Sjómannablaðið Víkingur - 01.03.2015, Síða 50

50 – Sjómannablaðið Víkingur
Rétt í þann mund er Eva gengur inn í lyftuna kemur karl
hlaupandi. Eva teygir sig fyrir hurðina og hrópar: „Fljótur, ég
held henni opinni.“
Hann svarar: „Nei takk, ég er að fara upp á aðra.“
•
Grímuklæddur ræningi kemur askvaðandi inn í búðina en
missir grímuna í ákafanum. Ræninginn er miður sín, gengur að
næsta viðskiptavini og spyr: „Sástu framan í mig?“
Sá jánkar og er umsvifalaust skotinn í hjartastað.
Ræningin gengur á röðina og spyr konu sömu spurningar.
„Nei,“ svarar konan, „en maðurinn minn þarna, gerði það!“
•
Er ég kom inn í eldhús sá ég hana. Hún var á eldhúsbekknum
og það stirndi á svarta húð hennar. Húðin var rök eins og hún
væri rétt ný komin úr heitum potti. Hjartað í mér tók kipp og
ég starði á hana. Löngun mín til hennar varð ekki lýst með orð-
um. Ég stóð grafkyrr og var eitt augnablik í vafa um hvort hún
væri raunverulega mín. Hjartsláttur minn jókst hægt og þétt og
ég fann spennuna magnast á milli okkar. Ég tók skref í áttina til
hennar, hikandi í fyrstu en er nær dró efldist sjálfstraust mitt og
ég tók síðustu skrefin í stökkum.
Þarna var hún, dálítið framandi, svolítið eins og af öðrum
heimi. Ég strauk hendi niður kinn hennar og fann að hún var
heit. Ég stóðst þetta ekki lengur og áður en ég vissi af var tunga
hennar kominn á kaf í munninn á mér. Þvílík vellíðan, þvílík
tilfinning.
Þótt ég hafi gert þetta áður þá var tilfinningin samt eins og
ný. Bragðið af tungunni var engu öðru líkt og vakti hjá mér
vellíðan. Vellíðan sem ég hef farið á mis við allt of lengi. Vellíð-
an sem ég hef ekki fundið í tæpt ár. Já, svið af íslensku sauð-
kindinni er klárlega eitthvað sem ég þarf að hafa oftar á
boðstólum. Það er greinilegt að haustslátrunin er hafin.
•
Staurblankir kunningjar lögreglunnar í Hafnarfirði ákváðu að
ræna banka í Reykjavík. Þeir settu upp grímur og ruddust inn í
bankann með offorsi og látum, hvor með sína haglabyssuna.
„Upp með hendur, þetta er rán!“ hrópuðu þeir.
„O, Hafnfirðingar, einu sinni enn,“ sagði þá gjaldkerinn
Ræningjana rak í rogastans.
„Nú, hvernig sérðu það?“ spurðu þeir.
„Þið sagið alltaf vitlausan enda af haglabyssunni!“ svaraði
gjaldkerinn að bragði.
•
Konan vaknar við að eiginmaðurinn lá ofan á henni, kófdrukk-
inn, og var að pota upp í hana magniltöflu.
„Hvað ertu að gera?“ spyr hún úrill.
„Ég er að reyna að troða töflunni upp í þig,“ drafar í honum.
„En ég er ekki með hausverk.“
„Gott, þá getum við loksins gert það.“
•
Dama nokkur gekk niður Laugaveginn á leið í vinnuna og tók
eftir páfagauk sem sat á priki fyrir utan gæludýrabúð.
„Hey, kona, þú ert ljót!“ gargaði páfagaukurinn á dömuna
sem varð bálreið og strunsaði fram hjá búðinni.
Á leiðinni heim úr vinnunni rak hún augun í sama páfagauk
sem gargaði á hana: „Hey, kona, þú ert ljót!“
Daginn eftir var það sama uppi á teningnum. Daman vatt sér
því inn í verslunina og varaði eigandann við því að ef hún yrði
aftur fyrir svona móðgunum myndi hún fara í mál við hann og
fá fuglinn aflífaðan. Eigandinn lofaði því að páfagaukurinn
skyldi ekki endurtaka leikinn.
Daginn eftir þegar daman gekk fram hjá búðinni gargaði
páfagaukurinn: „Hey, kona!
Daman stoppaði og svaraði: „Já.“
Og gauksi sagði: „Þú veist!“
•
Eldri maður fannst meðvitundarlaus á heimili sínu. Hann hafði
tekið banvænan skammt af Viagra. Honum er nú haldið sofandi
í mjaltavél.
Lausn á krossgátu nr. 23
Ker Umbúðamiðlunar eru
eingöngu ætluð undir
matvæli.