Alþýðubandalagsblaðið - 20.12.1975, Síða 16

Bókaforlag Odds Björnssonar
á Akureyri hefur sent frá sér
eftirtaldar bækur:
ÁFRAM VEGINN, sagan um
Stefán íslandi, skráð af Indriða
G. Þorsteinssyni. Á bókarkápu
segir: „Allir íslendingar vita,
hver Stefán íslandi, óperu-
söngvari er. En fáir kunna
ævintýrið um hinn umkomu-
lausa, skagfirska pilt, sem
ruddi sér leið til frægðar og
frama úti í hinum stóra heimi
með hina silfurtæru rödd, sem
hann fékk í vöggugjöf, að vega
nesti. Hér rekur Indriði G. Þor
steinsson þessa undraverðu
sögu mannsins, sem varð einn
ástsælasti listamaður þjóðar-
innar.
Hér kemur fjöldi manns við
sögu, stíll Indriða er leikandi
léttur og frásögn Stefáns fjör-
ug og skemmtileg.“
Bókin er prýdd fjölda mynda
frá ýmsum tímum í ævi Stefáns
og aftast í bókinni er að finna
nafnaskrá úr meginmáli henn-
ar, auk skrár yfir hljómplötur,
sem Stefán íslandi hefur sung-
ið inn á, ýmist einn eða með
öðrum frá því árið 1937.
Aftan á titilsíðu bókarinnar
er þess getið, að bókin sé sett
úr Baskeville letri og prentuð
á Fidelith Woodfree Chamoise
pappír frá Belgíu. Er pappír
þessi gulleitur og frá sjónar-
hóli leikmannsins, heldur leið-
inlegur varningur. Káputeikn-
ingu gerði Kristján Kristjáns-
son.
Það er bara svona, skáldsaga
eftir Guðnýju Sigurðardóttur
og er það þriðja bók höfundar,
sem auk ritstarfa vinnur við
húsmóðurstörf í Rvík.
Fyrsta bók hennar Dulin ör-
lög, smásagnasafn, kom út hjá
Almenna bókafélaginu árið
1969, en áður höfðu birst eftir
hana smásögur í blöðum og
tímaritum. Önnur bók hennar
kom út árið 1973 hjá Bóka-
forlagi Odds Björnssoar og er
það skáldsaga, sem nefnist
Töfrabrosið.
Það er bara svona er nútíma
skáldsaga og segir frá hjónum
sem flytja úr rólegu plássi til
Reykjavíkur. Lífið þar er þeim
framandi og ýmis ævintýri ger-
ast í fyrirmyndarblokkinni nr.
10 við D-götu.
Leiðrétling
í síðasta tölublaði AB-blaðsins
misritaðist í fréttatilkynningu
frá Espirantófélaginu að næsta
alþjóðaþing Espirantóista yrði
haldið í Reykjavík, en á að
vera í Aþenu, en hér í Reykja-
vík árið 1977.
Guðný Sigurðardóttir er lip-
ur stílisti og kryddar frásögn
sína skemmtilegri kímni, sem
hefur bók hennar langt yfir
hinar svokölluðu „kéllinga-
bækur.“
Leitarflugið eftir Ármann
Kr. Einarsson, og er það 3.
útgáfa bókarinnar.
Er þetta fimmta bókin í sarn
stæðum bókaflokki fyrir börn
og unglinga um Árna og Rúnu
í Hraunkoti og ævintýri þeirra.
Ýmsar forvitnilegar persónur
koma við sögu s. s. Búi brodd-
göltur, Svarti-Pétur, Olli of-
viti o. m. fl.
Halldór Pétursson mynd-
skreytir bókina af sinni al-
kunnu snilld.
VIÐ HLJÓÐFALL STARFS-
INS, íjóð eftir Guðmund Þor-
steinsson frá Lundi.
Er hér á ferðinni ljóðabók,
allmikil að vöxtum, og skiptist
hún í fjóra flokka eftir efni,
þ. e. í gamni og alvöru, Að
baki sögunnar, Minni — tæki-
færiskvæði og Alvara.
Guðmundur Þorsteinsson er
austfirðingur að ætt, en býr nú,
sem „búlaus verkamaður í
sveit“ í Sandvík skammt frá
Nýhöfn á Sléttu.
Steindór Steindórsson frá
Hlöðum ritar formála að bók-
inni og segir þar m. a. um
kvæði Guðmundar: „Þau eru
sterkur íslenskur vefnaður,
unnin til að veita skjól og
verndar heilbrigði þjóðarinnar
í hugsun og hætti.“
Guðmundur Þorsteinsson
frá Lundi er nú á áttræðisaldri
og hann yrkir í hefðbundnum
stíl eftir ströngustu kröfum
bragfræðinnar.
Ennfremur hefur Bókafor-
lag Odds Björnssonar sent frá
Starfsmannaráð F. S. A. gengst
fyrir málverkasýningu átta
myndlistarmanna frá Akureyri.
Sýning þessi er sett upp í stiga-
göngum og setustofum stofnun
arinnar. Starfsmannaráð bauð
10 myndlistarmönnum að taka
sér tvær þýddar bækur, Bíla-
borgina eftir Arthur Hailey og
Hvítklæddar konur eftir Franlc
G. Slaughter. Er hér um skáld-
sögur að ræða og hefur Her-
steinn Pálsson þýtt þær báðar.
Bókaútgáfan IÐUNN hefur
sent frá sér bók eftir ungan
höfund, Guðlaug Arason, og
nefnist bókin Vindur, Vindur,
vinur minn.
Aðalpersóna bókarinnar,
Eingill í Staung, er utangarðs-
maður sem umhverfið stimplar
fávita og á enga samleið með
þátt í þessari sýningu og 8
myndlistarmenn sendu og sýna
þarna um 40 myndir, og einnig
er þarna á sýningunni rýateppi
eftir Ragnheiði Valgarðsdóttur.
Þeir myndlistarmenn, sem eiga
þarna verk eru: Hallmundur
öðrum, en býr samt yfir meiri
heilindum í lífsskoðun en það
samfélag ,sem útskúfar hon-
um, og hann á sér trygga vini,
þar sem eru vindurinn, fjaran
og hafið. Sagan greinir frá til-
raunum hans til að tengjast
samfélaginu og margvíslegum
árekstrum, sem af því hljótast.
Vindur, vindur, vinur minn,
er fyrsta skáldsaga Guðlaugs
Arasonar. Guðlaugur er dal-
víkingur að ætt og hefur stund-
að sjó frá blautu barnsbeini.
Hann lauk stúdentsprófi frá
Menntaskólanum við Tjörnina
árið 1973 en hefur að undan-
förnu dvalist í Kaupmanna-
höfn við ritstörf.
Kristinsson, Aðalsteinn Vest-
mann, Öli G. Jóhannsson, Val-
garður Stefánsson, Gísli Guð-
mann, Guðmundur Ármann,
Þorgeir Pálsson og Örn Ingi.
Allar þessar myndir fær starfs-
Frh. á bls. 10.
Málverkasýning á F.8.A.
RITST J ÓRN ARGREIN:
Jól og
kristni
M. * W »lii -fVl'
ny WtX »> * »1
MALGAGN ALÞÝÐUBANDALAGSINS I NORÐURLANDSKJÖRDÆMI EYSTRA
Ritnefnd: Helgi Guðmundsson (ábm.), form., Sigurbjörn Halls-
son, Steinar Þorsteinsson, Jón Daníelsson, Kristín Ólafsdóttir,
Óttar Einarsson og Soffía Guðmundsdóttir. — Framkvæmdastj.:
Jóhanna Þorsteinsdóttir. — Ritstjórn og afgreiðsla: Eiðsvalla-
götu 18, sími: 2-18-75. — Pósthólf: 492.
Þegar jólahelgin nálgast kemur meistarinn Jesús Kristur
mönnum æ oftar í hug. Þá rifjast líka upp fyrir þeim, er
þetta ritar, ræða sem hnyttinn maður hélt um boðskap Jesú
og hófst hún á þessa leð: „Fyrir tvö þúsund árum kom Jesús
Kristur fyrstur með þá kenningu, að menn ættu að elska
náunga sinn eins og sjálfan sig, launa illt með góðu og sá
sem ætti tvo kyrtla skyldi gefa náunga sínum, er engan
ætti, annan þeirra.“ Síðan hefur ekkert gerst í málinu. Og
þó — reyndar hefur ýmislegt gerst í málinu á þessum tvö
þúsund árum. Sennilega hefur sú tilfinning, að allir menn
væru jafnir og engan mætti órétti beita, aldrei átt meiri
ítök í hugum manna vítt um veröld en nú, einkum meðal
ungs fólks.
Nú stefna tugir ríkja undir merkjum sósíalismans að því
að afnema efnahagslegt misrétti, semsagt að framkvæma
það boðorð Jesú sem fjallar um kyrtlana. Sú framkvæmd
gengur misjafnlega og skrykkjótt, en hún er þó í gangi og
er jafnframt alvarlegasta ógnun við ofurvald auðsins í
kapitalistiskum löndum.
Með þessum orðum er að sjálfsögðu ekki verið að segja
það, að þeir stjórnmálaflokkar sem kenna sig við sósíalisma,
séu einskonar arftakar um kristilegan boðskap. Hitt er aft-
ur rétt og skylt að bera fram afdráttarlaust, að það er eng-
inn skyldleiki til á milli kærleiksboðskapar Jesú Krists og
þeirra afla sem viðhalda og styðja peningahyggju og auð-
drottnun. Það er sennilega hámark pólitískrar hræsni þegar
íhaldið reynir að skreyta sig með merkjum Krists og telur
sig sérstakan vörð um kristilegar lífsskoðanir og hugsjónir.
Eykon, Geir og Co eiga ekkert sameiginlegt með postul-
unum nema einum þeirra. Það þarf hinsvegar ekki nema
miðlungs hugmyndaflug til að sjá þá fyrir sér í þeim hópi
sem gerði musterið að markaði og var rekinn þaðan öfugur
út. Þeim væri því sæmst að láta heldur lítið fyrir sér fara
þegar kristindóm ber á góma. —
Það má svo almennt segja um jólahald okkar íslendinga,
að heiðinn norrænn siður móti það mest. Til forna voru jól-
in hátíð ljósanna og mun hafa verið fagnað með þeirri ljósa-
dýrð sem menn gátu fyrir komið, og svo hressilegri tilbreyt-
ingu í mat og drykk. Allt það tilstand með skrautglingur og
jólagjafakeppni, sem alltaf er að aukast, mætti að mestu
hverfa og yrði fáum eftirsjón að nema kaupsýslustétt.
AB-blaðið óskar lesendum sínum friðsamlegra og gleði-
legra jóla. Það vonar að allt það fólk, sem þrælar myrkr-
anna á milli, til að sjá sér og sínum farborða, geti átt ein-
læga gleði á heimili sínu án tilkostnaðar sem sökkvi því enn
dýpra ofan í skuldafen og fjárhagsáhyggjur.
Loks leyfir blaðið sér að bera fram þá ósk, að sagan um
jólabarnið og boðskapur Jesú Krists megi þrátt fyrir allt
ylja okkur í hjörtum og endurnæra drauminn um fegurra
mannlíf, nýtt og betra samfélag. — A —