Austurglugginn - 27.08.2010, Blaðsíða 12

Rafn Heiðdal, knattspyrnumaður frá Djúpavogi,
þakkaði stuðninginn eftir ágóðaleik sem haldinn
var á Egilsstöðum fyrir hann seinasta föstudags-
kvöld. Rafn hefur í sumar barist við krabbamein og
heldur þeirri baráttu áfram.
Leikmönnum var skipt í tvö lið, ungir á móti
gömlum. Landsliðsþjálfarinn Ólafur Jóhannesson
stýrði eldra liðinu og lék í vörn þess stóran hluta
síðari hálfleiks. Yngra liðinu stýrði Guðlaugur
Guðjónsson sem þjálfaði Rafn hjá Neista í yngri
flokkum og síðar Hetti í meistaraflokki.
Leikmenn keyptu sig inn í liðinu og gátu síðar
keypt sér bæði víta- og aukaspyrnur til að fjölga
marktækifærum. Fyrsta markið kom úr slíkri
spyrnu sem Hilmar Gunnlaugsson keypti og tók
en tvær spyrnur fóru síðar í súginn.
Undir lok leiksins var allt yngra liðið sent inn á
til að reyna að jafna en eldra liðið var þá 3-1 yfir.
Það tókst, þrátt fyrir hetjulega tilburði markvarðar
eldra liðsins, Magnúsar Jónassonar.
Yngra liðið vann síðan í vítaspyrnukeppni en það
var Rafn sjálfur sem tók fyrstu spyrnu þess og
skoraði úr henni.
Rafn, sem er 23ja ára Djúpavogsbúi, ávarpaði
gesti í leikslok og þakkaði þeim fyrir stuðninginn.
Krabbameinið greindist í byrjun sumars og hefur
hann síðan verið í lyfja- og geislameðferðum sem
halda áfram. „Það er fyrir mestu að lifa þetta af,“
sagði hann í leikslok.
Um þrjú hundruð þúsund krónur söfnuðust á
leiknum, fyrir utan fé sem austfirsk fyrirtæki gáfu
til söfnunarinnar. Hægt er að styrkja Rafn með að
leggja inn á reikning 1147-05-401910 á kennitölu
191087-3729. GG
Styrktarleikur fyrir Rafn Heiðdal
„Fyrir mestu
að lifa þetta af“
Um þessar mundir
er skólastarf að
hefjast alls staðar
í landinu. Menn
eru misjafnlega
stemmdir til að takast á við verkefni vetr-
arins eins og gefur að skilja, alltaf er einhverrar
aðlögunar þörf eftir dásemdir sumarsins. Það
er ágætt að koma aftur til starfa en því fylgja
þó sem endranær blendnar tilfinningar þegar
ég leiði hugann að stöðu grunnskólakennara
hérlendis.
Ég er orðin dauðleið á að rökræða launamál
mín við fólk sem hefur ekkert vit á þeim
en er sannfært um að ég, líkt og aðrir kennarar,
vinni ekki fyrir laununum mínum. Ég er orðin
leið á að biðjast afsökunar á sumarfríinu mínu.
Ég er líka orðin þreytt á að þurfa að rökræða
fagmál stéttar minnar við hvaða Jón og Gunnu
sem er og hlusta á stóryrtar skoðanir ófaglærðs
fólks sem telur sig vita mun betur hvernig á að
skipuleggja kennslu og skólastarf en við sem
höfum menntað okkur til þess. Þótt ég skilji
að vissu leyti af hverju fólk lætur sig skólamál
varða, flestir eiga jú börn og láta sig velferð
þeirra miklu skipta, er jafnþreytandi að verða
enn vitni að fordómum fólks sem virðist setja
kennara aðeins skör ofar en hreppsómaga.
Ég uppgötvaði það nýlega að fræðslunefndir
þessa lands, sem taka veigamiklar ákvarð-
anir um skólamál á hverjum stað, eru pólitískar
nefndir og í fæstum tilvikum eru þeir sem í
þeim sitja menntaðir til slíks. Af hverju er
það þannig? Ég skil ekki hvernig það er til
komið. Mér fyndist eðlilegt að í fræðslunefnd
veldist fólk sem hefði reynslu og menntun á
þessu sviði. Þannig ímynda ég mér að þetta sé
í öðrum stéttum. Hvernig kæmi það til dæmis
út ef í fagnefnd hjartaskurðlækna sætu píp-
ari, rafvirki og flugfreyja? Með fullri virðingu
fyrir því ágæta fólki sem situr í fræðslunefnd
hefur mér alltaf fundist þetta skrítið. Og sýna,
enn og aftur, að kennurum og öðru til-þess-
menntuðu fólki, sé ekki álitið treystandi fyrir
menntamálum.
Námskeið sem kennarar eru skikkaðir
til að sitja á sumrin bera þess líka ansi
mörg vitni að það er talið mikilvægara að við
fáum ekki of langt frí heldur en að þau séu til
nokkurs. Ég hef að minnsta kosti sjálf eytt of
stórum hluta lífs míns í að sitja leiðinleg og
illa skipulögð námskeið sem bæta engu við
kunnáttu en draga hins vegar stórlega úr lífs-
gleði minni.
Ég er nefnilega sérfræðingur á mínu sviði.
Mér er treystandi fyrir því sem ég hef
menntað mig til að gera, fyrir velferð barna
ykkar, og það er einn af fjársjóðum þessa lands
að enn skuli jafnhæft fólk og raunin ber vitni
fást til að starfa í grunnskólunum.
Hugleiðing
HVAÐ GERÐI MORGUNBLAÐIÐ? HVAÐ GERÐI FRÉTTABLAÐIÐ? HVAÐ GERÐI RÍKISÚTVARPIÐ?
Það lokaði á
Austurlandi
Það lokaði á
Austurlandi
Það hætti
að dreifa
á Austurlandi
AUSTURGLUGGINN ER HÉR!
FYRIR YKKUR!
Nýtt áskriftartilboð
Nýir áskrifendur á fyrsta mánuð áskriftar frían.
Mánaðargjald eftir það er 1.400 kr.
Sendu netpóst á auglysing@austurglugginn.is
eða hringdu í síma 477-1571.“