Morgunblaðið - 21.12.2021, Side 22

Morgunblaðið - 21.12.2021, Side 22
22 MINNINGAR MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 21. DESEMBER 2021 ✝ Sigrún Hlöð- versdóttir fæddist 7. október 1962 í Reykjavík. Hún lést á Heil- brigðisstofnun Suð- urlands á Selfossi 15. desember 2021. Foreldrar henn- ar eru Ásgerður Halldórsdóttir, f. 27.5. 1944 og Hlöð- ver Magnússon, f. 19.6. 1942. Systkini Sigrúnar eru: 1) Svanhildur Hlöðversdóttir, f. 5.4. 1972, 2) Halldór Hlöðvers- son, f. 10.10. 1973. Sigrún giftist Árna Þorvalds- syni, f. 9.1. 1957, þann 19.6. 1982. Fyrstu árin bjuggu þau á Selfossi og fluttu svo að Bíldsfelli 1982. Foreldrar Árna voru Friðmey Guðmundsdóttir, f. 15.10. 1917, d. 1.9. 2005, og Þorvaldur Guð- mundsson, f. 3.9. 1907, d. 3.4. 1982. Systkini Árna eru: 1) Davíð, f. 1943, d. 1954. 2) Sigrún fæddist í Reykjavík og flutti á unglingsárum á Selfoss. Ung að árum fór hún sem skipti- nemi til Bandaríkjanna í eitt ár. Fljótlega eftir heimkomu flutti hún svo að Bíldsfelli þar sem hún var bóndi ásamt því að sinna samhliða fjölbreyttum störfum, þ. á m. sem leigubílstjóri, vöru- bílstjóri, skólabílstjóri, matráður, rekstrarstjóri, bókari, fram- kvæmdastjóri og kennari. Eitt það skemmtilegasta sem Sigrún gerði var að ferðast og meðal landa sem þau Árni heimsóttu eru Kosta Ríka, Spánn, Banda- ríkin, Brasilía, Jamaíka, Tyrk- land, Grikkland, Þýskaland, Frakkland, England, Ítalía og Króatía. Sigrún var meðlimur í Jóru- kórnum til fjölda ára og starfaði í sóknarnefnd Úlfljótsvatnskirkju og barnaverndarnefnd svæð- isins. Hún tók þátt í að stofna Hjálparsveitina Tintron í Gríms- nes- og Grafningshreppi. Útförin fer fram frá Selfoss- kirkju í dag, 21. desember 2021, klukkan 14. Allir eru velkomnir en sýna þarf neikvætt hraðpróf (ekki heimapróf) við innganginn. Hlekkur á streymi: https://www.mbl.is/andlat Örn, f. 1945. 3) Rannveig, f. 1946. 4) Ágústa, f. 1944. 5) Svavar, f. 1950. 6) Guðríður, f. 1952. 7) Guðmundur, f. 1953. 8) Sigurður, f. 1954. 9) Pétur, f. 1954. 10) Rósa, f. 1958. 11) Þorsteinn, f. 1960. 12) Guð- mundur, f. 1961. Börn Sigrúnar og Árna eru: 1) Ása Valdís Árna- dóttir, f. 30.4. 1982, maki Ing- ólfur Örn Jónsson. Börn þeirra eru Þóranna Vala, Árni Tómas og Víkingur Hrafn. 2) Hlöðver Þór Árnason, f. 27.2. 1984, maki Deborah Ines Casalis. Barn þeirra er Brimir Raphael. 3) Sævar Andri Árnason, f. 10.12. 1985, maki Hafdís Inga Ingv- arsdóttir. Börn þeirra eru Hug- rún Sara og Katrín Telma. 4) Ingþór Birkir Árnason, f. 21.9. 1993, maki Lorena Seifritz. Elsku mamma, það er ótrúlegt að hugsa til þess að þú sért farin. Þú varst ljósið okkar og áttaviti í lífinu. Brosið þitt lýsti allt upp í kringum þig og smitaði út frá sér. Þú varst fyrirmynd, vinur, miðja fjölskyldunnar og hetjan mín. Minningarnar um yndislegar stundir eru margar en hefðu átt að vera enn fleiri því lífið er ekki alltaf sanngjarnt. Þú kenndir okk- ur þó að æðruleysi og hugrekki er allt sem þarf í lífinu til að njóta þess, því lífið er núna. Allt annað er von um eitthvað sem kannski aldrei verður. Krabbameinið bankaði fyrst á dyrnar um það leyti þegar ég var að fermast og ég gleymi aldrei stundinni þegar þið pabbi sögðuð okkur systkinunum frá því. Þessi fyrsta orrusta var hins vegar tek- in á hörkunni og þú fórst í með- ferð á föstudegi til að geta mætt í vinnu á mánudegi. Þetta hefur ef- laust tekið á en þú kvartaðir aldr- ei og leystir verkefnið. Næsta orr- usta kom aftan að þér fyrir hátt í fimm árum. Krabbameinið var komið aftur og nú í höfuðið en æðruleysi, hugrekki og jákvæðni voru enn sem áður þín helstu vopn. Þessi og önnur orrusta var aðeins dýrkeyptari fyrir heilsuna en þú fórst þó með sigur af hólmi og sjúkdómurinn var ekki virkur lengur og við fjölskyldan vorum svo ánægð með að fá að hafa þig ennþá hjá okkur að ekkert annað skipti máli. Þriðja og síðasta orr- ustan kom þó óvænt í febrúar. Enn sem áður varst þú mætt með þín vopn á vígvöllinn. Þú nýttir hvern einasta dag sem þú fékkst og barðist svo hetjulega fram á síðustu stundu. Þú ert og verður ávallt hetjan mín. Þú ert mín fyrirmynd og gast gert allt sem þú tókst þér fyrir hendur. Þú kenndir mér að fylgja hjartanu og að elska. Þú kenndir mér að koma snyrtilega og vel fyrir en glæsilegri manneskju en þig er erfitt að ímynda sér. Þú varst alltaf til staðar fyrir mig og ég gat talað við þig um hvað sem er, hvenær sem er. Við ferðuð- umst mikið saman og skemmtum okkur vel hvar sem við vorum. Betri ferðafélaga er ekki hægt að finna og þú varst alltaf til í að heimsækja nýja staði og prófa nýja hluti og vildir helst fá alla fjölskylduna með. Þú hélst utan um okkur öll og núna þurfum við að læra að halda utan um hvert annað. Þú minntir mann á mikilvægu hlutina eins og dagsetningar, afmæli og ýmsa viðburði ásamt því að finna ýmis tilefni til að fagna og ná fjölskyld- unni saman til að eiga góðar stundir. Fólk segir alltaf að fjöl- skyldan sé í fyrsta sæti en þú lifð- ir samkvæmt því og það vil ég taka áfram frá þér. Þú ert og verður ljósið okkar. Það var ógleymanleg stund þegar þú fékkst Brimi Raphael son minn í fangið í fyrsta skiptið að- eins eins dags gamlan. Það skein af þér sama umhyggja og ást og þú sýndir okkur alla tíð þegar þú hélst honum í fangi þér. Hann hefur verið ljósgeisli í öllu þessu ferli síðustu mánuði og ber þitt ljós áfram ásamt öðrum barna- börnum þínum, fæddum og ófæddum. Mamma mín og lífsins ljós leiðir mig og fleiri. Brosið breiða og hennar hrós í hug mér ber og heyri. Við elskum þig öll, mamma mín. Við söknum þín öll, mamma mín. Við lifum í þínu ljósi, mamma mín. Hlöðver Þór Árnason. Elsku besta mamma mín, það er svo sannarlega satt sem sagt er, að það er sárt að sakna. Mér finnst svo óraunverulegt að ég sitji hér og sé að skrifa minningargrein um þig og að ég geti ekki lengur tekið upp símann og heyrt í þér eða kíkt niður eftir til þín bara til að kanna hvernig þú hefur það eða spyrja þig ráða. Mér finnst eins og fótunum hafi verið kippt undan mér við fráfall þitt, þú varst nefnilega ekki bara mamma mín heldur varstu líka vinkona mín. Ef eitthvað bjátaði á þá var alltaf hægt að leita til þín, alveg sama hvað var. Þú varst ekki bara góð mamma heldur varstu einnig svo góð við barnabörnin þín og við fæðingu þeirra allra varst þú ávallt til stað- ar og handan við hornið enda elskaðir þú að vera amma og vild- ir ekki missa af neinu. Við brölluðum ýmislegt saman og má þar nefna mæðgnaferðirn- ar til London, Parísar og New York. Við ræddum um daginn að við þyrftum nú að fara að skella okkur aftur í slíka ferð. Við náð- um því miður ekki ferð út fyrir landsteinana en ferðin okkar norður á Akureyri á fótboltamótið hans Árna var góð. Parísarferðin var tíðrædd hjá okkur í gegnum tíðina því ég svaf megnið af ferð- inni hvort sem það var í rútuferð- unum eða bátsferðinni, þannig að þér leið oft eins og þú værir ein að ferðast. Þú gafst þó ekki upp á mér og við fórum aðra ferð saman þar sem ég vakti meira af tíman- um. Þrátt fyrir veikindin og slæmu tíðindin fyrir nokkrum vikum þá gafstu ekki upp heldur varstu á fullu alveg þar til það var ekki lengur hægt og þú hélst áfram að vera jákvæð og sýna aðdáunar- vert æðruleysi allt fram á síðustu stundu. Það lýsir persónuleikan- um þínum svo vel, því þú sýndir aldrei uppgjöf heldur fannstu leið til að gera allt betra, hvort sem var fyrir þig eða fólkið þitt. Þú, elsku mamma, með þitt fal- lega bros, jákvæðnina, samvisku- semina, gleðina, dugnaðinn, hug- ulsemina, umburðarlyndið, glæsileikann og hjálpsemina ert og verður fyrirmynd mín. Mig langar að kveðja þig með þessum orðum; Sem ungu barni þú ruggaðir mér í svefninn, með söng á vörum þér, svaf ég þá vel og svaf ég fast því ég vissi, alla þína ást mér gafst. Er erfitt ég átti þú studdir mig, kenndir mér hvernig á að virða sjálfan sig, vera góð og heiðarleg, muna það, virða hvar sem ég dvel. Ólst mig upp með von í hjarta mér til handa um framtíð bjarta. Hamingjusöm ég á að vera elskuleg móðir sem allt vill gera. Með þessum orðum vil ég þakka þér alla þá ást og umhyggju sem gafst þú mér. Ég elska þig mamma og mun ávallt gera vil ég þú vitir það hvar sem ég mun vera. (Höf. ók.) Þar til við hittumst á ný. Þín dóttir, Ása Valdís. Elsku mamma mín, þegar ég lít um farinn veg er svo rosalega margs að minnast. Minningar um allar góðu stundirnar okkar sam- an koma upp í hugann og ylja manni um hjartarætur. Þú varst svo góð mamma og enn betri amma. Við Hafdís og stelpurnar okkar elskuðum að koma í sveitina til ykkar pabba í hlýjan og opinn faðminn. Öll matarboðin, afmælin, sveitastörfin og aðrar góðar stundir saman lifa í minningunum. Þér þótti fátt skemmtilegra og betra en að ferðast og hitta barna- börnin. Þú elskaðir að fá stelpurn- ar í sveitina og sýna þeim lömbin og fá aðstoð þeirra við þau störf. Það er sárt að þurfa að kveðja þig eftir svona stuttan tíma. Ég veit að þú munt vera með okkur áfram því að þú ferð aldrei úr hjörtum okkar. Ég sendi þér kæra kveðju, nú komin er lífsins nótt, þig umvefji blessun og bænir, ég bið að þú sofir rótt. Þó svíði sorg mitt hjarta þá sælt er að vita af því, þú laus ert úr veikinda viðjum, þín veröld er björt á ný. Ég þakka þau ár sem ég átti, þá auðnu að hafa þig hér, og það er svo margs að minnast, svo margt sem um hug minn fer, þó þú sért horfinn úr heimi, ég hitti þig ekki um hríð, þín minning er ljós sem lifir og lýsir um ókomna tíð. (Þórunn Sigurðardóttir) Takk fyrir allt, elsku mamma mín. Þinn Sævar. Elsku mamma mín, ég sakna þín svo mikið en á sama tíma er ég óendanlega þakklátur fyrir að hafa átt þig að og þessar yndis- legu stundir. Ég mun aldrei gleyma öllum símtölunum sem við áttum eftir að ég flutti út. Þrátt fyrir að himinn og haf væri á milli okkar vorum við nánari en nokkurn tíma fyrr. Alltaf varstu svo hress og kvart- aðir aldrei sama hvað, settir for- dæmi sem ég mun reyna að lifa eftir. Þú varst alltaf með svo fallegan og vel hirtan garð, þrátt fyrir að vera með heilan fótboltavöll þá var alltaf best að vera í garðinum. Mestu áhyggjurnar voru þó alltaf af hinum fjölskyldumeðlimunum, dvergunum sjö, þrátt fyrir marg- ar áminningar um að ég ætti ekki að vera í fótbolta nálægt þeim var alltaf freistandi að stelast. Slysin sluppu að mestu leyti þangað til einn daginn var spark- aður niður dvergur beint fyrir ut- an útidyrahurðina, ég vil samt meina að það hafi verið Hlöðver en ekki ég. Hjartað stoppaði við að sjá dverginn góða detta og ekki var útlitið gott þegar við sáum að nefið brotnaði af í heilu lagi, nú voru góð ráð dýr. Við fundum kennaratyggjó og límdum nefið aftur á og lífið hélt áfram. Þangað til mörgum vikum seinna þegar dvergarnir voru teknir inn í hlýjuna fyrir veturinn og nefið byrjaði að síga rólega niður og hékk á tyggjóinu. Í stað þess að reiðast þá fórstu að hlæja að þessu og skildir ekkert í þessari ráðgátu þangað til við stigum fram og ját- uðum glæpinn. Gömul þjóðsaga segir frá barni sem var við það að fæðast. Barnið snýr sér að Guði og segir: Mér er sagt að ég verði sendur á jörðina á morgun, en hvernig get ég lifað eins lítill og ósjálfbjarga og ég er? Ég hef valið engil fyrir þig úr hópi engla og hann bíður eftir þér. Þessi engill mun sjá um þig. En segðu mér, hérna á himninum geri ég ekkert annað en að syngja og brosa og það er nóg til þess að vera hamingju- samur. Engillinn þinn kemur til með að syngja fyrir þig, hann brosir til þín alla daga og þú verður umlukinn ást hans og þannig verður þú hamingjusamur. En hvernig get ég skilið þegar fólkið tal- ar við mig þar sem ég þekki ekki tungu- málið sem mennirnir tala? Engillinn þinn segir falleg orð við þig, fal- legustu orð sem þú hefur nokkurn tíma heyrt og með mikilli þolinmæði og kær- leik kennir hann þér að tala. En hvað geri ég ef ég vil tala við þig? Þá setur engillinn þinn hendurnar þínar saman og kennir þér að biðja. Ég hef heyrt að á jörðinni séu til vondir menn. Hver getur varið mig? Engillinn þinn mun verja þig, þó svo það kosti hann lífið. Á þessu andartaki færðist ró yfir him- ininn og guðdómlegar raddir heyrðust og barnið sagði: Kæri Herra, þar sem ég er að fara segðu mér, hvað heitir engill- inn minn? Nafn hans skiptir ekki máli, þú kallar hann bara „Mömmu“. (Höf. ók.) Guð hefur loksins fengið eng- ilinn sinn til baka og veit ég að þú munt vaka yfir okkur. Til að vitna í uppáhaldssöng- konuna þína þá varstu „Simply the Best“. Þangað til leiðir okkar liggja saman á ný, Ingþór Birkir Árnason. Ég man svo vel þegar ég hitti Sigrúnu í fyrsta skipti. Þá vorum við Sævar nýbyrjuð að hittast og ég ætlaði að læðast út snemma að morgni í sveitinni en ég vissi ekki þá að Sigrún og Árni voru alltaf vöknuð fyrir allar aldir og sátu við eldhúsborðið með kaffibolla. Sig- rún heilsar mér með fallega bros- inu sínu og spyr mig hvort ég vilji ekki setjast niður með þeim og fá mér morgunmat. Þetta fallega bros og hennar hlýi faðmur hefur tekið á móti mér alla tíð síðan. Sigrún var alltaf vel tilhöfð og vildi hafa heimilið sitt fallegt og snyrtilegt. Hún var mikið fyrir skartgripi og yfirleitt með hring á hverjum fingri. Henni fannst gam- an að kaupa fallega muni inn á heimilið eða fá að gjöf. Á jólunum var allt húsið skreytt en ég furðaði mig oft á eljunni að setja allt þetta skraut upp fyrir hver jól. Í veik- indum hennar áttum við svo fyrst eftir að fá að sjá í raun yfir hversu mikilli þrautseigju og krafti hún bjó. Sigrún var mikil húsmóðir og þegar við Sævar byrjuðum að búa skildi hann ekkert í því að ég eld- aði ekki heitan mat bæði í hádeg- inu og á kvöldin eins og mamma hans. Sigrún tók afar vel á móti gestum og alltaf voru á boðstólum heimabakaðar kökur, kleinur, muffins og snúðar en muffinskök- urnar voru í sérstöku uppáhaldi hjá ömmustelpunum hennar. Síðustu daga hafa pizzakvöldin komið oft upp í hugann en áður en við Sævar byrjuðum að búa var nánast fastur liður á föstudags- kvöldum að fara í sveitina í heima- bökuðu pizzuna hennar Sigrúnar og horfa saman á bíómynd. Sigrún og Árni hafa alltaf verið dugleg að bjóða fjölskyldunni til sín og hafa matarboðin í sveitinni verið mörg í gegnum tíðina. Þegar tengdabörn- unum og barnabörnunum fjölgaði var ekki lengur pláss við borð- stofuborðið í stofunni og því var ekkert annað í stöðunni en að taka niður vegg og stytta annan til að stærðarinnar borðstofuborð kæm- ist fyrir sem rúmaði alla fjölskyld- una. Sigrún var einnig einstök amma og það sást svo vel á gleðinni sem skein úr andlitinu hennar þegar hún horfði á barnabörnin sín hversu vænt henni þótti um þau. Sigrún og Árni voru afar dugleg að hafa ömmu- og afadag með barna- börnunum og þá gjarnan farið í bíó eða leikhús. Ég veit að Hugrúnu Söru þykir afar vænt um þessar samverustundir með ömmu sinni og afa. Það var aðdáunarvert að horfa á Sigrúnu takast á við veikindi sín en hún gerði það af miklu æðru- leysi. Í hennar huga var þetta verkefni sem þurfti að takast á við og aldrei var kvartað yfir neinu. En hennar sjúkdómur var óvæg- inn og þrátt fyrir hetjulega bar- áttu sigraði hann að lokum. Það er undarlegt til þess að hugsa að Katrín Telma og ófædda ömmu- stelpan munu ekki fá að kynnast ömmu Sigrúnu en við Hugrún Sara munum sjá til þess að þær fái að heyra hversu einstök hún var. Það verður erfitt að venjast því að koma í sveitina og fá ekki fal- lega brosið hennar Sigrúnar og út- breiddan faðminn á móti sér. Minning um yndislega tengda- móður lifir í hjarta mínu. Hafdís Inga Ingvarsdóttir. Elsku yndislega Sigrún frænka mín, núna er hvíldin þín langa komin eftir erfiða og harða baráttu við þennan hryllilega sjúkdóm, orð fá ekki lýst hversu ósanngjarnt þetta líf er. Takk fyrir allar minn- ingarnar og stundirnar sem við áttum saman. Ég minnist þess sér- staklega þegar þú varst í kór, þér þótti það svo skemmtilegt. Seinna fetaði ég í fótspor þín og byrjaði sjálf í kór. Söknuðurinn er mikill og þú munt eiga stað í hjarta mínu um ókomna tíð. Ég er þakklát fyr- ir að hafa verið skírð í höfuðið á þér því þú varst algjör dugnaðar- forkur, lífsglöð og alltaf svo hress. Það var auðvelt að elska þig því þú sýndir þínum nánustu hversu heitt þú elskaðir okkur öll og ég vona að ég verði sem líkust þér þegar ég verð eldri. Það verður erfitt að venjast því að koma upp í Bíldsfell og engin Sigrún frænka þar til að taka á móti manni með fallega brosið og hláturinn sem fékk mann alltaf til að hlæja með. Þú varst sannkölluð gullrós sem við munum minnast alla ævi. þín systurdóttir, Sigrún Alma. Látin er um aldur fram kær sveitungi og fjölskylduvinur, Sig- rún Hlöðversdóttir á Bíldsfelli í Grafningi. Sigrún var myndarleg og glað- vær kona og bauð af sér afar góð- an þokka hvar sem hún fór. Það er mikill harmur þegar fólk í blóma lífsins fellur frá og orð verða smá og máttvana á slíkri stundu og hugurinn reikar til góðra samverustunda. Það skapaði gleði í sveitinni eystra þegar Árni kynntist Sig- rúnu og það fréttist að þau ætluðu að setjast að á ættaróðali fjöl- skyldu Árna, Bíldsfelli, og hefja þar búskap með bróður Árna, Guðmundi, og fjölskyldu og að for- eldrar þeirra bræðra, Friðmey Guðmundsdóttir og Þorvaldur Guðmundsson, ætluðu samhliða að eiga þar áfram ævikvöld. Blessuð sé minning þeirra heiðurshjóna. Sigrún var forkur til verka og afar myndarleg húsmóðir og bar heimili þeirra hjóna vott um það, enda samrýnd mjög til verka. Hún tók meiraprófið og ók vörubíl og fleiri tækjum inn á milli hjá fyrirtæki þeirra hjóna meðan heilsa leyfði. Sinnti jafnframt hinum ýmsu störfum varðandi skóla á svæðinu o.fl. Það er mikill missir og harmur þegar fólk á besta aldri fellur frá og mikið skarð fyrir sveitina sem hún unni mjög. Sigrún hafði barist við erfiðan og skæðan sjúkdóm til langs tíma, en bar sig alltaf vel þótt á móti blési á erfiðum tímum. Bænir til Sigrúnar um bata léttu hugann á erfiðum veikinda- tímum hennar. Inn á milli birti til með von um bata og nýttu þau hjónin og fjöl- skyldan þann tíma vel til ferðalaga og fleiri dýrmætra samveru- stunda. Áður höfðu þau verið dugleg að ferðast víða um lönd sem og inn- anlands. Jafnframt rifjast upp margar góðar stundir þegar Sigrún, Árni og börnin komu í heimsóknir til Nesjavalla, en móðir mín og Sig- rún náðu afar vel saman til hinna ýmsu samskipta og aðstoðar í sorg og gleði. Þau voru ófá skiptin sem móðir mín minntist þess með miklu þakklæti. Mörg önnur samskipti komu til við Sigrúnu í smalamennskum og fleiri verkum á svæðinu. Fjölskyldan þakkar Sigrúnu þessar góðu samverustundir. Sveitin verður svipminni til mannlífsins og fleiri þátta eftir fráfall Sigrúnar, þar sem hún setti sterkan svip á umhverfið og verk- in hvar sem hún fór. Hennar lífsgöngu verður minnst með virðingu og þökk um ókomin ár. Með þessum fátæklegu orðum kveðjum við Sigrúnu fyrir allar ljúfu samverustundirnar í sveit- inni okkar eystra sem víðar. Megi Guð vernda Sigrúnu og minningu hennar með þökk fyrir allt og gefa fjölskyldu hennar ljós og styrk til framtíðar. Sigrún Hlöðversdóttir HINSTA KVEÐJA Vertu yfir og allt um kring með eilífri blessun þinni, sitji Guðs englar saman í hring sænginni yfir minni. (Sigurður Jónsson) Við söknum þín, elsku amma. Þínar ömmustelpur, Hugrún Sara og Katrín Telma.

x

Morgunblaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.