Morgunblaðið - 06.11.2021, Qupperneq 34

34 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 6. NÓVEMBER 2021
✝
Kristín Jó-
steinsdóttir
fæddist í Haust-
húsum á Stokkseyri
21. desember 1932.
Hún lést 9. október
2021. Foreldrar
hennar voru Ingi-
björg Einarsdóttir
frá Borgarholti í
Stokkseyrarhreppi
og Jósteinn Krist-
jánsson frá Bolla-
stöðum í Hraungerðishreppi.
Systkini Kristínar, sem öll
eru látin, voru: Guðrún, f. 1918,
Jón, f. 1919, Kristján Georg, f.
1921, Einar Kristinn, f. 1923,
Björgvin, f. 1925, og Gunnar
Kristinn, f. 1927.
Eiginmaður Kristínar var
Björgvin Guðmundsson, f. 15.
nóvember 1932, d. 30. ágúst
1992. Foreldrar hans voru Þor-
björg Ásgeirsdóttir og Guð-
mundur Einarsson, í Merkigarði
á Stokkseyri.
Börn Kristínar og Björgvins
eru: 1) Ingibjörg, f. 1955. Maður
1971. Maður hennar er Þórir
Gunnarsson. Börn: a) Aron Ingi,
f. 1998, maki Ester Sveinsdóttir,
b) Sindri Steinn, f. 2001, c)
Gunnar Dagur, f. 2009.
Kristín ólst upp á Stokkseyri
og lauk þar hefðbundinni skóla-
göngu en sautján ára gömul fór
hún síðan í Hússtjórnarskólann
á Laugarvatni. Kristín og Björg-
vin giftu sig 9. apríl 1955 og
byggðu sér fáum árum síðar hús
á Stokkseyri, sem þau nefndu
Heiðargerði, og bjuggu þar allt
þar til fjölskyldan flutti búferl-
um til Reykjavíkur.
Kristín var fyrst og fremst
húsmóðir ásamt því að vinna í
Hraðfrystihúsi Stokkseyrar en
síðar stofnuðu þau hjónin
harðfiskverkun, Fiskverkun BG,
sem þau ráku og störfuðu bæði
við til ársins 1981, þegar þau
seldu reksturinn og fluttu til
Reykjavíkur. Eftir að þangað
var komið starfaði hún lengi í
Þýsk-íslenska hf. og síðar Bíl-
anausti. Eftir starfslok flutti
hún í Kópavog, þar sem hún tók
virkan þátt í starfi eldri borgara
í Digraneskirkju, auk þess sem
hún söng með kór eldri borgara
í Kópavogi.
Útför Kristínar fer fram frá
Stokkseyrarkirkju í dag, 6. nóv-
ember 2021, kl. 13.
hennar er Hörður
Ingi Jóhannsson.
Börn: a) Alda, f.
1980, maki Robert
Andersson, dóttir
þeirra er Elma
Viktoria, b) Björg-
vin, f. 1982, maki
Silja Hrönn Sigurð-
ardóttir, börn
þeirra eru Baltasar
Tindur (móðir:
Sandra Ýr Páls-
dóttir Zarabi), Ninja Karen og
Kristófer Draupnir, c) Hafþór, f.
1986, maki Ragnheiður Hera
Gísladóttir, dóttir þeirra er Ísi-
dóra Hildur. 2) Guðmundur, f.
1956, d. 2000. 3) Brynja, f. 1962.
Maður hennar er Vilbergur
Magni Óskarsson. Börn: a) Ósk-
ar Örn, f. 1983, maki Elísabet
Ómarsdóttir, börn þeirra eru
Emilía Rún, Alexander Magni
og Anna Kristín, b) Björgvin, f.
1990, maki Shelby Marie Morg-
an, dóttir þeirra er Bríana, c)
Kristín, f. 1991, d) Ásta Þórunn,
f. 2000. 4) Svandís Björg, f.
Elsku mamma.
Þrátt fyrir að maður hafi vitað
að kallið gæti komið hvenær sem
er þá var enginn samt búinn
undir að það gerðist svona
snögglega og án nokkurs fyrir-
vara. En þá er hægt að vera
þakklátur fyrir að þú fékkst að
halda ágætri heilsu fram til hins
síðasta og þurftir ekki að þjást.
Núna ertu sameinuð pabba og
Gumma í Sumarlandinu og þar
er nú væntanlega kátt á hjalla.
Strákarnir mínir hafa misst
mikið og sakna ömmu Dídí sem
alltaf átti eitthvað gotterí handa
þeim uppi í skáp til að lauma að
þeim, þrátt fyrir mótmæli for-
eldranna. Þú hafðir alltaf mikinn
áhuga á því sem þeir voru að
gera, barst velferð þeirra fyrir
brjósti og varst stolt af þeirra af-
rekum á öllum sviðum.
Haustferðir okkar mæðgna
undanfarin ár eru dýrmætar
minningar sem og allar humar-
súpurnar sem snæddar voru á
Fjöruborðinu í Stokkseyrarferð-
unum okkar. Ég veit að þessar
stundir gáfu þér mikið, sem og
allar aðrar samverustundir okk-
ar fjögurra. Þú vissir ekkert
betra en að eyða tíma með okkur
dætrum þínum og þreyttist ekki
á að tala um það hvað þú værir
nú heppin að eiga okkur allar
þrjár.
Mamma, elsku mamma,
man ég augun þín.
Í þeim las ég alla,
elskuna til mín.
Mamma, elsku mamma,
man ég þína hönd.
Bar hún mig og benti,
björt á dýrðarlönd.
Mamma, elsku mamma,
man ég brosið þitt.
Gengu hlýir geislar,
gegnum hjarta mitt.
Mamma, elsku mamma,
mér í huga skín.
Bjarmi þinna bæna,
blessuð versin þín.
Mamma, elsku mamma,
man ég lengst og best.
Hjartað blíða, heita,
hjarta er ég sakna mest.
(Sumarliði Halldórsson)
Takk fyrir allt mamma mín.
Bið að heilsa í Sumarlandið. Ég
elska þig ávallt.
Svandís.
Elsku mamma mín er fallin
frá. Það er sárt og erfitt að
kveðja. Margs er að minnast og
margt ber að þakka. En hug-
urinn sækir í eftirsjá vegna
þeirra stunda sem ég hélt að við
ættum enn eftir að njóta saman.
Mamma var enn vel hress og
kallið kom án fyrirvara, þótt
heilsunni hafi auðvitað verið far-
ið að hraka. En hún var svo stór
hluti af lífi okkar að hún skilur
eftir sig óendanlegt tóm, sem
ekki verður fyllt.
Hægt er að ylja sér við minn-
ingar um yndislegt æskuheimili á
Stokkseyri, í nágrenni fjörunnar
og umlukin fjallahringnum. Fjög-
ur systkini og amma bjó hjá okk-
ur líka. Frændfólk og vinir tíðir
gestir og alltaf eitthvað heima-
bakað á borðum. Þá var oft glatt
á hjalla. Við nutum þess að hafa
mömmu að mestu heimavinnandi,
þangað til þau pabbi stofnuðu
harðfiskverkunina. Þá var oft
langur vinnudagur utan heimilis-
ins líka. Sumarbústaðurinn sem
þau byggðu rétt við Laugarvatn
var griðastaður fyrir okkur og
síðar okkar börn og barnabörn.
Þar eru minningarnar margar,
mamma að mála, slá og raka auk
þess að sjá um að allir fengju nóg
að borða. Og síðar að hafa ofan af
fyrir barnabörnunum, spila eða
jafnvel úti í fótbolta.
Hlýja, þrautseigja, dugnaður,
samviskusemi eru eiginleikar
sem ég tengi við hana. Langvinn
veikindi pabba og Gumma, auk
ótímabærs andláts þeirra
beggja, voru henni þungbær. En
umhyggja hennar fyrir okkur
var endalaus og faðmur hennar
alltaf opinn. Alltaf tilbúin að
styðja okkur og aðstoða á alla
lund. Óteljandi eru skiptin sem
hún gætti barnabarnanna og
þótti þeim alltaf gott að koma til
ömmu eða fá hana til sín. Hlýja,
gáski og gleði einkenndi þeirra
samskipti. Amma tók alltaf vel á
móti þeim.
Mamma var trúuð og kenndi
okkur systkinum að fara með
bænirnar. Kenndi okkur í raun
Guðs orð og góða siði. Hún lagði
líka að okkur að kenna okkar
börnum hið sama. Þótt ekki væri
hún langskólagengin hafði hún
ótrúlega gott vald á íslenskri
tungu og lagði mikla áherslu á
að við afkomendurnir töluðum
rétt og gott mál.
Tónlist var alltaf stór þáttur í
lífi mömmu. Hún hafði alist upp
við tónlist á sínu æskuheimili í
Hausthúsum og spilaði sjálf
bæði á gítar og orgel. Frá því ég
man eftir mér söng hún í kirkju-
kórnum á Stokkseyri og oftast
fór maður með í messurnar.
Þegar þau fluttu í bæinn varð
hlé á söngnum, en eftir að hún
hætti að vinna fór hún að syngja
með kór eldri borgara í Kópa-
vogi. Nutum við systur jólatón-
leika með kórnum í þau ár sem
hún söng þar.
Mamma fylgdist vel með fót-
bolta og sérstaklega handbolta
og mátti alls ekki missa af ef
leikur var sýndur í sjónvarpinu.
„Ég er aðeins upptekin, það er
leikur,“ og svo varð bara að
hringja seinna. En alltaf var gott
að koma við og eiga stund með
henni. Margar góðar stundir átt-
um við mæðgurnar svo líka allar
saman hin síðari ár. Ómetanleg-
ar allar ferðirnar að heimsækja
pabba og Gumma í garðinum á
Stokkseyri og svo humarsúpa til
að ylja sér á eftir.
Elsku besta mamma mín,
þakka þér allt sem þú varst mér
og mínum. Síðasta faðmlagið
mun ég ætíð geyma með mér.
Guð geymi þig og blessi minn-
ingu þína.
Þín
Brynja.
Í dag kveðjum við Kristínu
Jósteinsdóttur, mína kæru
tengdamóður, sem lést á heimili
sínu að kvöldi 9. október sl.
Kristínu kynntist ég fyrst er
ég kom í Heiðargerði, þar sem
hún og Björgvin höfðu búið sér
heimili, til að gera hosur mínar
grænar fyrir Brynju dóttur
þeirra. Móttökurnar þar voru
hlýjar og áttu heimsóknirnar eft-
ir að verða margar bæði í Heið-
argerði og eins eftir að þau
fluttu til Reykjavíkur. Ég kom
inn í fjölskylduna fyrir um 42 ár-
um, svo samferðartíminn er
langur og margs að minnast.
Andlát Björgvins og síðan
Guðmundar voru henni mikið
áfall, en þessum áföllum tók hún
af æðruleysi og sýndi mikinn
styrk, sem jók á samheldni fjöl-
skyldunnar.
Kristín, eða Dídí eins og hún
var oftast kölluð, hafði mikið dá-
læti á barnabörnunum, enda
nutu þau þess að fara í heimsókn
til ömmu og að fá ömmu í heim-
sókn. Einnig var sérstaklega
gaman að koma með börnin í
sumarbústaðinn, sem þau hjón
höfðu reist og eigum við margar
góðar minningar frá þeim heim-
sóknum.
Dídí hafði gaman af að
ferðast, þótt utanlandsferðir
væru ekki margar seinni árin, en
hún fór m.a. eina ferð með dætr-
um okkar Brynju í kórferðalag
til Ítalíu. Hún hafði gaman af
söng og sótti tónleika hjá kór
dótturdótturinnar eins og hún
átti kost á og hafði heilsu til. Ein
af síðustu utanlandsferðum
hennar var með okkur í sólina á
Flórída, þar sem hún naut þess
að vera með fjölskyldunni, börn-
um, barnabörnum og langömmu-
börnum.
Hún stundaði félagsstarf eldri
borgara í Digraneskirkju í Kópa-
vogi með góðum vinkonum, sem
hún talaði oft um.
Best leið Dídí þó í návist
dætra sinna og naut þess að fara
með þeim í ferðir, t.d. helgar-
ferðir til Akureyrar eða á Snæ-
fellsnesið og svo dagsferðir um
Suðurland, sem yfirleitt enduðu
með viðkomu í kirkjugarðinum á
Stokkseyri þar sem hugað var að
leiðum þeirra sem á undan eru
gengnir. Enda lagði hún ávallt
mikla áherslu á að um þau leiði
væri vel hugsað.
Það voru fastir liðir að hún
kæmi heim til okkar þar sem
þær mæðgur bökuðu saman lag-
kökur og annað góðgæti fyrir
jólin. Einnig kom hún til okkar
að gera slátur meðan hún hafði
heilsu til. Alltaf gaman, enda
stutt í glensið og hún sá oft
spaugilegu hliðarnar á lífinu og
tilverunni.
Þegar sorgin ber að dyrum er
gott að eiga fallegar og hlýjar
minningar að ylja sér við á erf-
iðum stundum.
Dídí kveð ég nú með þakklæti
fyrir samfylgdina og megi guð
blessa minningu hennar.
Magni.
Elsku amma.
Þegar ég frétti að þú værir
farin varð ég mjög hissa. Þú
hafðir alltaf verið til staðar í lífi
mínu og áttir að vera það áfram
um ókomna tíð. Eða þannig hag-
aði ég mér að minnsta kosti, það
er eins og þú myndir alltaf vera
hér.
Nú þegar staðreyndin er önn-
ur hellist yfir mig eftirsjáin. Ég
lít á SMS-samskiptin okkar og
ætíð eru það afmælishamingju-
óskir okkar á milli, tvisvar á ári.
Ég kíki á Snapp-ið og sé að dag-
inn sem þú deyrð eru liðnar tvær
vikur síðan ég sendi þér síðast
snapp af Bríönu. Ég átti að gera
betur. Ég vildi að ég hefði gert
betur. Það að skiptast á örskila-
boðum við þig í kjölfar mynda/
myndbanda af Bríönu þótti mér
ánægjulegt þótt ég hefði sjaldan
nýtt tækifærið og haldið uppi
samræðunum við þig í kjölfarið,
sem ég hefði átt að gera. En ég
er að minnsta kosti ánægður
með að hafa tekið upp á því að
senda þér snöppin þótt þeim hafi
svo farið fækkandi.
Ég er ólýsanlega þakklátur
fyrir að hafa fengið að vera með
þér og njóta síðustu jólanna
þinna sem jafnframt voru fyrstu
jól Bríönu. Það læddist aftan að
mér sú hugsun þessi jól, að þetta
væru þín síðustu. Það væri eitt-
hvað svo skáldsögulegt að fyrstu
jól dóttur minnar væru jafn-
framt þín síðustu. Ég reyndi að
vera duglegur að senda þér
snöpp reglulega til að byrja með
eftir jól, á meðan ég var í fæð-
ingarorlofinu. En svo fjaraði
undan þeirri hugsun að þú værir
ekki ódauðleg og amstur hvers-
dagsins tók yfir.
Elsku amma. Fyrirgefðu. Ég
á ekki margar minningar með
þér í seinni tíð og er mér þar um
að kenna. En þær minningar
sem ég á eru góðar, einar af
mínum bestu og mun ég ávallt
geyma þær nærri hjarta mínu.
Ég sakna þín sárt.
Björgvin Vilbergsson.
Kristín
Jósteinsdóttir
- Fleiri minningargreinar
um Kristínu Jósteins-
dóttur bíða birtingar og
munu birtast í blaðinu næstu
daga.
Stapahrauni 5, Hafnarfirði
Sími: 565 9775
www.uth.is - uth@uth.is
Frímann
897 2468
Hálfdán
898 5765
Ólöf
898 3075
Kristín
699 0512
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma og langamma,
HRAFNHILDUR PEDERSEN,
Norðurbrún 1, Reykjavík,
lést á Hrafnistu mánudaginn 25. október.
Útförin fór fram í kyrrþey.
Jóhannes Agnarsson
Hildur Kolbrún Andrésdóttir
Guðrún Gestsdóttir
Hafrún Ebba Gestsdóttir Kristinn Þór Kristinsson
barnabörn og barnabarnabarn
Ástkær systir mín og frænka okkar,
ÁSA SÆMUNDSDÓTTIR,
lést miðvikudaginn 3. nóvember á
hjúkrunarheimilinu Mörk.
Útförin verður auglýst síðar.
Haraldur Sæmundsson
og systkinabörn hinnar látnu
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir,
afi og langafi,
MÁR BJARNASON,
Bjarkarheiði 37, Hveragerði,
lést á dvalarheimilinu Ási 26. október.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey.
Lára Kolbrún Þorsteinsdóttir
Brynhildur Pálína Másdóttir Richard Moltzau
Guðrún Másdóttir Forsberg Pål Forsberg
Anna Jónína Másdóttir Sveinn Sigmundsson
Holberg Másson Guðlaug Björnsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
KARL BJARNASON
múrari,
Klettabergi 34, Hafnarfirði,
lést á heimili sínu 3. nóvember.
Hildur Þorsteinsdóttir
Auður Baldursdóttir Erling Pétur Erlingsson
Þorsteinn Sveinn Karlsson Úlfhildur Jónasdóttir
Svanhildur Karlsdóttir Anton Magnússon
Lilja Guðríður Karlsdóttir Jónas Þór Oddsson
barnabörn