Morgunblaðið - Sunnudagur - 31.10.2021, Qupperneq 2

Eru Skoppa og Skrítla að hætta?
Já, það er skrítin tilhugsun. Skoppa og Skrítla eru búnar að
skemmta börnum frá sumrinu 2004.
Hvernig hefur þessi tími verið?
Svo ótrúlega dásamlegur. Það er svo rosalega margs að
minnast. Skoppa og Skrítla urðu til fyrst fyrir strákinn
minn sem var þá tveggja ára. Mér fannst
svo lítið íslenskt efni í boði. Þá fórum
við Linda af stað, en við vorum
þá báðar búnar með leiklistina.
Katrín Þorvaldsdóttir, mikil
vinkona okkar, hjálpaði okk-
ur að skapa þessar persónur.
En þá vissum við ekki að þær
myndu lifa í tæpa tvo áratugi.
Það hvarflaði ekki að okkur.
Hefur þetta verið fullt starf?
Að mestu já, þótt við höfum stundum
stokkið í annað. Þetta vatt svo fljótt
upp á sig. Allt í einu varð þetta að smá-
barnaleikhúsi og svo þáttum í sjónvarpi,
sem lifa um ókomna tíð.
Af hverju að hætta núna, er-
uð þið búnar að fá nóg?
Nei, við erum alls ekki búnar að fá
nóg! Þetta er ofboðslega gefandi starf
og við erum mjög þakklátar að hafa
fengið að upplifa þetta. En nú vildum
við grípa tækifærið og hætta því það
verða ekki fleiri leiksýningar. En við vild-
um geta kvatt litlu vinina okkar og það
gerum við núna þegar „sing-along“-
sýningar byrja aftur nú um helgina og
verða vonandi nokkrar helgar.
Hvað tekur við hjá ykkur?
Góð spurning! Við þurfum að fara að hugsa
okkar gang og ákveða hvað við viljum vera
þegar við verðum stórar.
HREFNA HALLGRÍMSDÓTTIR
SITUR FYRIR SVÖRUM
Skoppa og Skrítla kveðja
Sverrir Páll Sverrisson
Já, það verður partí og allir í bún-
ingum. Ég verð hjartakóngur.
Í FÓKUS
2 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 31.10. 2021
Eins og áður hefur komið fram er undirrituð miðaldra og því fylgir ákveðin
tæknihefting. Maður þarf að hafa sig allan við að fylgjast með nýjungum
og læra á hin ýmsu öpp. Það þýðir auðvitað ekkert að syrgja hið liðna en
sumt var bara betra í „gamla daga“. Það eru nú ekki nema um fimm, sex ár síð-
an að ég átti minn eigin þjónustufulltrúa hjá Íslandsbanka. Það var alveg frá-
bær kona sem ég gat alltaf leitað til, sest niður og rætt fjármálin við eða sent
henni beint tölvupóst sem hún svaraði um hæl. Fyrir hver jól skrapp ég í bank-
ann með lítinn konfektkassa sem ég gaf henni fyrir öll liðlegheitin á árinu. Nú
eru allir starfsmenn nánast horfnir úr
bönkum, alla vega þessir sem sinna
okkur kúnnum augliti til auglitis.
Þessi fáu útibú sem eftir eru, og þau
eru ekki mörg, eru búin að setja upp
röð af hraðbönkum í anddyrinu. Um
leið og maður birtist kemur starfs-
maður og býðst til að hjálpa manni í
hraðbanka. Ef ég vildi fara í hrað-
banka myndi ég ekki mæta á vinnu-
tíma í stútfullan banka. Ég tek það
fram að það er alls ekkert upp á
starfsfólkið að klaga; allir eru afar
hjálpsamir, en svona miðað við hvað
bankar græða mikið og við græðum
ekkert á að geyma aurinn í banka;
væri ekki hægt að veita betri þjónustu? Segi svona.
Aftur að tækninni. Ég þoli ekki að tala við vélar. Núorðið er varla hægt að
tala við alvörumanneskju í netspjalli fyrirtækja. Sjaldnast fæ ég svarið sem ég
leita eftir, en upp poppa ýmsir möguleikar, allt nema spurningin eða svarið sem
ég hafði í huga! Þannig hef ég til dæmis reynt í heilt ár að fá endurgreidda flug-
miða til Afríku en aldrei næ ég í neina manneskju. Símanúmerið sem gefið er
upp hringir út og netspjallið fer í hringi. Netföng eru öll „noreply“. Alveg óþol-
andi hreint.
Öll höfum við lent í því að vera á netinu og þurft að staðfesta að við séum ekki
vélmenni. „I am not a robot“ stendur þar og þarf maður að endurskrifa oft al-
gjörlega óskiljanlega runu af stöfum og tölustöfum. Sonur minn, háskólanem-
inn í hugbúnaðarverkfræði, reyndi að útskýra fyrir mér tilganginn, eitthvað
um netöryggi, og orð eins og „algóritmi“ fóru inn um annað og út um hitt. Ég
nota frekar ímyndunaraflið og sé fyrir mér röð af vélmennum við skrifborð að
pikka á tölvur. Svona eins og C-3PO í Star Wars, þið munið, vini R2-D2. Vél-
menni sem eru örugglega nógu klár til að skilja stafarununa góðu.
Þetta eru líklega sömu vélmennin og svara mér alltaf í netspjallinu. Og gefa
mér í raun engin svör. Slá svo létt á stállærin og hlæja dátt.
Ég er ekki
vélmenni
Pistill
Ásdís
Ásgeirsdóttir
asdis@mbl.is
’
Ég nota frekar ímynd-
unaraflið og sé fyrir
mér röð af vélmennum
við skrifborð að pikka á
tölvur. Svona eins og
C-3PO í Star Wars, þið
munið, vini R2-D2.
Ingibjörg Svansdóttir
Nei, ekki neitt.
SPURNING
DAGSINS
Heldur
þú upp á
hrekkja-
vöku?
Máney Eva Einarsdóttir
Já, við höfum yfirleitt kósíkvöld og
horfum á hryllingsmyndir.
Davies Sinangan
Nei, ekki núna, það eru allir svo
uppteknir.
Ritstjóri
Davíð Oddsson
Ritstjóri og
framkvæmdastjóri
Haraldur Johannessen
Aðstoðarritstjóri
og umsjón
Karl Blöndal kbl@mbl.is
Prentun
Landsprent ehf.
Hádegismóum 2,
110 Reykjavík.
Sími 5691100
Útgáfufélag
Árvakur hf.,
Reykjavík.
Forsíðumyndina tók
Eggert Jóhannesson
Linda Ásgeirsdóttir
og Hrefna Hall-
grímsdóttir leika
Skoppu og Skrítlu.
Skoppa og
Skrítla verða með
„sing-along“ í
Sambíóunum um
helgina og næstu
helgar. Hægt er að
kaupa miða á
Sambio.is.
PON er umboðsaðili
PON Pétur O. Nikulásson ehf.
Melabraut 21, 220 Hafnarfjörður
Sími 580 0110 | pon.is
Við bjóðum alla Jungheinrich eigendur velkomna!
GÆÐI OG ÞJÓNUSTA Nú finnur þú
það sem þú
leitar að á
FINNA.is