Morgunblaðið - 22.10.2021, Side 18

18 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 22. OKTÓBER 2021
✝
Einar Sölvason
fæddist í
Reykjavík 25. októ-
ber 1962. Hann lést
á líknardeild
sjúkrahússins í Óð-
insvéum 16. sept-
ember 2021.
Foreldrar hans
voru María Ein-
arsdóttir
tónmenntakennari,
fædd á Akureyri
30. apríl 1939, dáin 24. sept-
ember 2016, og Sölvi Ragnar
Sigurðsson, fæddur í Flatey,
Austur-Skaftafellssýslu, 16.
september 1934, fyrrverandi
kennari og launafulltrúi hjá
Fræðsluskrifstofu Reykjavík-
urborgar, nú vistmaður á hjúkr-
unarheimilinu Sunnuhlíð.
Systkini Einars eru: a) Hildur
Ingibjörg Sölvadóttir, f. 21.11.
1956, tækniteiknari, gift Gunn-
ari Jóni Hilmarssyni, fyrrver-
andi starfsmanni Landspítalans,
beint um inngöngu í Myndlista-
skólann í Reykjavík, en lauk
stúdentsprófi frá listadeild Fjöl-
brautaskólans í Breiðholti. Hug-
ur hans stóð til enn frekara
náms í listum og árið 1983 flutti
hann til Danmerkur í þeim til-
gangi, og bjó þar alla tíð síðan.
Í Danmörku fór hann í lýðhá-
skóla og lærði dönsku og vann
svo fyrir sér í Kaupmannahöfn
um tveggja ára skeið, m.a. við
þjónustustörf og gerð portrett-
mynda á Kastrup-flugvelli, á
meðan hann beið inngöngu í
frekara nám. Tveimur árum eft-
ir flutning til Danmerkur flutti
hann til Óðinsvéa og lauk þar 5
ára námi í Det Fynske Kunst-
akademi sem grafíker. Að loknu
námi stundaði hann list sína og
tók m.a. þátt í samsýningum,
auk þess að sinna stunda- og
námskeiðskennslu í listgrein
sinni. Á seinni árum lauk hann
einnig námi sem húsamálari og
vann við það um árabil allt til
dauðadags.
Útför Einars fer fram frá
Digraneskirkju í dag, 22. októ-
ber 2021, klukkan 10.30.
og eiga þau þrjú
börn, níu barna-
börn og eitt barna-
barnabarn, b) Þór-
unn Ósk Sölvadótt-
ir, þroskaþjálfi og
framkvæmdastjóri,
f. 3.1. 1958, var gift
Guðmundi Helga-
syni kennara og
eiga þau þrjá syni
og sjö barnabörn.
Eiginmaður
Þórunnar er Guðmundur Ólafur
Heiðarsson vélsmíðameistari, c)
Sölvi Sölvason, f. 5.10. 1963, lög-
maður, kvæntur Guðrúnu Gunn-
arsdóttur leikskólastjóra og
eiga þau tvö börn.
Einar kvæntist 2. nóvember
2002 Judithe Hess Sölvason
sjúkraliða, fædd 14.1. 1961.
Einar ólst upp í austurbænum
í Kópavogi. Hugur hans frá
barnæsku stóð til lista og að
loknu grunnskólanámi sótti
hann einungis 16 ára gamall
Í dag kveðjum við systkinin
bróður okkar sem lést 16. sept-
ember í kjölfar slyss.
Við sviplegt fráfall hans leita
á hugann ógleymanlegar og
hjartfólgnar minningar frá
æskuárum. Sem barn var Einar
mjög rólegur og átti það til, ef
hann vildi fá frið, að fara bak
við gardínurnar í stofunni með
kubba eða liti og þar gat hann
gleymt sér.
Einar var mjög rannsakandi
sem barn og varð að vita
hvernig hlutirnir virka. Nýja
vasaúrið hans pabba var ekki
lengi heilt því Einar skrúfaði
það í sundur en kom því svo
ekki aftur saman. Hann fór ná-
kvæmlega eftir reglum, og eft-
irminnilegt þegar við vorum í
sveit og Einar um 8 ára gamall
var á dráttarvélinni, eins og þá
var algengt, að keyra á milli
bagga. Þá hrópar einhver að
löggan sé á ferð og Einar stökk
samstundis af dráttarvélinni og
faldi sig bak við bagga. Æv-
intýrin og minningarnar frá
sveitinni ylja okkur enn.
Annað dæmi um nákvæmn-
ina er frá síðustu heimsókn til
Danmerkur þar sem við vorum
í bíltúr og Einar var stöðugt að
minna bílstjórann á hámarks-
hraða á sveitavegum og þó var
bílstjórinn alls ekki þekktur
fyrir hraðakstur.
Einar var mjög ástríðufullur
listamaður og allt frá mjög
ungum aldri teiknaði hann,
skrifaði og málaði af mikilli
snilld og óhætt að segja að
Sölvi bróðir hans hafi notið
góðs af við skil á ýmsum verk-
efnum. Hann var maður mikilla
tilfinninga og rauk oft upp af
minnsta tilefni en fljótur niður
aftur. Hann gat talað endalaust
um listina og ýmis blæbrigði
hennar. Þá var hann áhugsam-
ur um ljósmyndun og matar-
gerð, a.m.k. ef boða átti til
veislu, og var hann þar lista-
maður líka. Hann var líka „fest
mand“ og mætti á ættarmótin
og þá var hlegið, sungið og
skálað með stæl.
Einar var með græjudellu og
Tótu systur hans minnisstætt
þegar hann átti ekki orð yfir
búnaðinn sem mágur hans var
að nota við málningarvinnu. Nú
gerir hann ekki lengur grín að
græjunum okkar og aðstoðar
við vinnuna, en minning um
góðlátlega stríðnina lifir.
Sá siður var í heiðri hafður
hver áramót eftir að Einar
flutti til Danmerkur, og á með-
an mamma lifði, að fjölskyldan
kom saman og kl. 12 á miðnætti
settist mamma við flygilinn og
við hringdum í Einar til Dan-
merkur og sungum „Nú árið er
liðið“. Nú eru þau bæði fallin
frá og þessi einlægi fallegi sið-
ur minningin ein.
Einar vann við listina framan
af starfævi en síðar lauk hann
námi í húsamálun og vann við
það síðari ár og var mjög vand-
virkur og nákvæmur með pens-
ilinn eins og í listinni.
Mesta gæfa hans var að
kynnast sinni yndislegu Judithe
og vera samferða henni til ævi-
loka. Hin yfirvegaða Judithe
var rétt lóð á vogarskálar til-
finningasveiflna Einars og var
með þeim traust og ástríkt
hjónaband alla tíð.
Einar var hraustur en örlög-
in gripu í taumana, varð fyrir
slysi og lést af þeim völdum
viku síðar, í faðmi eiginkonu,
bróður og bestu vina. Nú
hringir hann ekki í bróður á af-
mælisdaginn og lýsir yfir „jöfn-
um aldri“ eða á sín löngu föstu-
dagssímtöl við systur sínar.
Mestur er þó missir elsku-
legrar eiginkonu og föður og
vottum við systkinin Judithe og
pabba okkar innilegustu samúð.
Hvíl í friði, elskulegur bróð-
ir.
Hildur, Þórunn og Sölvi.
Elsku hjartans móðurbróðir
minn Einar Sölvason er fallinn
frá langt fyrir aldur fram, að-
eins 58 ára gamall. Það er
skrýtið til þess að hugsa að
Einar frændi í Danmörku er
þar ekki lengur. Síðustu vikur
hafa verið erfiðar fyrir fjöl-
skylduna. „Einar fór í hjarta-
stopp,“ sagði mamma þegar
hún hringdi í mig föstudaginn
10. september, „en það á að
vekja hann á morgun.“ Þetta
skelfilega símtal vakti von um
að allt yrði í lagi en tæpri viku
síðar var Einar látinn.
Einar var 12 ára og Sölvi 11
ára þegar ég fæddist og voru
þeir eðlilega mikið inni á heim-
ili okkar þegar ég var lítil, að
passa litlu frænku og ekki var
leiðinlegt að eiga tvo frændur
sem nenntu að vera með litlu
frænku, þeir áttu það jafnvel til
að taka með vini sína til þess að
passa. Það gat orðið ansi
skrautlegt þegar ungir drengir
voru að brasa við að skipta á
taubleyjum, það voru engar
Pampers á þessum tímum. Ein-
ar flutti út til Danmerkur ung-
ur, fór í listaháskóla og bjó sér
líf í Odense. Það var alltaf ótrú-
lega gaman að koma til hans og
sjá hversu danska lífið fór hon-
um vel, hann átti góða vini og
þar kynntist hann svo ástinni
sinni henni Judithe sem sér nú
á eftir eiginmanni sínum. Brúð-
kaupið þeirra var það besta
sem ég hef farið í og minning-
arnar frá þeirri helgi eru
óborganlegar. Já, við getum
svo sannarlega skemmt okkur í
þessari fjölskyldu.
Listaverk Einars prýða
hvert heimili í fjölskyldunni, ég
held reyndar að þau séu svo
víða að þau leynist jafnvel inni
á baðherbergjum sums staðar.
Ég hef alltaf verið svo stolt af
verkunum og hef verið dugleg
að gefa þau í stórgjafir. Þau
prýða því einnig heimili vina
fjölskyldumeðlima.
Allar ferðirnar út til Dan-
merkur og heimsóknir Einars
til Íslands eru dýrmætar minn-
ingar sem við geymum í hjört-
um okkar.
Ég sakna þess að geta ekki
sest niður og spjallað við þig
frændi, þú kenndir mér svo
margt. Ég er þakklát fyrir að
hafa átt þig sem frænda. Minn-
ing þín lifir í hjörtum okkar
allra. Knús og kossar, þín
frænka Maja og fjölskylda.
Ólafía María
Gunnarsdóttir.
Einar Sölvason
✝
Þórdís Bergs-
dóttir fæddist
á Ketilsstöðum á
Völlum 7. júlí
1929. Hún lést á
Seyðisfirði 8. októ-
ber 2021. For-
eldrar: Bergur
Jónsson bóndi, f. á
Egilsstöðum á
Völlum 1899, d.
1970, og Sigríður
Hallgrímsdóttir
húsfreyja, f. á Ketilsstöðum á
Völlum 1907, d. 1967. Bjuggu á
Ketilsstöðum. Bræður Jón og
Hallgrímur.
Eiginmaður var Tómas Em-
ilsson frá Stuðlum í Reyðar-
firði, f. 14. maí 1918, d. 6. des-
ember 2002. Foreldrar Emil
Tómasson og Hildur Bóasdótt-
ir.
Tómas og Þórdís bjuggu á
Ketilsstöðum, við Gríms-
árvirkjun, á Seyðisfirði frá
1959 og bjuggu þar síðan.
Börn: 1) Bergur, f. 1947, maki
Ásdís Benediktsdóttir, börn: a)
Árný Björg, maki Kári Gunn-
laugsson, barn Baldur. b) Hjalti
Þór, maki Elena Pétursdóttir,
synir Aron Bergur og Ari
Brynjar. 2) Sigurður, f. 1947,
maki Hafdís Guðmundsdóttir,
d. 2021, börn: a) Sigríður Berg-
lind, maki Oddur Stefnir Odds-
son. Börn, faðir Grétar Reynir
Benjamínsson, a1) Sigurður Ív-
sem heilbrigðisfulltrúi og
framkvæmdastjóri nýsköp-
unarfyrirtækisins Ullarvinnslu
frú Láru til 87 ára aldurs. Tók
virkan þátt í félags- og stjórn-
málum, vann m.a. að málum
jafnréttis, atvinnu, landsbyggð-
ar, samgangna, samfélags og
fatlaðra. Á lista Framsókn-
arflokksins til bæjarstjórnar á
Seyðisfirði frá 1962, sat í bæj-
arstjórn og á Alþingi sem vara-
maður, í miðstjórn Fram-
sóknarflokksins, í Félagi fram-
sóknarkvenna; í stjórnum
Kaupfélags Héraðsbúa, Ferða-
miðstöðvar Austurlands, Terra
Nova, Verkamannabústaða,
Kvenfélags Seyðisfjarðar, Sam-
bands austfirskra kvenna og
framkvæmdastjóri orlofsnefnd-
ar, í Kvenfélagasambandi Ís-
lands og í skólanefnd Hús-
mæðraskólans á Hallormsstað.
Henni voru veittar ýmsar
viðurkenningar, m.a. hvatn-
ingarverðlaun Tengslanets
austfirskra kvenna, TAK, fyrir
frumkvæði og áræði í atvinnu-
lífi, menningu og samfélagi,
heiðruð af Sambandi sveitarfé-
laga á Austurlandi. Var árið
2012 sæmd riddarakrossi hinn-
ar íslensku fálkaorðu fyrir
framlag til ullariðnaðar og
hönnunar.
Útförin fer fram frá Seyð-
isfjarðarkirkju 22. október
2021 kl. 14.
Streymi: Seyðisfjarðarkirkja
á YouTube.
Hlekk á streymi má finna á:
https://www.mbl.is/andlat
ar, börn Benjamín
Sölvi og Marísól
Gná. a2) Aníta,
maki Grímur Orri
Sölvason, barn Ar-
on Gauti. a3) Ísak
Ármann. b) Dreng-
ur, d. 1971. c)
Sverrir, maki Elín
Berg. 3) Hildur
Þuríður, f. 1955,
maki Valdimar
Jörgensen, sonur
Pétur Þór, maki Malin Grön,
dóttir Þórdís Elisabeth. 4) Þór-
dís, f. 1957, maki Þór Ingólfs-
son, d. 2013, sonur Hafþór
Snær, maki Þórdís Erla Sveins-
dóttir. 5) Emil, f. 1959, maki
María Michaelsdóttir. Börn,
móðir Anna Karlsdóttir, a)
Tómas Arnar, maki Bára Rós
Ingimarsdóttir, dætur Alda
Björk og Elísa Björt, b) Elísa-
bet Sara, maki Stefán Daníel
Jónsson, sonur óskírður, dóttir,
faðir Jón Karlsson, Kolfinna.
Börn Maríu, Íris Hörn, Mikael,
d. 2021, Ílóna Sif og Aðalbjörg,
Ásgeirsbörn. 6) Tómas, f. 1963,
dætur Tanya Líf og Tinna Líf,
móðir P. Berglind Sigurðar-
dóttir.
Þórdís nam við Menntaskól-
ann á Akureyri, lauk rétt-
indanámi heilbrigðisfulltrúa og
aflaði sér símenntunar á mörg-
um sviðum. Starfaði hjá Fisk-
vinnslunni, hjá Pósti og síma,
Yndislega fallega mamma
mín er dáin.
Á svona stundum fer ótrúlega
margt i gegn um hugann.
Hver var mamma mín?
Var hún þrjóska sjálfstæða
Dísa sem fór á móti vilja for-
eldra sinna þegar hún giftist
föður okkar ellefu árum eldri,
með fötlun vegna lömunarveiki
sem hefur sjálfsagt þótt meira
mál á þeim tímum?
Var hún 6 barna heimavinn-
andi móðirin sem hélt utan um
heimilið, saumaði, prjónaði, eld-
aði og ól okkur upp ásamt
pabba sem sennilega tók meiri
þátt í barnauppeldinu en margir
af hans kynslóð?
Var hún framsóknarkonan og
pólitíkusinn í barnaverndar-
nefnd, skólanefndum, bæjar-
stjórn og kaupfélagsstjórn sem
sat á þingi?
Eða verkstjórinn og mats-
maðurinn Dísa í fiskvinnslunni?
Pósturinn sem arkaði um all-
an bæ með póstinn?
Konan sem settist aftur á
skólabekk á fullorðinsárum og
gerðist heilbrigðisfulltrúi?
Var hún konan sem var lengi
framkvæmdastjóri orlofs hús-
mæðra? Kvenréttindakonan?
Var hún framkvæmdastjóri
Ullarverksmiðju frú Láru með
ódrepandi trú á íslensku ullinni,
íslenskri hönnun og vildi gefa
fólki möguleika á vinnu þrátt
fyrir einhver þroskafrávik?
Konan sem rak fyrirtæki til 85
ára aldurs?
Var hún leitandi sálarrann-
sóknarmanneskjan sem aldrei
efaðist um að æðra og betra stig
væri til eftir það jarðneska?
Eða var hún ökufanturinn hvers
börn og barnabörn sögðust ekki
hafa roð við á Heiðinni?
Allt þetta og margt fleira til
var mamma mín.
En fyrst og fremst var hún
fyrirmynd mín í lífinu og besta
vinkona, sem ásamt pabba inn-
rætti okkur börnunum góða sið-
fræði með heiðarleika, sanngirni
og almenna réttsýni að leiðar-
ljósi.
Hún var glaðvær með stórt
hjarta og trú á að allir eigi að fá
tækifæri til að njóta sín. Gat
verið stjórnsöm, var gestrisin
með afbrigðum og ánægðust
þegar heimilið var fullt út úr
dyrum. Vandamál voru verkefni
til að leysa. Hún stundaði hug-
leiðslu sennilega áður en fyr-
irbærið var orðið þekkt og las
mikið sjálfhjálpar- og mann-
ræktarbækur og sýndi mikið
æðruleysi þegar erfiðleikar
bjátuðu á. En á sama tíma var
hún skemmtilega fljótfær og ut-
an við sig, oft of sein, þurfti allt-
af inn aftur því hún hafði
gleymt einhverju. En oftast
bjargaðist þetta nú og hún kom
ótrúlega mörgu í verk. Við af-
komendurnir stríddum henni þó
á að hún hlyti að vera eini flug-
farþeginn frá Egilsstöðum sem
lét flugvél bíða meðan hún var
keyrð út á braut og hífð um
borð.
Elsku mamma, það er komið
að leiðarlokum, mikið þakka ég
þér fyrir öll árin okkar saman,
óteljandi símtölin og myndsam-
töl sem bara fjölgaði því lengra
sem varð á milli okkar. Vonandi
rætist ósk þín og þú hittir skap-
ara þinn, pabba og aðra ástvini
sem farnir eru á undan. Hvíl í
friði elsku mamma mín.
Hildur.
Það er mikil gæfa í stjórn-
málum að vinna með traustu og
góðu fólki. Þannig upplifði ég
samstarfið með Þórdísi Bergs-
dóttur sem nú er látin. Hún var
ætíð til staðar og tók þátt í
starfi Framsóknarmanna á
Seyðisfirði og á Austurlandi af
lífi og sál. Jafnframt var hún
vakin og sofin í því að leggja
krafta sína í uppbyggingu at-
vinnulífsins á Seyðisfirði.
Þórdís var ættuð af Fljóts-
dalshéraði, nánar tiltekið frá
Ketilsstöðum í Vallahreppi, frá
miklu myndarheimili þar. Leið-
in lá síðar til Seyðisfjarðar þar
sem hún og maður hennar Tóm-
as Emilsson áttu heimili og fjöl-
skyldu.
Þórdís var á framboðslista
okkar Framsóknarmanna og
var stundum með öðrum fram-
bjóðendum á ferðalögum. Hún
var frábærlega traust og dugleg
kona sem gott var að vinna með.
En tíminn hann er fugl sem
flýgur hratt, og nú er Þórdís
blessunin komin yfir móðuna
miklu. Þá er tími kominn til fyr-
ir samferðamennina að þakka
liðna tíð og allt það góða sem
hún kom til leiðar. Ég man sér-
staklega hvað hún lagði að sér
til þess að koma af stað prjóna-
stofunni Frú Láru á Seyðisfirði,
og auðvitað voru fjöldamörg
önnur málefni þar sem hún
lagði hönd á plóginn.
Það er kominn tími til að
þakka. Framsóknarflokkurinn
stendur í þakkarskuld við Þór-
dísi fyrir hennar góða starf. Við
Margrét viljum þakka fyrir allt
gott á liðinni tíð, og sendum
fjölskyldunni hennar innilegar
samúðarkveðjur.
Jón Kristjánsson.
Við kölluðum hana Dísu
Drottningu með stóru D okkar
á milli félagarnir sem störfuðum
með henni í bæjarpólitíkinni á
Seyðisfirði á seinni hluta síðustu
aldar. Hún var glæsileg, glettin,
glaðvær og lét okkur oft heyra
það er henni fannst við ekki
hlusta eða styðja við hennar
baráttumál. Hún var harður
jafnréttissinni, sem okkur
fannst stundum nóg um. Við
sem störfuðum með henni fyrir
bæinn okkar í áratugi þökkum
gott og farsælt samstarf. Við
Dísa komum inn kjörin í bæj-
arstjórn 1974 fyrir Framsókn-
arflokkinn, fengum góða kosn-
ingu með Hörð Hjartarson í
forystu. Myndaður var meiri-
hluti með Sjálfstæðisflokki. Þar
fór fyrir Theodór Blöndal
(yngri) og Gunnþórunn Gunn-
laugsdóttir (Tóta). Meirihluta-
samstarf þetta stóð samfellt í
tæp 25 ár. Fyrsta verkið var að
ráða Jónas Hallgrímsson sem
bæjarstjóra. Hjólin fóru að snú-
ast, eftir stöðnun í firðinum
1975 var samið við Færeyinga
um að sigla bílferju Smyril-Line
á Seyðisfjörð. Það var mikið
gæfuspor og upphaf öflugrar
ferðaþjónustu og kaupstaðurinn
komst á kortið aftur og þar er
hann í dag. Dísa og Tóta voru
fyrstu árin einu konurnar í bæj-
arstjórninni. Hún leyndi því
ekki að henni fannst við strák-
arnir ekki alltaf hlusta á vinkon-
urnar. Þær slógu okkur strák-
unum síðan rækilega við þegar
báðar sem varaþingmenn sinna
flokka settust á Alþingi og töl-
uðu þar fyrir áhugamálum sín-
um fyrir bæinn og landshlutann.
Hafi þær kærar þakkir fyrir
það. Meðal mála sem Dísa talaði
fyrir á Alþingi 1986 var sér-
fræðileg tannlæknaþjónusta í
héraði og endurskoðun laga um
almannatryggingar. Baráttu-
vilji, þolinmæði og þrek hennar
var einstakt. Það sýndi sig þeg-
ar hún ásamt Frú Láru hf.
stofnaði 1994 Ullarvinnsluna og
veitti henni forystu lengst af.
Hún trúði á íslensku ullina. Í
samstarfi við íslenskt hugvit,
listamenn og hönnuði var unnin
hágæðavara úr 100% ullarbandi
sem selt var erlendis og í Leifs-
stöð. Verkefnið kallaði á þolin-
móða peninga og þar kom
þrautseigja og dugnaður Dísu
sér vel. Þegar allar dyr voru að
lokast náði hún að laða fram
stuðning til að halda erfiðum
rekstri áfram.
Hún var stolt og sterk Hér-
aðsstúlka frá Ketilsstöðum á
Völlum. Bjó á Seyðisfirði með
manni sínum Tómasi Emilssyni
frá Reyðarfirði. Þau eignuðust
fjóra drengi og tvær stúlkur.
Fyrir utan störf sín í bæjar-
stjórn Seyðisfjarðar 1974-86 var
hún heilbrigðisfulltrúi og fram-
kvæmdastjóri Orlofs húsmæðra
á Austurlandi. Hún var í
fræðsluráði og samgöngunefnd
SSA um tíma, í stjórn Kaup-
félags Héraðsbúa, í miðstjórn
Framsóknarflokksins um árabil
og ein af stofnendum Lands-
sambands framsóknarkvenna.
Hún var sæmd riddarakrossi ís-
lensku fálkaorðunnar.
Að leiðarlokum þakka ég þér,
Þórdís, fyrir samfylgdina í
gegnum árin. Við vorum ekki
alltaf sammála eins og gengur.
Ég man þú sagðir eitt sinn við
mig fyrir margt löngu: „Valdi
minn, þú getur verið ágætur en
gleymir því of oft að þú eldist
eins og við hin.“ Ég skildi þig
alls ekki þá en þegar ég rita
þessi kveðjuorð til þín nú finn
ég að árin telja jú hjá okkur öll-
um. Seyðisfjörður hefur misst
öfluga baráttukonu sem setti
sterkan svip á bæinn sinn.
Blessuð sé minning Þórdísar.
Þorvaldur Jóhannsson.
Þórdís Bergsdóttir