Viljinn - 01.10.1939, Page 3

- 3 -
FÆÐUIG, BERNSKA OG ÆSKA JESÚ
Framh..
eftir heinikorauna frá Egiptalandi, þá hættir fræðsla vor
skyndilega, og yfir allt það tímabil af æfi Jesú, þangað til
hann byrjar sína opinberu starfsemi, er þéttur hjúpur dreg-
inn, sem aðeins einu sinni er tekinn burtu. Við hefðum ósk-
að að frásögnin hefði haldið áfram í sömu fyllingu af bernsku
og æskuárum hans. 1 æfisögum vorra tíma eru fáir partar
merkilegri en smásögur, sem þar eru af æsku þeirra, sem sagt
er frá. Þ;ví að af þeim sögnum getum vér oft séð smámynd í
töfrandi einfeldni af einkennum og fyrirætlunum, sem snerta
hið áframhaldandi líf þeirra. En hvað við vildum gefa mikið
til að vita um siði, vináttusambönd, hugsanir, orð og athafn-
ir Jesú á svo mörgum árum. Aðeins einu sögublómi hefur ver-
ið varpað yfir veginn á hinum hulda garði, og þaö er svo frá—
bært, að það fyllir okkur með ékafri þrá til að sjá garðinn
sjálfan. En Guði hefur þóknast að loka honiim. Þögn hans
er engu síður undursamleg en orð hans.
Það var eölilegt, að þar sem Guð er þögull og forvitni
manna mikil, að ímyndunarafl mannanna reyndi að útfylla eyð-
urnar. Þess vegna komu fram óinnblásin guðspjöll í fornkirkj-
unni, sem þóttu skýra frá öllu því, sem innblásnu guðspjöll-
in þögðu -um. Þau eru sérstaklega full af orðum og athöfnum
frá bernskuárum Jesú. En þau sýna aðeins, hve hin mannlega
ímyndun var frábrugðin slíku efni, og undirstrika með orða-
gjálfri sínu og afskræmislegu hugmyndum heilagleika og sann-
leika ritninganna. Þau láta Drottinn vinna hégómleg og
gagnslaus kraftaverk, svo sem það, að móta fugla úr leiri og
káta þá fljúga, breyta leikbræðrum sínum í kiðlinga o.s.frv.
í stuttu máli eru þessar sagnir safn af gagnslausum og guð-
lausum munnmælasögnum. Þessar stórfelldu villur vara oss
við, að fara með ímyndunarafl vort inn fyrir hin helgu vé-
bönd. Það er nóg að vita, að hann þroskaðist að visku og
vexti og náð hjá Guði og mönnum. Hann var virkilegt barn
og ungmenni og tók öll stig eðlilegs þroska. Líkami og andi
þroskuðust saman - líkaminn gæddist karlmannlegri hreysti
og sálin auðgaðist meiri og meiri þekjpngu og krafti. Hin
hispurslausa lyndiseinkunn hann sýndi yndisleik, sem kom
hverjum manni, sem kynntist honurn, til að undrast elsku hans,
gæsku og hreinleika. En þó að oss sé bannað að láta ímynd-