaug
eftir þrá og vonum,
ef að maður magnar draug
og missir stjórn á honum.
Það mun hafa verið gamli Káinn sem orti
svo magnaða mannlýsingu:
Æru þrotinn, þrútinn, blár
þögull greipar spennir,
hæruskotinn, grettur, grár
glóðaraugum rennir.
Það mun hafa verið Heiðrekur Guð-
mundsson, skáld frá Sandi, sem sagði svo
frá högum sínum:
Skuldir mínar aukast enn,
af þeim vandi stafar.
Fjöldi víxla en fáir menn
fylgja mér til grafar.
Gaman höfðu þessir snjöllu hagyrðingar,
þess tíma á Akureyri, að glettast hver
við annan. Rósberg G. Snædal greip
á lofti yfirlýsingu Heiðreks og sendi á
skáldbróður.
Ekki var hans líkfylgd löng,
lýður um það brigslar,
hér og þar í hálfa stöng
héngu fallnir víxlar.
Í þungum þönkum mun Heiðrekur hafa
verið er hann orti svo:
Það er kalt í þessum heimi
þar er valtur sess.
Lífið allt er öfugstreymi
ungur galt ég þess.
Gott þá að enda með þessari fallegu vísu
Heiðreks:
Þó að stundum þyki mér
þungur lífsins róður.
Þá er guð í sjálfu sér
sínum börnum góður.
Veriði þar með sæl að sinni.
/Guðmundur
Valtýsson
Eiríksstöðum,
541 Blönduósi
Sími 452 7154
Nýliðar voru áberandi í starfi GSS í
sumar en metþátttaka var á árlegu
nýliðanámskeiði í júní. Formaður
klúbbsins brá sér í hlutverk blaðamanns
og tók nokkra þeirra tali og mun Feykir
birta viðtöl í næstu blöðum.
Helgi Freyr Margeirsson ríður á vaðið
en hann er þekktur úr körfunni fyrir að
raða niður þristum. Því biðu kylfingar
spenntir eftir að sjá hvort framhald yrði
á þristaröðinni. Helgi hlær að þessu en
útilokar ekki að þristunum fjölgi en hann
segist hafa spilað töluvert í sumar.
Hvernig var svo að ganga í GSS? „Þetta var
nánast náttúrulegt skref fyrir mig því ég hef
gaman að því að skora á sjálfan mig og læra
eitthvað nýtt. Ekki skemmdi fyrir að þetta
getur verið mikið fjölskyldusport og hvetur
til útiveru sem er öllum holl.“
Var eitthvað sem kom á óvart? „Já, hvað
mér finnst golfið raunverulega skemmtilegt
þó að mér gangi stundum bölvanlega, en
maður verður að horfa til þess jákvæða og
það eru alltaf einhver högg inn á milli sem
bæta upp fyrir allt það sem var ómögulegt,“
segir Helgi brosandi og bætir við: „Ég hefði
viljað vera búinn að fara af stað fyrr, allavega
að sækja námskeið til að vera aðeins kominn
af stað. En þetta er frábært fjölskyldusport.
Annað er að við hér í Skagafirði eigum alveg
ótrúlega flottan völl sem er öfundsverður
og ekki skemmir fyrir að maður getur
skotist upp á völl og tekið tvær, þrjár, holur í
hádegishléinu á góðviðrisdegi, það er nánast
ómögulegt á öðrum völlum.“
Hvað stendur svo upp úr í golfinu eftir
sumarið? „Öll góðu höggin í sumar sem á
einhvern ótrúlegan hátt fara nákvæmlega
eins og maður hafði hugsað sér að þau ættu
að gera, eða þannig. Annars var líka mjög
gaman að vinna núverandi, og vonandi
áframhaldandi, formann GSS í litlu móti í
sumar, gegn öllum líkum, ætli það sé ekki
hápunkturinn“ segir Helgi Freyr glottandi í
lokin.
( NÝLIÐAR Í GOLFI ) @Kristján Bjarni Halldórsson
Áskorun að læra eitthvað nýtt
Helgi Margeirs ásamt spúsu sinni, Margréti Helgu Hallsdóttur.
AÐSEND MYND
Helgi Freyr Margeirsson | starfsmaður Landsbankans
8 36/2020