Morgunblaðið - 05.10.2021, Blaðsíða 25

DÆGRADVÖL 25
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 5. OKTÓBER 2021
„ÞETTA VAR EKKI BEINT ÞAÐ SEM ÉG
MEINTI ÞEGAR ÉG BAÐ ÞIG AÐ SETJA
ÖRYGGIÐ Á ODDINN.“
„HÚN FALDI ÖLL FÖTIN MÍN SVO ÉG
FÆRI EKKI Á PÖBBINN.“
Ferdinand
Hrólfur hræðilegi
Grettir
... að elda morgunmat
fyrir hana á hverjum
morgni.
Í klípu eftir Mike Baldwin eftir Jim UngerHermann
Í STAÐ ÞESS AÐ LESA
FRÉTTIR …
ÆTLA ÉG AÐ
GRETTA MIG
BLERI,
BLERI
ÞETTA ER TIL
BÓTA
AFTUR?!
ÞETTA HEFUR VERIÐ
LANGUR DAGUR Á
VÍGVELLINUM!
GREINILEGA.
hefur orðið. Sjáum til með það. Ég
mun þó líta upp úr bókunum í kvöld í
dálitla stund og borða veislumat með
mínu allra besta fólki: mömmu, börn-
um mínum, barnabörnum og bróður
mínum og fjölskyldu hans. Það verð-
ur gaman, sérstaklega ef ég næ að
klára að senda nokkrar bækur í
prentsmiðju áður en kallað er til
borðs.“
Fjölskylda
Börn Ragnars Helga með fyrrver-
andi sambýliskonu sinni, Margréti
Sigurðardóttur, f. 20.4. 1971, kenn-
ara, en þau voru í sambúð frá 1993 til
2010, eru 1) Diljá Ragnarsdóttir, f.
5.8. 1993, lögfræðingur, búsett í
Garðabæ. Maki: Fannar Örn Arnars-
son verkfræðingur. Börn þeirra eru
Vaka, f. 2017 og Kári, f. 2020; 2) Ólaf-
ur Kári Ragnarsson, f. 30.8. 1995,
þjónn, búsettur í Hveragerði. Maki:
Rosemarie Huld Tómasdóttir nemi.
Dóttir þeirra er Mía, f. 2020; 3) Una
Ragnarsdóttir, f. 1.3. 2004, nemi.
Bróðir Ragnars Helga er Kjartan
Örn Ólafsson, f. 25.10. 1972, fram-
kvæmdastjóri, búsettur Reykjavík.
Foreldrar Ragnars Helga: Hjónin
Elín Bergs, f. 11.6. 1949, bókaútgef-
andi, fædd og uppalin í Reykjavík, nú
búsett í Kópavogi, og Ólafur Ragn-
arsson, 8.9. 1944, d. 7.3. 2008, bókaút-
gefandi og sjónvarpsmaður, fæddur á
Siglufirði, síðar búsettur í Reykjavík.
Ólafur og Elín voru gift frá 1968 til
2008.
Ragnar Helgi
Ólafsson
Ólöf Bjarnadóttir
húsfreyja á Eiðsstöðum,
síðar á Siglufirði, f. í Garði
Jónas Guðmundsson
bóndi á Eiðsstöðum í Blöndudal,
f. á Víðimýri í Skagafirði
Þ. Ragnar Jónasson
mjólkurfræðingur, síðar
bæjargjaldkeri á Siglufirði
Guðrún Reykdal
húsmóðir á Siglufirði
Ólafur Ragnarsson
bókaútgefandi og
sjónvarpsmaður í Reykjavík
Ólafur Reykdal
smiður á Siglufirði, f.
í Reykjadal, S-Þing.
Sæunn Oddsdóttir
húsfreyja á Siglufirði, f. á Siglunesi
Elín Bergs, fædd Thorstensen
húsmóðir, síðast í Reykjavík,
f. á Þingvöllum
Helgi Bergs, fæddur Helgason
forstjóri Sláturfélags
Suðurlands, síðast bús. í
Reykjavík, f. á Fossi á Síðu
Helgi Bergs
bankastjóri og þingmaður í Reykjavík
Lís Bergs, fædd Eriksen
húsmóðir í Reykjavík
Vilhelm Eriksen
kaupmaður í Hróarskeldu og
skrifstofumaður í Kaupmannahöfn
Bertha Eriksen
húsmóðir í Hróarskeldu
og Kaupmannahöfn
Ætt Ragnars Helga Ólafssonar
Elín Bergs
bókaútgefandi, nú
búsett í Kópavogi
Á sunnudagsmorgun bárust þær
fregnir að norðan, að flóð-
gáttir himinsins hefðu opnast, það
flæddi inn í kjallara á Ólafsfirði og
skriður féllu í Kaldakinn. Ég
hringdi norður og spurði Baldvin í
Torfunesi frétta upp úr tvö. Hann
sagði að það hefði verið alveg
þurrt í morgun, – „en það slítur
svona úr honum núna, það er frek-
ar að drýgja sig með rigninguna“.
Ósjálfrátt rifjaðist upp þessi
staka eftir Bjarna frá Gröf:
Það er bölvuð ótíð oft
og aldrei friður.
Það ætti að rigna upp í loft
en ekki niður.
Svo eru hérna tvær stökur sem
ég lærði ungur drengur í Reykja-
vík og flestir kunna eða kannast
við:
Regnið þungt til foldar fellur
fyrir utan gluggann minn
það er eins og milljón mellur
mígi í sama hlandkoppinn.
Detta úr lofti dropar stórir
dimmt er yfir sveitinni;
tvisvar sinnum tveir eru fjórir
taktu í horn á geitinni.
Á föstudag sendi Ingólfur Ómar
mér póst: „Nú er jörð farin að
skjálfa á ný og spurningin er hvort
það fari að gjósa aftur. Það eru
búnir að vera nokkrir skjálftar á
skömmum tíma. Ég fann vel fyrir
þessum sem mældist 3,8“:
Skjálftinn hrellir lýði lands
lotur gerast harðar.
Kölski er með darradans
djúpt í iðrum jarðar.
Á föstudag orti Friðrik Stein-
grímsson á Boðnarmiði:
Kuldatíð í kortum er
klakkar skýja þéttir,
sýnist vera sama hver
segir veðurfréttir.
Anton Helgi Jónsson yrkir:
Ég ætla á kolvetniskúrinn
og kagganum planta í skúrinn.
Ef burtu fer þras
um bensín og gas
ég braggast og verð aldrei stúrinn.
Guðmundur Arnfinnsson kvað og
kallar „Óáran“:
Foldin skalf og fjallið gaus,
Fjandinn komst í spilið.
Þrenninguna þjóðin kaus,
þetta átti skilið.
„Sígilt“ er yfirskrift þessarar
stöku Guðmundar:
Ef þú kveður upp á grín
af andagift og snilli
um bólfarir og brennivín
bregst þér aldrei hylli.
Halldór Blöndal
halldorblondal@simnet.is
Vísnahorn
Það urðu haustrigningar