Morgunblaðið - 25.08.2021, Side 16

16 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 25. ÁGÚST 2021
✝
Björg Birna
Jónsdóttir
fæddist í Keflavík
25. desember 1938.
Hún lést á Heil-
brigðisstofnun Suð-
urnesja 17. ágúst
2021.
Foreldrar henn-
ar voru Jón Einar
Bjarnason, f. 27.6.
1910, d. 30.11.
1982, og Kristín
Þórðardóttir, f. 21.9. 1912, d.
27.3. 1988.
Systkini Bjargar eru Ragnar
Birkir, Sigríður Erla (látin),
Elías Símon (látinn), Þórður
(látinn), Gréta Svanhvít, Krist-
ján Þór, Ásmundur, Einar og
Borgar.
Björg bjó í Keflavík fyrstu
árin og flutti þriggja ára með
fjölskyldu sinni til Sandgerðis.
Þar misstu þau heimili sitt í
Laufási í bruna þegar hún var
fimm ára og fluttu þá í Skálholt
í Garði. Þar bjuggu þau þar til
Björg var 13 ára en þá fluttu
þau aftur til Keflavíkur.
17 ára kynnist Björg eftirlif-
3) Kristín Jóna, f. 1964, maki
G. Hans, fyrrverandi eig-
inmaður hennar er Garðar Ket-
ill og eiga þau þrjú börn: a) Ás-
geir Elvar, maki Gígja Sigríður,
eiga þau tvö börn. b) Brynjar
Freyr, maki Elva Lísa. c) Katla
Rún, kærasti Halldór Garðar.
4) Íris Birgitta, f. 1966, maki
Ómar Ingimarsson, þau eiga
fjögur börn: a) Birna Sif, maki
Fannar Pétur, Birna á tvö börn
frá fyrra sambandi og eina
stjúpdóttur. b) Ingimar Rafn,
kærasta Elva María og eiga þau
tvo syni. c) Elías Már, maki
Tinna og eiga þau tvo syni. d)
Björgvin Leó.
5) Jón Björgvin, f. 1981.
Björg starfaði við verslunar-
störf og var lengst af deild-
arstjóri í Kaupfélagi Suð-
urnesja. Hún var heimavinn-
andi meðan börnin voru ung en
fór í síldarvinnslu á haustin.
Vann með eiginmanni sínum við
fasteigna/bílasölu og voru þau
með tryggingaumboð. Einnig
vann hún sem ræstitæknir hjá
eiginmanni sínum í nokkur ár.
Útför Bjargar verður gerð
frá Keflavíkurkirkju í dag, 25.
ágúst 2021, klukkan 13. Athöfn-
inni verður streymt. Stytt slóð á
streymi:
https://tinyurl.com/2w3aur3e
Virkan hlekk má finna á:
https://mbl.is/andlat
andi eiginmanni
sínum, Hilmari R.
Sölvasyni, f. 26.12.
1936. Þau hófu bú-
skap sinn á Faxa-
braut 41 árið 1959
og giftu sig í des-
ember það ár um
leið og elsta dótt-
irin var skírð. Þau
eignuðust fimm
börn:
1) Sigurlína
Guðrún (Lína), f. 1959, maki
Eiður Aðalgeirsson, þau eiga
fjögur börn: a) Hilmar Geir,
maki Sigríður og eiga þau einn
son og á Hilmar dóttur frá
fyrra sambandi. b) Enok, maki
Þórunn. c) Ína Björg, kærasta
Þyrí, Ína á son frá fyrra sam-
bandi. d) Aníka, kærasti Atli
Rafn.
2) Sölvi Þorbergs, f. 1960,
fyrrverandi kona hans er María
Magnúsdóttir og eiga þau fjög-
ur börn: a) Helga Heiðdís, maki
Hjalti, eiga þau eina dóttur. b)
Hilmar Rafn. c) Hinrik Örn,
kærasta Kristýna. d) Hlynur Al-
mar.
Það er einn af góðum kostum
lífsins að elska og vera elskaður.
Elsku mamma, það var ekki erfitt
í okkar fjölskyldu því þú sýndir
ást þína á svo margvíslegan hátt.
Þú lifðir fyrir börnin þín, tengda-
börn og barnabörn og varst svo
endalaust stolt af okkur öllum.
Alla tíð varstu hrókur alls fagn-
aðar þó að þú bragðaðir aldrei
áfengi. Þú varst mikill dansari og
sýndir stundum dans hér áður
fyrr. Ekki fannst þér leiðinlegt að
fara í bingó og vannst þú oft stóra
vinninga. Þú kenndir okkur að
spila og var mikið spilað og þá sér-
staklega í sumarbústaðnum ykkar
pabba. Hafa barnabörnin erft
þessa spilagleði og eru dregnir
með margir ólíkir spilakassar
hvert sem farið er.
Ég man þegar ég og og Sölvi
bróðir vorum í kristilegu starfi og
kölluðum við okkur kristið æsku-
fólk. Þú varst svo ánægð með okk-
ur og fóru mæður okkar allra að
hittast í bænahóp sem þér þótti
svo vænt um. Þú talaðir alltaf svo
vel um alla og vildir aldrei hlusta á
neikvætt umtal um neinn. Áhugi
þinn á íþróttum var einstakur og
vildir þú helst ekkert annað horfa
á í sjónvarpinu. Þú varst nánast
alæta á íþróttir og vaktir meira að
segja yfir boxinu. Þitt lið í fótbolt-
anum var fyrir utan Keflavík Liv-
erpool. Þú þekktir alla leikmenn,
veikleika þeirra og styrkleika. Þú
fylgdist vel með íþróttum barna-
barna þinna. Þú tókst þá ákvörð-
un samt að fara ekki á leiki hjá
þeim til að gera ekki upp á milli
þeirra. Þetta lýsir þér svo vel
elsku mamma mín.
Þér fannst gaman að tala um
stjórnmál og fylgdist með flestu
þar. Þegar ekkert var að sjá í
íþróttum horfðir þú á stjórnmála-
umræður og beinar útsendingar
frá Alþingi fannst þér ekki leið-
inlegar.
Þú varst mesta jólabarn allra
tíma fyrir utan kannski Siggu
systur þína. Þið fóruð á hverju ári
með pabba, Má og Gunnu til Flór-
ída í nóvember. Þið Sigga að
kaupa jólagjafir fyrir stóra hópinn
ykkar meðan hinir fóru í golf.
Fullkomið kombó þar á ferð. Jóla-
pakkarnir frá ömmu slógu alltaf í
gegn og fataðir þú hópinn þinn
upp. Það sem var einstakt var að
stærðirnar pössuðu nánast alltaf.
Einu sinni ætlaði ég að fara með
einn unglinginn minn að kaupa
jólaföt en hann neitaði og sagðist
ekki þurfa þess því amma gæfi
honum alltaf svo fallegt í jólagjöf.
Það voru þung skref hjá þér,
elsku mamma mín, þegar Sigga
systir þín kvaddi okkur fyrir
tveimur árum. Þið voruð svo sam-
rýndar og engar veislur eða við-
burðir í fjölskyldunni án Siggu
systur og svo öfugt; ekkert gerð-
ist án Bjargar systur.
Síðastliðið ár hafði heilsu þinni
hrakað mikið og þegar þú lagðist
inn á sjúkrahúsið tveimur vikum
áður en þú kvaddir varstu orðin
svo veik. Þetta sýndi okkur að þú
varst miklu veikari en þú vildir
gefa upp og kvartaðir aldrei.
Pabbi stóð fast við hlið þér og
hugsaði svo vel um þig allt til
enda. Ég var alltaf svo stolt að
eiga svona fallega og góða
mömmu. Fallegasti engillinn er
nú á leið í sumarlandið.
Ó, mamma mín, hversu sárt ég sakna
þín,
sál mín fyllist angurværum trega.
Öll þú bætir bernskuárin mín,
blessuð sé minningin ævinlega.
(Jón Gunnlaugsson)
Saknaðarkveðja,
Sigurlína Guðrún
Hilmarsdóttir.
Elsku mamma mín.
Ég trúi því ekki að þú sért farin
frá okkur. Það verður skrýtið að
geta ekki droppað við í kaffi og
eiga smá spjall saman. Þú varst
svo ættfróð og var alltaf hægt að
spyrja þig út í allt í sambandi við
ættina.
Þú elskaðir svo mikið fjölskyld-
una og að vera með okkur öllum.
Við systkinin gáfum þér í 80 ára
afmælisgjöf óvissuferð með okkur
og mökum okkar ásamt hótelgist-
ingu. Fórum við öll saman á ein-
um bíl og var þessi ferð yndisleg í
alla staði. Þú sagðir við alla að
þetta hefði verið besta afmælis-
gjöfin sem þú hefðir getað fengið
frá okkur, að vera með okkur. Við
fórum árið eftir í aðra óvissuferð
með ykkur pabba og var hún jafn
yndisleg.
Við fjölskyldan höfum gert
mikið saman alla tíð, sérstaklega
þegar við systkinin vorum með
börnin okkar lítil. Fórum m.a. öll
saman til Orlando þar sem þið
áttuð hús. Fórum öll saman um
áramót til Tenerife þegar pabbi
varð 70 ára, vorum þá orðin 26
manns. Vorum mikið saman uppi
í bústað í Vaðnesi. Stundum vor-
um við svo mörg að það var búin
til flatsæng á stofugólfinu fyrir
elstu barnabörnin. Það var mikið
spilað í sumarbústaðnum, leikið
sér og haft gaman saman. Einu
sinni héldum við furðufataball og
skemmtu allir sér mjög vel ekki
síst þið, mamma og pabbi.
Þú varst mikið elskuð af öllum
og barnabörnin dýrkuðu þig. Þú
elskaðir að fara í ferðalög. Þið
pabbi fóruð t.d. til Orlando í yfir
20 ár, alltaf á haustin og fóru góð-
vinir ykkar, Már og Guðrún, allt-
af með ásamt elskulegri systur
þinni, Siggu.
Þú varst svo mikil félagsvera
og vildir helst alltaf fara síðust
heim úr veislum. En nú ert þú,
elsku mamma mín, að fara í þitt
síðasta ferðalag og veit ég að
Sigga „systir“ mun taka vel á
móti þér, þið voruð svo nánar og
góðar vinkonur.
Hvíl í friði, elsku mamma. Við
systkinin munum passa vel upp á
pabba fyrir þig.
Ég elska þig.
Þín dóttir
Íris Birgitta.
Elsku mamma mín, þá er
komið að kveðjustund.
Þú verður í hjarta mínu sú
mikilvægasta í mínu lífi, þú
kenndir mér allt.
Þið pabbi byggðuð ykkur hús
á Faxabrautinni þar sem við fjög-
ur systkinin ólumst upp alla tíð.
Alla mína tíð man ég eftir þeg-
ar þú fórst í bingó, fyrst fórstu
einu sinni í viku en þegar við vor-
um öll farin að heiman grínaðist
pabbi með að þú værir í vinnunni
nokkur kvöld í viku, og komstu
líka oft með ágætis vinninga
heim.
Þú varst alltaf húsmóðir fyrst
og fremst þegar við vorum að
alast upp, og við grínuðumst oft
með það að þú værir með gráðu
frá Húsmæðraskólanum en
þangað fórstu 18 ára og eignaðist
vinkonur fyrir lífstíð. Þið stofn-
uðuð saumaklúbb og hélt
mamma einmitt síðasta klúbbinn
sinn núna í vor.
Þú og pabbi áttuð gott líf sam-
an, þið voruð okkur mikil fyrir-
mynd, pabbi vann alltaf mikið og
þú varst verkstjórinn á heim-
ilinu.
Mamma smakkaði aldrei vín,
henni fannst það bara vont, en
því miður reykti hún og hætti
ekki fyrr en læknirinn gaf henni
rauða spjaldið og sennilega var
það bara orðið of seint.
Þegar mamma var að verða 43
og pabbi 45 ára þá fæddist okkur
lítill bróðir, hann var mikill gleði-
gjafi fyrir okkur öll og hafa þau
alltaf sagt að það að byrja svona
upp á nýtt hafi haldið þeim ung-
um svo lengi.
Mamma og pabbi eignuðust 15
barnabörn og fæddust þau u.þ.b.
tvö á ári og alltaf fannst henni
eins og hún væri að verða amma í
fyrsta sinn, hún lifði fyrir okkur
og barnabörnin.
Hún elskaði að ferðast og Or-
landóferðirnar sem þau fóru á
hverju ári í tæp 30 ár stóðu alltaf
upp úr.
Mamma og pabbi byggðu sér
bústað í Vaðnesi og áttu hann í 44
ár. Eftir því sem fjölskyldan
stækkaði þá stækkaði bústaður-
inn því mamma elskaði að vera
þar með öllum hópnum sínum;
því fleiri því betra.
Við börnin eigum svo mikið af
góðum minningum úr Vaðnesinu.
Mamma var mikil sjálfstæðis-
kona og fylgdist vel með öllu sem
gerðist á alþingi.
Íþróttir voru líka hennar
helsta áhugamál, horfði eiginlega
á allt sem sýnt var og fótboltinn
þar efstur og auðvitað liðið henn-
ar Liverpool.
Elsku mamma mín, síðustu ár-
in þín einkenndust af veikindum
og þú varst orðin þreytt á þeim,
þú fylgdist áfram með öllu sem
var að gerast í lífi okkar en lík-
aminn var að gefast upp.
Svo kom að því sem við óttuð-
umst mest; þinni síðustu spítala-
vist, þú varst farin frá okkur á að-
eins tveimur vikum en við erum
svo þakklát að öll barnabörnin og
barnabarnabörnin gátu komið og
kvatt þig.
Það var erfitt að horfa upp á þig
ekki alveg tilbúna að kveðja en
svo kom yfir þig friður og þú varst
orðin sátt.
Takk fyrir allt mamma mín og
fyrir allt það sem þú hefur kennt
mér, þú varst alltaf til staðar fyrir
mig og fyrir það er ég svo þakklát.
Ég elska þig alltaf.
Þín dóttir,
Kristín Jóna.
Elsku besta amma mín, ég trúi
ekki að ég sitji hér og skrifi þessa
kveðju til þín, þetta er enn þá svo
óraunverulegt. Ég var engan veg-
inn tilbúin til að kveðja þig, en nú
ertu komin á miklu betri stað og
get ég huggað mig við það, eins og
afi sagði; nú ert þú orðin guðs
blessun.
Þú varst svo góð elsku amma
og alltaf var svo gott að koma til
þín í kaffi og spjall, við gátum tal-
að um allt, ég gat sagt þér allt og
aldrei dæmdir þú mann alveg
sama hvað, þú varst með sterkar
skoðanir og lást yfirleitt aldrei á
þeim, en aldrei upplifði ég það á
slæman hátt og hef alltaf kunnað
að meta það við þig.
Öll skiptin þegar ég var barn og
kom upp á Heiðarbrúnina, hvort
sem það var bara í heimsókn eða
pössun, þá elskaði ég að skoða föt-
in þín og máta alla fallegu skóna
þína þú varst svo glæsileg kona og
áttir alltaf svo mikið af fínu dóti,
ég man að ég hugsaði alltaf að ég
ætlaði að vera jafn glæsileg og þú
þegar ég yrði fullorðin.
Allar sumarbústaðaferðirnar
okkar saman í Vaðnesið er ég of-
boðslega þakklát fyrir, það varst
þú sem kenndir mér að leggja
kapal og að spila asna og nú í dag
spila ég það með börnunum mín-
um og hugsa alltaf til þín á meðan.
Takk fyrir að eiga síðustu nótt-
ina þína með mér, mér mun ávallt
þykja ótrúlega vænt um að hafa
fengið hana.
Takk, elsku amma mín, fyrir
allar okkar stundir saman, ég er
svo þakklát fyrir að hafa átt svona
frábæra manneskju í lífi mínu. Ég
mun aldrei gleyma þér, ég mun
alltaf sakna þín og ég mun elska
þig að eilífu.
Þín ömmustelpa
Birna Sif.
Nú er komið að kveðjustund og
þá hellast minningarnar yfir. Þær
eru margar. Fyrir rúmum sextíu
árum hittumst við fyrst í Hús-
mæðraskóla Reykjavíkur. Þarna
voru mættar 24 ungar stúlkur til
að læra að verða húsmæður. Þetta
var skemmtilegur tími. Þegar
náminu lauk var stofnaður sauma-
klúbbur. Við urðum átta sem fest-
ust þar og þar var lagður grunnur
að ævilangri vináttu. Björg var í
þessum hópi og það var aldrei
nein lognmolla í kringum hana.
Allir eru sérstakir og það var
Björg svo sannarlega. Hún lá ekki
á skoðunum sínum, lét allt flakka
og það var oft mikið hlegið. Við
vinkonurnar í saumó gerðum
margt fleira en að sauma og
prjóna. Fljótlega vorum við allar
giftar og fengu eiginmennirnir að
vera með í alls konar hittingum.
Þá var farið út að borða og dansa
(við vorum af tjúttkynslóðinni).
Þar voru Björg og Hilmar á
heimavelli og létu sitt ekki eftir
liggja.
Fyrstu búskaparárin hlóðum
við niður börnum og þar voru
Björg og Hilmar á toppnum með
sinn glæsilega barnahóp. Eftir að
börnin uxu úr grasi og við ekki
eins bundnar heima fórum við að
ferðast saman. Bæði innanlands
og utan. Þá var alltaf mikið stuð
og stemning. Það væri allt of langt
mál að rifja upp ferðirnar okkar
en þó verð ég að minnast á
draumasiglinguna um Karabíska
hafið. Það var toppurinn á tilver-
unni og vikudvöl á Flórída á eftir,
en á þeim tíma áttu Björg og
Hilmar hús þar.
Björg var trúuð kona. Hún
trúði og treysti Guð almáttugum
en næst á eftir Guði kom Sjálf-
stæðisflokkurinn sem hún trúði á
og á því var enginn afsláttur gef-
inn. Björg og Hilmar voru farsæl
hjón. Hún fékk að hafa sínar
sterku skoðanir á mönnum og
málefnum enda tilgangslaust að
mótmæla. Síðustu árin voru
Björgu erfið vegna þrálátra veik-
inda, en aldrei heyrðum við hana
kvarta og þrátt fyrir síendurtekn-
ar spítalainnlagnir mætti hún í
saumó með hjálp Hilmars og
Dóru vinkonu.
Síðasti hittingurinn verður
okkur öllum minnisstæður. Þá
höfðu þau hjónin ákveðið að bjóða
okkur í kaffi á hótel Keflavík. Þeg-
ar við mættum þangað í sól og
blíðu var búið að dekka borð fyrir
okkur og þetta reyndist töluvert
meira en kaffiboð. Þarna var bor-
inn fyrir okkur dýrindis matur,
hver rétturinn á eftir öðrum og
vín með fyrir þá sem það vildu.
Þetta var rausnarlegt boð og ynd-
isleg stund sem er okkur öllum
dýrmæt og mun ekki gleymast.
Ekki grunaði okkur þá að þetta
yrði í síðasta skipti með Björgu.
Við kveðjum Björgu með sökn-
uði, það verður dauft yfir okkur í
næstu klúbbum. Við biðjum þann
guð sem hún trúði á að taka á móti
henni í sumarlandinu. Við sendum
Hilmari, börnum þeirra, tengda-
börnum og fjölskyldunni allri okk-
ar innilegustu samúðarkveðjur.
Guð geymi ykkur öll. Fyrir
hönd saumaklúbbsins,
Sigríður Auðunsdóttir.
Komið er að kveðjustund, elsku
Björg okkar.
Það skilur enginn augnablikið
fyrr en það er farið.
Og enginn þekkir stund hamingjunnar
fyrr en hún er liðin.
(SJ)
Við þökkum Björgu ljúfa sam-
fylgd í gegnum lífið. Hún kom inn
í líf Sölva þegar hann var enn barn
og hún unnusta Hilmars frænda
Sölva. Það er fræg sagan þegar
Sölvi bauð skólafélaga sínum í
kaffi til Bjargar á unglingsárun-
um og þeir gæddu sér á dýrindis
kökum sem þeir fundu í búrinu.
Síðar kom í ljós að um var að ræða
veitingar ætlaðar saumaklúbbi þá
um kvöldið. Sölvi minnist engra
stórra eftirmála eftir kökuveisl-
una.
Þegar við stofnuðum fjölskyldu
starfaði Björg sem dagmóðir og
passaði elstu dóttur okkar svo hún
hélt áfram að styðja við fjölskyld-
una. Okkur hjónunum varð vel til
vina alla tíð. Við stunduðum
hjónaböllin hér áður fyrr, sóttum
Sólarkaffi hjá Átthagafélaginu,
komum í ótal heimsóknir í sum-
arhús Bjargar og Hilmars í Vað-
nesi og svo áttum við margar góð-
ar samverustundir í Laugarási
fyrir vestan.
Björg var mjög glaðlynd, vin-
mörg og félagslynd kona. Heim-
ilið var stórt og gestkvæmt.
Margt var skrafað við eldhúsborð-
ið og alltaf kaffi á könnunni.
Ósjaldan var spáð í bolla og dag-
legt amstur krufið til mergjar.
Það var alltaf gott að leita til
Bjargar. Ingu er minnisstæð
ógleymanleg ferð í Kerlingarfjöll.
Þá tóku þær sig saman, Björg,
Sigga systir, Inga og Dísa systir,
og lærðu á skíði. Þær stöllur vökn-
uðu hlæjandi og sofnuðu hlæjandi
alla ferðina.
Seinni árin safnaði Björg
barnabörnum og barnabarna-
börnum og naut samvista við fjöl-
skyldu sína og vini.
Við sendum Hilmari og öðrum
aðstandendum innilegar samúð-
arkveðjur um leið og við kveðjum
góða konu og vin.
Blessuð sé minning hennar.
Inga Árnadóttir og Sölvi
Stefánsson.
Björg Birna
Jónsdóttir
✝
Agnar B.K. Ja-
cobsen fæddist
á Hóli í Hvamms-
sveit í Dalasýslu 7.
ágúst 1939. Hann
andaðist á hjúkr-
unarheimilinu
Droplaugarstöðum
11. ágúst 2021.
Foreldrar hans
voru Hildur Hall-
dórsdóttir, f. 1.1.
1915, d. 24.2. 1999,
og Kristján Breiðfjörð Jacob-
sen, f. 5.11. 1916, d. 29.8. 1997.
Agnar átti eina yngri alsyst-
ur, Maríu K. Jabobsen, f. 22.9.
1942, en hún var gift Halldóri
Hartmannssyni, d. 30.8. 2016.
Uppeldissystkini Agnars eru
Hulda Jófríður Óskarsdóttir, f.
7.2. 1931, d. 22.3. 2019, Marínó
Óskarsson, f. 20.10. 1932, og
Áslaug Gréta
Trenka, f. 7.11.
1934, d. 30.10.
2020.
Agnar lætur eft-
ir sig eiginkonu,
Guðrúnu Þórönnu
Ingólfsdóttur, f.
15.5. 1955. Þau
áttu engin börn
saman.
Fyrir átti Agnar
tvö börn, Kristján
Bragason, f. 11.11. 1960 (ætt-
leiddur), en móðir hans var
Ásta Andersen, f. 30.3. 1939, d.
16.1. 2006, og Birgi Breiðfjörð
Agnarsson, f. 8.3. 1973, d. 20.7.
2017. Móðir hans er Ingirós
Filippusdóttir, f. 22.9. 1943.
Útförin fer fram frá Foss-
vogskirkju í dag, 25. ágúst
2021, klukkan 15.
Blessuð sé minning þín elsku
bróðir minn.
Í bljúgri bæn og þökk til þín,
sem þekkir mig og verkin mín.
Ég leita þín, Guð, leiddu mig
og lýstu mér um ævistig.
Ég reika oft á rangri leið,
sú rétta virðist aldrei greið.
Ég geri margt, sem miður fer,
og man svo sjaldan eftir þér.
Sú ein er bæn í brjósti mér,
ég betur kunni þjóna þér,
því veit mér feta veginn þinn,
að verðir þú æ Drottinn minn.
(Pétur Þórarinsson)
Þín systir,
María K. Jacobsen
(Mæja).
Agnar Breiðfjörð
K. Jacobsen