Fréttablaðið - 09.03.2022, Blaðsíða 14

Allt er kynningarblað sem býður auglýsendum
að kynna vörur og þjónustu í formi viðtala og
umfjallana. Í blaðinu er einnig hefðbundið rit-
stjórnarefni. Blaðið fylgir Fréttablaðinu daglega.
Umsjónarmenn efnis: Elín Albertsdóttir, elin@frettabladid.is, s. 550 5761 | Oddur Freyr
Þorsteinsson, oddurfreyr@frettabladid.is s. 550 5766 | Sandra Guðrún Guðmundsdóttir,
sandragudrun@frettabladid.is, s. 550 5762 | Starri Freyr Jónsson starri@frettabladid.is,
s. 550 5767 | Þórdís Lilja Gunnarsdóttir, thordisg@frettabladid.is, s. 550 5768
Útgefandi:
Torg ehf.
Ábyrgðarmaður:
Jón Þórisson
Sölumenn: Arnar Magnússon, arnarm@frettabladid.is, s. 550 5652,
Jón Ívar Vilhelmsson, jonivar@frettabladid.is, s. 550 5654, Jóhann
Waage, johannwaage@frettabladid.is, s. 550 5656, Ruth Bergsdóttir,
ruth@frettabladid.is, s. 694 4103.
„Ég segi oft að krummi sé eins og
karlarnir; þeir koma alltaf aftur
þangað sem er gott að borða,“ segir
Elva Hrönn Guðbjartsdóttir og
skellihlær.
Elva er áhugaljósmyndari sem
hefur náð stórkostlegum myndum
af fuglum, hestum og fleiri dýrum,
en líka bílum og mótorfákum.
„Ég elska hraða og allt sem fer
hratt, eins og bíla í kvartmílu og
mótorsporti, en á sama hátt nýt ég
þess að fara ein með sjálfri mér út í
kyrrð náttúrunnar og taka myndir
af fuglum. Þolinmæði er reyndar
ekki ein af mínum vöggugjöfum
en furðulegt nokk þá finnst mér
ótrúlega heilandi að sitja tímunum
saman og taka myndir af kríunni.
Það er svo sannarlega þolinmæðis-
vinna sem fylgir mikil slökun, og
hreint mögnuð upplifun að fylgjast
með því hvernig krían hagar sér í
tilhugalífinu og með ungana sína.
Við erum stundum á sama stað
að taka myndir, ég og annar karl
sem hefur gaman af fuglum, og
þegar ég mæti með myndavélina
segir hann jafnan: „Núnú, er vor-
boðinn kominn?“ og þá er það ég.
Það sama á sér stað í sambandi við
bílana og bílasportið, og mér finnst
bara sætt og hef bara gaman af því
að vera kölluð vorboðinn,“ segir
Elva og hlær að öllu saman.
Skömmuð fyrir bílamyndirnar
Elva fékk myndavéladellu þegar
hún sleit barnsskónum í Laugar-
nesinu.
„Þá átti ég gamaldags Kodak-
myndavél með flasskubbum
og tók myndir af vinkonum
mínum í afmælum, kökum og
blöðrum. Þegar ég var rétt komin
af unglingsaldri fór ég á djammið
á Hótel Íslandi og tók myndir af
því sem fyrir augu bar, framkallaði
allt saman og á fullt af albúmum
með fólki sem ég tók myndir af að
skemmta sér á níunda áratugnum,“
segir Elva um spennandi heimildir
úr skemmtanalífi landsmanna.
Hún er sjálfmenntuð í ljós-
myndun og með einstakt auga fyrir
myndefni.
„Eins og ég er frökk að eðlis-
fari býr með mér óöryggi yfir því
að geta ekki lært ljósmyndun á
við aðra, og það kom í veg fyrir
að ég íhugaði ljósmyndanám á
sínum tíma. Mér fannst ég ekki
eiga erindi. Ég er óskaplega næm
og nota gjarnan þriðja augað við
myndatökurnar. Ég sé annað en
aðrir sjá og það sést oft á mynd-
unum mínum, eins og af augum
hrossa sem eru djúpir speglar
sálarinnar. Líka þegar ég byrjaði
að taka myndir af bílum. Þá var ég
skömmuð fyrir að taka myndir af
afturenda bíla, í gegnum hliðar-
glugga þeirra eða spegla, og strák-
arnir sögðu mig þá taka asnalegar
bílamyndir, en nú eru allir farnir að
taka þannig myndir í dag.“
Í vinfengi við kríurnar
Elva segist eins og kamelljón sem
skiptir um ham eftir því hvernig
landið liggur hverju sinni.
„Ég get sett mig í hvers kyns
aðstæður og stellingar og geri það,
enda tek ég myndavél, fugla og bíla
fram yfir flest annað til skemmt-
unar. Að fara út til að taka myndir
gerir mig frjálsa og ég finn fyrir
öryggistilfinningu að vera með
myndavélina á mér. Sumir nota
aðrar hækjur, eins og til dæmis að
fara út að reykja, en myndavélin er
mér til halds og trausts. Hún fyllir
mig öryggi því þá hef ég eitthvað
fyrir stafni. Því fer ég á deit með
Nikon-vélinni minni og það er mín
heilun og líkamsrækt; það skerpir
bæði einbeitingu og hugann.“
Helsta áhugamál Elvu með
Nikon eru krummar og bílar, en
hægt er að skoða fádæma flottar
bílamyndir hennar á Facebook-síð-
unni, Bílaljósmyndir Elvu Hrannar.
„Í upphafi var krummi númer
eitt, tvö og þrjú, enda elska ég
krumma. Hrafnar eru dyntóttir
en maður getur vanið þá til sín
og þegar ég átti heima í Efra-
Breiðholti vandi ég einn til mín á
pallinn á aðeins viku og hann kom
alltaf á sama tíma að fá sér lifrar-
pylsu. Síðan heillaði krían mig,
þegar ég fylgdist með henni gefa
ungunum sínum og hvernig ung-
arnir þekktu móður sína langar
leiðir þegar hún kom til þeirra með
matinn,“ segir Elva sem hefur tekið
myndir af varptíma kría undan-
farin ár, þegar þær maka sig, búa
til hreiður og koma ungum sínum
á legg.
„Krían er árásargjörn en hún
hefur aldrei ráðist á mig. Svo settist
maður við hlið mér til að spjalla
nærri kríunum og ein krían sveif
að og skeit á hann, en ekki mig.
Hún virtist þekkja mig og líta á mig
sem vinveitta þótt ég væri vopnuð
myndavélinni,“ segir Elva og hlær
dátt að minningunni.
Harðneskjulegt augnablik
Í mestu dálæti hjá Elvu sjálfri er
mynd sem hún tók af fyrsta barna-
barninu sínu.
„Á meðgöngu var fóstrið kallað
tásluálfurinn og þegar drengur
fæddist tók ég myndir af táslunum
hans þar sem mamma hans mynd-
aði hjarta með höndunum,“ segir
Elva sem stundum er beðin um að
taka myndir af óléttum konum og
börnum, líka veisluhöldum, brúð-
kaupum og afmælum.
„Ég á erfitt með að gera upp á
milli kríu- og krummamyndanna.
Krían er montin af sjálfri sér og
þegar vatnsflöturinn er spegil-
sléttur má sjá hana sýna listir sínar
og spegla sig í vatninu. Hún er
hörð af sér, hefur óviðjafnanlega
flugfimi, er sneggri en hinir fugl-
arnir og getur flogið á bakinu með
hausinn niður en magann upp. Það
er strembið að ná góðum myndum
af kríum því þær eru snarar í snún-
ingum og getur ein góð mynd tekið
marga klukkutíma. Þannig mæti
ég stundum í kríuvarpið að morgni
og tek strætó heim klukkan sex að
kvöldi, með fullt af myndum en þó
ekki margar sem standa upp úr.“
Elva náði magnaðri mynd af máv
sem veiddi sér kríuunga í gogginn
og má sjá hér á síðunni.
„Það var harðneskjulegt augna-
blik og þótt þetta sé gangur lífsins
og náttúrunnar varð það samt
helvíti hart. Ég var nýbúin að taka
myndir af unganum sem beið
mömmu sinnar með æti en svo
stakk helvítis mávurinn sér niður,
greip ungann í gogginn og á eftir
flaug mamman og stakk mávinn
í bakið. Mikið sjónarspil og lífs-
barátta,“ segir Elva og víst er að
myndefnið er stórbrotið.
„Mér þykir alltaf jafn gaman
að fara á deit með Nikon og fanga
jafnt fugla og flotta bíla. Ég er svo
mikil mamma og amma í mér, og
sækist því kannski mest í að taka
myndir af fuglum með unga smá.
Það hefur hins vegar verið lítið um
að vera í bílasportinu vegna Covid
undanfarin tvö ár en hver veit
nema það komi með vorboðanum
mér?“ glensar Elva kát. n
Elva nýtur
þess að fara á
stefnumót með
Nikon-mynda-
vélinni sem
hún segir hina
bestu líkams-
rækt, heilun og
slökun.
FRÉTTABLAÐIÐ/
ERNIR
Mávur, nýbúinn að veiða sér galandi kríuunga í gogginn.
Krummi er í sérstöku dálæti hjá Elvu sem hefur auga fyrir fallegum pörum.
Á veturna tekur
Elva stundum
myndir af álft-
um og hér náði
hún eftirsóknar-
verðu hjarta
hjá ástföngnu
svanspari.
Elva segir
gaman að
fylgjast með
hégómagirni
kría sem gjarnan
spegli sig í
stilltum vatns-
fleti og njóti
þess að dást
að fimi sinni
og flugsnilli í
spegluninni.
FUGLAMYNDIR/
ELVA HRÖNN GUÐ-
BJARTSDÓTTIR
Þórdís Lilja
Gunnarsdóttir
thordisg
@frettabladid.is
Eins og ég er frökk
að eðlisfari býr í
mér óöryggi sem kom í
veg fyrir að ég íhugaði
ljósmyndanám á sínum
tíma. Mér fannst ég ekki
eiga erindi.
Elva Hrönn Guðbjartsdóttir
2 kynningarblað A L LT 9. mars 2022 MIÐVIKUDAGUR