Morgunblaðið - 22.10.2021, Síða 19

MINNINGAR 19
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 22. OKTÓBER 2021
✝
Jóhanna Ríkey
Guðmunds-
dóttir var fædd í
Neskaupstað 17.
mars 1937. Ríkey
lést 7. október 2021.
Hún var dóttir
hjónanna Oddnýjar
Sigurjónsdóttur, f.
1916, d. 1986, og
Guðmundar Frið-
rikssonar, f. 1913, d.
2006. Hún var elst
fjögurra systkina, sem eru í ald-
ursröð: Hulda, f. 1941, d. 1942,
Hulda Elma, f. 1943, d. 2020, og
Friðrik, f. 1944.
Ríkey kvæntist Guðmundi
Vestmann Ottóssyni og saman
áttu þau fjögur börn: 1) Oddný, f.
1955, maki Kristján Þorvaldsson.
2) Elmar, f. 1960, maki Kulisara
Tonan. 3) Svala, f. 1961, maki
Steindór Karvelsson. 4) Sandra, f.
1963, maki Magnús Magnússon.
Barnabörn Rík-
eyjar eru 11 talsins
og barnabarna-
börnin eru orðin 9.
Ríkey og Guð-
mundur slitu sam-
vistir. Síðastliðin 20
ár bjó Ríkey með
Sigurliða Guð-
mundssyni en hann
lést árið 2020.
Ríkey ólst upp í
Neskaupstað og þar
kynnist hún Guðmundi og hefja
þau sinn búskap saman þar. Þau
áttu síðan eftir að búa tímabund-
ið í Vestmannaeyjum, Reykjavík
og á Seyðisfirði. Ríkey átti svo
eftir að flytja tímabundið til
æskustöðvanna en árið 1985
flutti hún til Reykjavíkur og bjó
þar þar til yfir lauk.
Útför Ríkeyjar fer fram frá
Garðakirkju í dag, 22. október
2021, kl. 13.
Elsku mamma mín.
Að setjast niður og skrifa minn-
ingarorð um þig er fyrir mér
óraunverulegt og þyngra en tár-
um taki. Ég ætla ekki að rekja lífs-
hlaup þitt hér, það þekkja allir
sem þig þekktu en ævintýralegt
var það oft!
Elsku mamma, ég hef líklega
talið mér trú um að þú myndir
aldrei yfirgefa okkur, þú sem allt-
af stóðst eins og klettur með okk-
ur, styrktir okkur og studdir.
Þú með þitt góða lundarfar,
ískrandi skopskyn og bjartsýni,
kenndir okkur að þrátt fyrir erf-
iðleika og mótlæti í lífinu þá rofaði
alltaf til og þá tæki við gleði og
bjartsýni.
Þú fékkst þinn skerf af veikind-
um og erfiðleikum sem eftir á að
hyggja reyndust þér erfiðari en ég
gerði ráð fyrir. En aldrei kvart-
aðir þú og þaðan af síður bognaðir.
Þú varst snillingur í að búa til
fallegt heimili, smekklegt og hlýtt
og öllum opið.
Þú varst snillingur í að búa til
góðan mat og ófáar veislurnar í
þínu boði þar sem borð svignuðu
undan kræsingunum þínum.
Þú varst snillingur í höndunum,
hvort heldur var við hannyrðir eða
við saumavélina og bárum við
systkinin þess oftar en ekki vitni.
Þú varst snillingur í að um-
gangast fólk og laða það að þér.
Enda varstu hlý, skemmtileg, um-
hyggjusöm og fyndin. Heimilið
var oft fullt af gestum og gang-
andi, allir voru velkomnir og þá
var oft glatt á hjalla.
Þú varst vakin og sofin yfir öll-
um þínum afkomendum og ekki í
rónni ef þú fékkst ekki fréttir af
þeim, helst daglega.
Síðustu tveir mánuðir hafa ver-
ið mjög óraunverulegir, en þá
fengum við vissu um hvert stefndi.
Ég er óendanlega þakklát systk-
inum mínum sem stóðu við hlið
þér allan tímann ásamt því að ég
sjálf átti eina viku með þér á loka-
sprettinum.
Elsku hjartans mamma mín.
Nú er komið að leiðarlokum.
Hafðu þökk fyrir allt og allt elskan
og ekki vera mjög hrekkjótt og
óþæg í Sumarlandinu.
Ég elska þig að eilífu.
Þín
Oddný (Odda).
Elsku besta mamma.
Ég á ekki nóg og sterk orð eða
nægan orðaforða til að lýsa sökn-
uði mínum, því sendi ég þér
kveðjuljóð frá mér. Takk elsku
besta mamma mín og vinkona fyr-
ir allt, elska þig að eilífu.
Þú komst með mig hingað án klæða,
mér var aldrei kalt,
nærvera þín, kærleikur, hlýja sem
umvöfðu allt.
Í fyrirrúmi og forgangi fannst mér ég
vera hjá þér, ást þína og umhyggju
varðveiti ég í hjarta mér.
Ég vil að þú vitir að ást mín til þín er svo
hrein, með minningar mínar í nesti, ég
aldrei verð ein.
Takk elsku mamma ég þakklátust er fyrir
þig, bið algóðan guð um að gæta þín
endalaust… fyrir mig.
Sjáumst svo seinna, ég sárt þín mun
sakna…
mun þekkja þig aftur af móðurilminum …
þegar ég vakna.
Þín dóttir og vinkona,
Sandra.
Yndisleg tengdamóðir mín hef-
ur kvatt. Frú Ríkey tók mér opn-
um örmum, eins og hún gerði við
alla sem komu í fjölskylduna. Hún
var skemmtileg, forvitin og bætti
alltaf einhverju við.
Það var ekki ónýtt að koma á
hennar heimili. Hún var með
standandi hlaðborð allan daginn.
Síðustu árin hafði hún aldeilis góð-
an samherja í þeim efnum. Silli og
hún elskuðu að taka á móti fólki.
Þau byrjuðu að brasa í pottunum
snemma morguns og gáfu ekkert
eftir fyrr en gestir stóðu saddir frá
borði.
Svo kunni hún að hafa sig til.
Systir mín sagði mér að þegar hún
var unglingsstúlka á Fáskrúðsfirði
hefði komu Ríkeyjar verið beðið
með eftirvæntingu. Ríkey var þá
að heimsækja tengdafjölskylduna,
þegar þau Guðmundur Vestmann
voru búin að rugla saman reytum.
Stelpurnar vildu líta út eins og Rí-
key, með sitt glæsilega hár og útlit.
Það fór ekkert fram hjá Rí-
keyju. Hún var á vaktinni hvað alla
varðaði. Ætt og uppruni skipti ekki
máli. Hún var alltaf með faðminn
opinn – og hann var ekki lítill.
Nokkrir komu að máli við mig
um að reyna að skrásetja frásagnir
þessarar merkilegu konu. Það varð
ekki úr því, enda held ég að Ríkey
hefði skilað sér best í hljóði og
mynd. Hún sagði skemmtilega frá
og þá hefði hennar ískrandi húmor
best notið sín.
Ríkey skilur mikið eftir sig.
Börnin hennar hafa fengið skammt
af hennar gæðum og eiga eflaust
eftir að þoka þeim áfram.
Ég sakna góðrar og gáfaðrar
konu.
Kristján Þorvaldsson.
Ég vil með örfáum fátæklegum
orðum minnast tengdamóður
minnar sem við kveðjum í dag.
Það var fyrir tuttugu og átta ár-
um sem ég kynntist henni tengda-
mömmu minni, Ríkeyju Guð-
mundsdóttur, sem nú er komin í
hina eilífu blómabrekku.
Hún var há og reffileg kona,
sem veigraði sér ekki við neinu,
nema ef vera skyldi að ferðast,
henni var ekki vel við ferðalög og
þá sérstaklega ekki hjá afkomend-
unum.
Hún Ríkey var mikil matmóðir,
það var sama hvenær maður kíkti
við hjá henni og Silla, alltaf var
hlaðið borð af alls kyns bakkelsi
og ég held bara að það hafi verið
bakað á hverjum degi.
Þær voru líka ófáar stundirnar
sem fjölskyldan var öll saman-
komin yfir ljúffengum málsverði,
já hún vildi helst alltaf hafa alla
fjölskylduna í kringum sig.
Ég er hræddur um að það verði
ansi skrítið á aðfangadagsmorgun
þegar við Birta mín getum ekki
skroppið til Ríkeyjar ömmu til að
smakka frómasinn hennar, sem
beið alltaf eftir okkur í sérskál.
En hún tengdamamma hugsaði
ekki bara um mat, hún var ramm-
pólitísk og stóð fast á sínum skoð-
unum hvað það varðar. Ekki vor-
um við alltaf sammála í þeim
efnum, þótt við ræddum oft póli-
tík, og hef ég hana grunaða um að
hafa oft æst tengdasoninn viljandi
upp, já hún var stríðin blessunin.
Fyrst og síðast var hún Ríkey
þó mannvinur sem ekki mátti neitt
aumt sjá og vildi öllum vel.
Að leiðarlokum vil ég, elsku Rí-
key, þakka þér fyrir viðkynn-
inguna og fyrir að hafa fengið að
kynnast fólkinu þínu og þá sér-
staklega henni Svölu minni, ég
skal passa hana vel fyrir þig.
Ég kveð þig með orðum Valdi-
mars Briem:
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
Þinn tengdasonur,
Steindór Karvelsson.
Elsku amma mín, sem varst
mér svo kær.
Í dag kveð ég þig í seinasta sinn
með sorg og söknuð í hjarta. Fal-
leg, ljúf, hlý og góð, með góða
nærveru og frábæran húmor.
Þessi orð koma upp í hugann þeg-
ar ég minnist þín. Það sem ég gat
hlegið að og með þér yfir ótrúleg-
ustu hlutum sem þú gast látið út
úr þér.
Mér þótti alltaf svo gott að
koma til ömmu, hún tók alltaf á
móti manni með innilegu knúsi og
bleikum kossi og oftar en ekki því
sem hún hafði bakað þann daginn
eða daginn áður. Það var svo gott
að vera hjá ömmu og gera sem
minnst, bara sitja saman, spjalla
um daginn og narta í það sem var
boðið upp á hverju sinni, hafa það
huggulegt og njóta þess að vera
saman. Í hvert skipti sem við
kvöddumst þakkaði amma mér
fyrir að vera svona dugleg að
heimsækja hana, ég sagði henni
alltaf að hún þyrfti ekki að þakka
mér fyrir það því mér þætti svo
gott að vera hjá ömmu minni.
Núna dreymir mig um að geta
heimsótt hana í eitt skipti í viðbót,
knúsað hana og þakkað henni fyr-
ir allt sem hún var mér, fyrir allar
stundirnar okkar saman, fyrir að
vera alltaf svona hlý og góð og fyr-
ir að bjóða mig alltaf velkomna
með opnum örmum. Minningin
um yndislega ömmu mun lifa í
hjarta mínu allt mitt líf og ég mun
halda áfram að segja Leu litlu frá
elsku löngu sinni, sem elskaði
hana og dáði.
Elsku amma, seinasta árið var
þér erfitt og ég veit þú saknaðir
Silla þíns svo mikið og ég vona að
nú séuð þið saman á ný.
Þín
Birta Dögg.
Í þessum kveðjuorðum er vin-
átta og þakklæti mér efst í huga.
Móðir mín og Ríkey voru nánar
vinkonur allt frá barnsaldri. Þær
slitu barnsskónum innan um há
fjöll við djúpan fjörð austur á
Norðfirði og lögðu þar grunn að
ævilangri vináttu sem aldrei bar
skugga á. Á milli þeirra ríkti alla
tíð traust og trúnaður en umfram
allt gleði og kærleikur og þær áttu
stuðning hvor annarrar vísan í
lífsins ólgusjó.
Oft er sagt að vík sé á milli vina
og fjörður á milli frænda. Það á
svo sannarlega við um þær tvær.
Jafnvel þótt þær byggju sér ekki
alltaf heimili á sama stað og langt
gæti verið á milli þeirra voru bönd-
in sem tengdu þær alltaf traust og
þegar þær komu saman var iðu-
lega stutt í að rifjaðar væru upp
sögur af einhverjum uppátækjum
austur á Norðfirði. Af nógu var að
taka og sennilega tengja margir
Norðfirðingar af þeirra kynslóð
Ríkeyju og mömmu (Beggu) við
einhver strákapör sem þær stóðu
fyrir, enda áttu þær marga góða
spretti í að gleðja sig og aðra með
góðlátlegum hrekkjum og alls
kyns sprelli. Eitt er víst að það var
alltaf gaman hjá þeim tveimur og
alltaf kátt á hjalla þar sem þær
komu saman.
Í uppvextinum var Ríkey fyrir
mér sem nokkurs konar frænka
okkar, svo mikil voru samskipti
fjölskyldu minnar við hana. Sem
lítill strákur minnist ég þess að
hafa vera fóstraður hjá henni í
nokkrar vikur meðan foreldrar
mínir brugðu sér út fyrir land-
steinana. Frá þessum tíma á ég fal-
legar minningar stráks sem fékk
að rúnta með henni í gula skód-
anum – sem fékk viðurnefnið Sum-
ar og sól – og að leika sér með
fornfálegan búðarkassa þar sem
allt kostaði 10 krónur og 25 aura.
Ríkey átti stóran ættboga og
var börnum sínum og afkomendum
þeirra góð móðir og amma. Hún
bjó sér alltaf fallegt heimili hvar
sem hún sló sér niður og var höfð-
ingi heim að sækja. Það var ekki í
kot vísað þegar ég kom endrum og
sinnum við hjá henni og Silla seinni
árin. Sem traust og raunagóð vin-
kona móður minnar ævina á enda
var Ríkey mér fyrirmynd um hvað
vináttan er verðmæt og mikilvæg-
ur þáttur í lífi okkar.
Þess vegna er mér vináttan og
þakklæti fyrir hana efst í huga
þegar ég að leiðarlokum þakka Rí-
keyju fyrir samfylgdina, traust
hennar og tryggð við mömmu og
okkur fjölskylduna alla tíð. Ég
votta börnum Ríkeyjar og afkom-
endum öllum innilega samúð mína
og hluttekningu og bið Guð að
blessa minninguna um góða konu.
Davíð Bergþóru- og
Samúelsson.
Nú söknum við spilafélagar Rí-
keyjar vinar í stað. En fyrir 25 ár-
um byrjuðum við að spila bridge
saman og höfum hist reglulega í
gegnum árin, borðað góðan mat og
hafa það verið gæðastundir hjá
okkur.
Ríkey var með mikla spila-
reynslu en tvær okkar voru að
byrja en hún sýndi ótrúlega þol-
inmæði gagnvart okkur þar til úr
okkur rættist. Hún var talsvert
eldri en við hinar en aldrei fundum
við fyrir þeim aldursmun.
Ríkey var sterkur karakter, allt-
af glöð, brosandi og vel tilhöfð, já-
kvæð, skemmtileg, hjálpsöm og
jafnaðarmanneskja í eðli sínu. Hún
lagði ekki illt orð til annarra, var
smekkleg og vildi hafa fínt í kring-
um sig. Hún var kokkur af guðs
náð, hafði yndi af að elda góðan
mat og fengum við að njóta þess.
Ríkey var okkur ómetanleg vin-
kona og fyrirmynd.
Það var Ríkey mikið áfall þegar
Silli, sambýlismaður hennar til
margra ára, féll skyndilega frá í
desember á síðasta ári. En hann
hafði verið henni innan handar
með allt og stutt hana í hvívetna.
Upp frá því fór að bera á heilsu-
bresti hjá henni, þótt hún bæri sig
vel. Í júlí í sumar greindist hún
með ólæknandi krabbamein og
vissi að hverju stefndi. Síðasta
spilakvöld okkar var í styttra lagi
og greinilega af henni dregið. Hún
sagðist fara sátt, væri orðin þetta
gömul en óskaði þess að fá að deyja
heima. Börnin hennar uppfylltu
ósk hennar og hugsuðu um hana
heima þar til yfir lauk.
Við sendum börnum hennar og
öllum aðstandendum samúðar-
kveðjur.
Við kveðjum okkar góðu vin-
konu með virðingu og þökk fyrir
gjöful kynni. Hvíl í friði.
Anna, Kolbrún (Kolla) og
Helga Hrönn.
Jóhanna Ríkey
Guðmundsdóttir
✝
Guðni Svan Sig-
urðsson fæddist
2. febrúar 1949.
Hann lést 11. októ-
ber 2021.
Foreldrar hans
voru Sigurður Hans
Jóhannesson, f. 4.4.
1909, d. 7.11. 1987,
og Unnur Bjarna-
dóttir, f. 2.10. 1913,
d. 18.5. 1968.
Systkin: Bjarni
H. Joensen, Helena Joensen,
Alda Joensen, Sigurður Joensen,
Jónína Valgerður Sigurð-
ardóttir.
Fyrsta eiginkona: Marí Þor-
grímsdóttir, f. 16.4. 1944. Börn
þeirra Sigríður Kol-
brún, f. 12.9. 1967,
Jónína Katrín, f. 5.7.
1970, og Hrefna
Björk, f. 10.9. 1971.
Önnur eiginkona:
Ingibjörg Sveins-
dóttir, f. 4.7. 1952.
Barn þeirra Guðrún
Unnur, f. 6.8. 1981.
Þriðja eiginkona:
Regína Halldórs-
dóttir, f. 6.2. 1947.
Eiga þau engin börn en 28 ár
saman í hjónabandi.
Útför Guðna fer fram frá
Stóra-Árskógskirkju, Hauganesi,
í dag, 22. október 2021, klukkan
14.
Elsku pabbi okkar kvaddi
þennan heim hinn 11. október
síðastliðinn um klukkan 11.
Ég hef alltaf haft trú á að
11.11. sé englatala og geri enn.
Hver andardráttur var orðinn
honum erfiður svo að vissu leyti
var þetta lausn. Elsku kallinn
var alltaf svo vinnusamur og ið-
inn og aldrei sá ég hann tóm-
hentan. Ef ekki verkfæri þá
voru það spilin og þar tók hann
hvern kapalinn á eftir öðrum og
oft var ég farin að keppa við
hann, sjá hvoru okkar gengi bet-
ur.
Bless pabbi, ég er þakklát fyr-
ir þá góðu tíma sem við fengum,
hjálpina í sumar með smíðar og
öll góðu ráðin sem eiga eftir að
sitja eftir.
Bið að heilsa út í geim!
Kveðja – þín elsta,
Sigríður Kolbrún (Kolla).
Nú ertu farinn, elsku pabbi,
ég sakna þín sárt. Við áttum
góðar stundir saman, sérstak-
lega núna undanfarið.
Ég er þakklát fyrir að hafa
haft þig í lífinu og kærleikurinn
var góður.
Megi ljósið umvefja þig, elsku
pabbi.
Við söknum þín.
Hrefna Björk Guðnadóttir
og fjölskylda.
Guðni Svan
Sigurðsson
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi
og langafi,
RAGNAR TRYGGVASON,
lést á dvalarheimilinu Hlíð á Akureyri
17. október.
Linda Hrönn Ragnarsdóttir Júlíus Snorrason
Ívar Ragnarsson Þóra Hjörleifsdóttir
Tryggvi Kristinn Ragnarsson Sigríður Baldursdóttir
Elfa Björk Ragnarsdóttir Siguróli Kristjánsson
Ragna Ragnarsdóttir
og fjölskyldur
Elskulegur eiginmaður minn, faðir,
tengdafaðir, afi og langafi,
JÓHANNES ÓLAFSSON,
kristniboði og læknir,
andaðist miðvikudaginn 20. október.
Útför fer fram í Kristiansand þriðjudaginn
26. október. Þeim sem vilja minnast hans er bent á
Kristniboðssambandið. Minningarsíða í Noregi: andas.no
Kari
Herborg Ottar
Ragnar Anna
Margrét Haraldur
Sverrir Solveig
Anna Svala
barnabörn og barnabarnabörn
Minningarvefur á mbl.is
Vefur þar sem er sameinað efni sem snýr að
andlátum og útförum. Þar eru birtar andláts-,
útfarar- og þakkartilkynningar sem eru að-
gengilegar öllum en auk þess geta áskrifendur
lesið minningargreinar á vefnum.
" 3,0'*2 ,5 (1 .''( *!!4&)#'/(5 *2
þjónustuaðila sem aðstoða þegar andlát ber
(1 +-'%*2 $/ (15(5 /(/'4,/(5 *!!4&)#'/(5
ætlaðar aðstandendum við fráfall ástvina.
www.mbl.is/andlát
Minningar
og andlát