Fréttamolinn : óháð fréttablað - 15.12.1985, Page 15

Fréttamolinn : óháð fréttablað - 15.12.1985, Page 15
Fréttamolinn Fréttamolinn FM Þankabrot nefndarmanna nokkrum rituðum orðum hjá öllum en Engilbert Hannesson á Bakka hreppsnefndarmönnum Ölfus- gat af óviðráðanlegum orsökum hrepps. Hér á eftir má lesa hug- ekki orðið við þeirri beiðni. leiðingar frá sex nefndarmönnum, Fjórtánda tölublað FM er jafn- framt það seinasta sem kemur út á árinu 1985. Af því tilefni þótti útgef- endum vel við hæfí að leita eftir Þorvarður Vilhjálmsson: Hér býr duglegt fólk Aðstandendur Fréttamolans hafa farið þess á leit við okkur sveitarstjórnarmenn að við rit- um nokkur þankabrot í síðasta tölublað Fréttamolans 1985. Mér er ijúft að verða við þessari ósk, þó eftirtekjan verði eflaust rýr hjá mér. Ég vil byrja á því að þakka þeim Fréttamolamönnum mynd- arlega blaðaútgáfu. Það er þýð- ingarmikið að halda úti góðu staðarblaði hér sem annarsstað- ar, en kostar mikla vinnu og ósérplægni af þeim, sem fyrir slíku framtaki standa. Tíminn líður hratt, atvik og uppákomur mynda samfellda keðju. Svo kemur smá anddakt og við tyllum okkur á vegkant- inn. Lítum til baka, horfum fram og hyggjum að kennileitum svo okkur verði ljóst hvar við erum stödd. Nú eru jól og áramót fram undan. Þá er venja að staldra við, gera reikningsskil og jafnvel heitstrengingar varðandi góð áform. Þetta er eflaust hverjunt holt. þá ekki síst þeim sem vasast í sveitarstjórnarmál- um. Þegar ég lít nú um öxl rennur upp fyrir mér að senn eru átta ár frá því ég var kjörinn í fyrsta sinn til að starfa í sveitarstjórn Ölfushrepps. Þessi átta ár hafa verið viðburðarík og hraðfara finnst mér nú. Þegar ég settist við að koma þessu greinarkorni á blað leit ég í smápistil sem ég skrifaði í blaðkorn á vordögum 1979. Þar gerði ég grein fyrir fyrstu reynslu minni af sveitar- stjórnarmálum ásamt því sem hæst bar um þessar mundir hér í hreppnum. Það er fróðlegt að rifja upp það helsta sem þarna er týnt til varðandi aðkallandi framkvæmdir hér og bera saman við staðreyndir í dag. Á árinu 1979 er uppbygging hitaveitu Þorlákshafnar vitaskuld efst á baugi. Hitaveitan er nú farsæl- lega í höfn og sennilega eitt af því sem gerir hér hvað byggileg- ast. Þegar kemur að verkefnum sem áformuð eru á eftir hitaveit- unni verður fyrst fyrir frekari uppbygging grunnskólans og stefnumörkun til lengri tíma varðandi skólann. Skemmst er frá því að segja að skólabygging hefur verið allt að því árlegt viðfangsefni síðan 1979 og er ekki lokið enn. Segja má að nú sé svo komið að ekki sé um bagaleg þrengsli í skólanum að ræða, þó enn sé margs vant á þeim vettvangi. Þá liggur fyrir myndarlegt framkvæmdarplan varðandi framhaldsuppbyggingu skólans. íþrótthús vantarsárlega og er það alvörumál, jafn mikil- vægt það er að geta skapað börnum og unglingum góða að- stöðu til líkamsræktar. Næst á Þorvarður Vilhjálmsson. eftir skólabyggingu er talin fyrir- huguð leikskólabygging. Leik- skólinn er nú fullbyggður og kominn í gagnið fyrir nokkru. I þriðja lagi nefnd sundlaugar- bygging í Þorlákshöfn. Það mannvirki er einnig búið að taka í notkun fyrirnokkru. Sundstað- ur er dýrmætur, ekki síst í sjávarplássi. Þá er okkur ofar- lega í huga afrek sem ungmenni héðan úr Þorlákshöfn hafa unnið. Okkur ber skylda til að hlúa eftir föngum að slíku af- burðafólki sem leggur á sig ómælt erfiði og ver miklum tíma til þjálfunar í íþrótt sinni. Sem langtímaverkefni er nefnt til varanleg gatnagerð og fegrun umhverfis. Að þessum málum hefur verið unnið mikið undan- farin ár. Hcfur jafnvel sumum þótt nóg um. cnda eru hérkostn- aðarsamar framkvæmdir nefnd- ar. Ég hef búið í Þorlákshöfn í hartnær 15 ár, sannarlcga hefur orðið mikil breyting á staðnum á þessu tímabili. Finnst- mér gatnagerðin, lagning gangstétta, þökulagning gróinna svæða og almcnn snyrting umhvcrfis ein allra ánægjulegasta breytingin sem hér hefur orðið á þessum tíma. Loks cr talin bygging félags- heimilisins og frekari nýting jarðhita. Scgja má að ekkert hafi lengst af miöað í málum fclagsheimilisins. Á síðasta vetri var þó hafin undirbúningur að framhaldi af uppbyggingu, feng- in drög að nýrri teikningu húss ofan á kjallarann. Erþarfenginn grundvöllur að undirbúningi frekari framkvæmda. Frekari nýting jarðhita hefur verið nokkur, vegur þar sennilega þyngst nú um stundir mikil gróska í uppbyggingu fiskeldis- stöðva. Af þessari upptalningu sést að margt hefur áunnist, annað gcngið miður. Sífellt er nú dreg- iö úrframlögum ríkisins til fram- kvæmda. Slíkt bitnar að sjálf- sögðu á hinum ýmsu fram- kvæmdum á vegum sveitarfé- lagsins. Að fenginni reynslu treystast sveitarstjórnarmenn ekki til að leggja út í kostnaðar- samar framkvæmdir nema þátt- taka ríkissjóðs sé áður tryggð. Á það ber einnig að líta að það er ekki einungis þröngt í búi í ríkisbúskapnum. Nú er afkoma heimilanna með þeim hætti að tilgangslaust er að spenna bog- ann í sameiginlegum rekstri okk- ar á sveitarfélaginu. Nú sýnist mér að málum sé þannig varið að verkefnin eru óþrjótandi en efnin takmörkuð. Við slíkar aðstæður er þýðing- armikið að hagsýni sé gætt í rekstrinum. Ég vil meina að það hafi tekist vonum framar. Kost- að hefur verið kapps um að gæta aðhalds, ýmis risna og önnur fínheit ekki viðgengist í stórum stíl hér í sveit. Stjórnunar- kostnaður og mannahald í lág- marki og lítið um stórar veislur, utanlandsreisur engar að telja má. Þetta er eflaust klénn ele- gans en fyrir vikið sennilega fleiri krónur runnið til fram- kvæmda. Það finnast mér ekki slæm skipti. Sjá allt er það harla gott kunna menn að segja eftir þennan lestur. Ekki er það nú svo vel, hér hafa skipst á skin og skúrir. margar vonir hafa brugðist, eitt og annað sem menn hafa baslað við komið fyrir lítið eins og sagt er. Hér í Þorlákshöfn hafa menn jafnvel oftar en einu sinni lent meðal hafranna þegar þeir hafa verið aðgreindir frá sauðunum í þjóðfélaginu. Slíkt er dapurleg en lærdómsrík reynsla. Lands- pólitíkin er margslungin og flók- in jafnvel svo að grandvart fólk og vel þenkjandi getur lent þar í dimmum kimum, svo dimmum að illa sést til átta. En forsjónin er okkur hliðholl og sendir okkur góðæri til lands og sveita og raunar metafla til sjávar að því er sagt er. Okkur almúgamönnum kemur svo spánskt fyrir sjónir að á sama tíma er það nú mesta ógæfa bænda ef þeir lenda í því að framleiða meira í ár en í fyrra. Sömuleiðis sýnist nú fiskverk- endum og útvegsmönnum helst bjargræði í því að hætta vinnslu og leggja skipum áður en þau lenda undir hamrinum. En á . meðan þessi undarlegu álög ganga yfir, þvarga menn um bjór, útvarpsstöðvar og flutning á hugviti. Einföldu fólki flýgur í hug að gera mætti bragð úr því ef þessir glaðbeittu hugvitsmenn kipptu þessum undarlegu málum í liðinn áður en þeir snöruðust með allt sitt hugvit út fyrir land- steinana. Nóg um það. Hér í Höfninni er fólk framtakssamt, duglegt og enn eru bjartsýnismenn meðal vor. Myndarleg ísstöð risin og skipum haldið til veiða. Vinnsla sjávarafla drifin þótt móti kunni aó blása. Á komandi vori kjós- um við nýja sveitarstjórn. Von- andi veljast þá til starfa skynsamt, velviljað og framtaks- samt fólk. Mitt sæti er sannar- lega laust, átta ár er hæfilegur tími í hreppsnefnd. Ekki vegna þess að mér hafi leiðst eða menn verið mér vondir. Öðru nær, þetta hefur verið áhugaverður og lærdómsríkur tími. En sveit- arfélag er hagsmunafélag allra, til að stjórna því á að velja sem flest hæfileikafólk á svæðinu. Nýjar og ferskar hugmyndir halda við þeim andblæ sem stuðl- ar að framför og farsæld. Ég óska lesendum öllum gleði- legra jóla og farsæls komandi árs. Þorvarður Vilhjálmsson. Þrúður Sigurðardóttir: Jólafasta Hvað rennur í gegnum hugann þá, ekki það sem oftast fyllir hugann aðra daga, dægurþras, hreppsmál eða pólitík? Það eru þá frekar skólamál, þau tilheyra æsku okkar, sem allra annarra landa heims, nú er ár æskunnar að renna út. Hvað höfum við gcrt henni til góðs? Vonandi margt sem minnisstætt verður. s Hvað er okkur dýrmætara cn æskan scm á að erfa landið? Og í sömu hugrcnningu, hvað er eins sjálfsagt hjá okkur, eins og að hlúa vcl að okkar aldraða fólki. Þau eru máttarstoðir okkar þjóðfélags. Höfum við sýnt þcim þann sóma sem okkur bcr? Svona mætti lengi spyrja og svari nú hver fyrir sig. Erum við ekki stundum ósanngjörn, þessi eldri sem crum, í garð æsku- fólks, viljum við ekki oft kenna þcim um fleira en þau eiga skilið, ekki cr það unga fólkið scm fjármagnar og aflar allra þeirra fíkniefna cr flæða yfir landið okkar öllum til ævarandi skaða sem því ánetjast og varla getum við látið okkur detta í hug að það séu þau sem stunda okur- lánastarfsemi cr nú tröllríður þjóðfélagi okkar, hvað hcldur þú? Örfá orð og hugrenningar!, því nú styttist í blessuð jólin, þá vaknar upp í manni barnið sem maður var á fjölmennu heimili í stórum systkinahópi, mikið sióð til og mikið átti að gera og mikið var gert, hreingerningar, bakstur og svo þurfti að sauma föt á öll börnin því enginn mátti fara í jólaköttinn. Allir þráðu þó eitt mest, að hann pabbi yrði heima, cn ekki að togarinn yrði á sjó um jólin. Síðan upplifir maður þetta allt sjálfur fullorðinn. Hvað er betri guðs gjöf en góð heilsa og hópur heilbrigðra barna. Stórar og smáar fjölskyldur hittast og sam- einast á stórhátíðum, eins og t.d. á jólunum. Fallegt er að sjá geislandi barnsandlitin, sem stara á jólaljósin og fletta skraut- pappír utan af fallegum gjöfum. Von mín er sú að allir þegnar okkar þjóðar cigi góð og gleðileg jól og gæfu og gengi um ókomin ár. Fréttamolinn er að verða ársgamall, ckki hár aldur það, en þið ungu menn, Einar og Hjörleifur til hamingju með árs- Þrúður Sigurðardóttir --------------------------7------ afmæli blaðs ykkar. Haldið á- fram á sömu braut. Ykkar unga blað er svo sannarlega ánægju- legur heimilisvinur aðra hverja viku. FM Fréttamolinn Asberg Lárenzínusson: Nokkrar hugleiðingar í árslok 1985 Þegar maður sest niður með þessar hugleiðingar og stingur niður penna, þá kemur fyrsta hugsunin upp í huga manns, hvort nokkuð sé um að skrifa. Eitt af met aflaárum þjóðar- innar er að líða hjá og gott verð fengist fyrir sjávarafurðir okkar á öllum mörkuðum. Á þá ekki allt að vera í góðu gengi, og fólk og fyrirtæki sem eru við sjávar- síðuna að stunda þennan at- vinnurekstur að vera í sjöunda himni og allir ættu að una hag sínum vel. En því miður þá virðist vera allt önnur útgáfa af þessu, kannski ekki kolsvört, en mjög dökk. Hvað hefur skeð í annars okk- ar góða þjóðfélagi? Skyldi lausn- ina vera að finna í misgjörðum misvitra stjórnmálamanna í gegn um árin, vegna atkvæðasmölun- ar og pólitískrar fyrirgreiðslna, en þjóðahagur látinn sitja á hakanum. Ekki vil ég nú alhæfa slíkt, en óneitanlega kemur þetta oft upp í huga manns. Mikið er rætt um offjárfestingu og er ýmislegt til í því, en hvar skyldi sú offjárfest- ing vera mest og óhagkvæmust. Eftir því sem maður kemst næst er sjávarútvegurinn ekki nema lítill hluti af erlendu lánasúp- unni. Maður hlustaði á fjóra spekinga í útvarpinu nýlega og þá kom það fram að iðnaðurinn ætti þar stóran hluta, en það tilheyrir orkuveislunni miklu og síðan nýtt fyrirbrigði að reka ríkið á erlendum lánum. Nei, sannleikurinn er sá að það er búið að mjólka sjávarút- veginn það mikið, að nú er svo komið að hann rís ekki undir allri þessari óráðssíu. Og alltaf skal það vera þannig að þegar verið er að skipta kökunni, þá skal það fólk sem vinnur við þennan höfuðatvinnuveg bæði til lands og sjávar alltaf sitja á hakanum og fiskvinnlufyrirtækj- um ekki búin þeim skilyrðum að geta greitt mannsæmandi laun, hvað þá standa við sína skatta og skyldur. Fjármagnskostnaður þessara fyrirtækja er gífurlegur, og það er verk stjórnmálamanna að lagfæra þá hluti, eða eru þ.eir ekki alltaf úr öllum bönkum að tala um að fækka bönkum og lagfæra bankakerfið. Ég hef ekki heyrt annað í mörg ár. Eða eru það hinir svokölluðu sérfræðing- Hrepp- snefndarf- ulltrúar Ölf- ushrepps létta á hjarta sínu um þjóðmál og byggð- armál al- mennt á þessari opnu. Oddvitinn hnýtir þetta upp á næstu síðu t.h. ar og allskyns spekingar sem ráða ferðinni. Mér hefur fundist það mjög miður hvað umræðan um sjávarútveginn hefur verið neikvæð hjá vissum hópum í þjóðfélaginu undanfarin ár, og ég held að fólk átti sig ekki á því hversu alvarleg slík umræða get- ur verið fyrir þennan aðalat- vinnuveg þjóðarinnar. Þekking- arleysið er mikið, þó einkenni- legt megi virðast. Stundum hefur það hvarflað að mér að stjórnmálamenn margir hverjir, geri sér ekki full- komlega grein fyrir því hvað er að gerast í þessum sjávarpláss- um, sems hafa haldið þessari þjóð á floti. Það er hægt að skrifa mikið Ásberg Lárenzínusson. um sjávarútvegsmál, eins og t.d. markaðsmálin, uppboðin á tog- urunum, með hliðsjón af því sem er að gerast í málefnum hafskips o.fl. o.fl. en ég læt hér staðar numið að sinni. En í þessum hugleiðingum mínum kemur alltaf fram í huga mínum sjávarplássin og framtíð þeirra. Ég segi enn og aftur enn að þau eigi að hafa forgang hvað varðar afgreiðslu hjá fjárveiting- arvaldinu um hin lögbundnu framlög til uppbygginga. Þorlákhöfn, sem er dæmigert sjávarpláss er mjög ungt að árum, þarf miklu meiri uppbygg- ingu en dæmi eru til í sambandi við opinberar uppbyggingar ef ekki á að stéfna í óefni. Mér hefur fundist alltof lítill skilning- ur hjá þingmönnum okkar til þessara mála, nema því sé þann- ig varið að þeir ráði ekki við það kerfi sem þeir hafa búið til. Mér er ekki kunnugt um af- greiðslu frá fjárveitinganefnd nú okkur til handa, það er ekki komið enn (1. des). Beiðnir Ölfusshrepps um fjár- veitingar úr ríkissjóði 1986 voru bessar: Uppgjör ríkissjóðs á byggingu grunnskóla 2.-3. áfanga, auk þátttöku ríkissjóðs í öðrum mannvirkjum v/grunnskóla. Undirbúnings fjárveitinga vegna 4. áfanga grunnskóla. Undirbúningsnefnd vegna hönnunar á íþróttahúsi. Bygging heilsugæslu. Félagsheimili, undirbúnings- fjárveiting. Fréttamolinn FM Iþróttavöllur, hlaupabraut, girða svæðið og koma upp bún- ingsaðstöðu. Auðvitað gerir maður sér grein fyrir að það er í mörg horn að líta hjá fjárveitingarnefnd á hverju hausti. En það vakna óneitanlega hjá manni ýmsar spurningar, þegar ráðherra útbýtir milljón hér og milljón þar utan fjárlaga. En þrátt fyrir allt böl og stríð og ýmsar framkvæmdir, sem maðyur vonaðist að væru komn- ar af stað hér í bæ seinki eitthv- að, þá verður baráttunni haldið áfram. En engum ætti að dyljast það, að bærinn okkar hefur tekið miklum stakkaskiptum síðustu árin. Og bæjarbúar hafa lagt sig fram um að gera lóðir sínar og umhverfi fallegt, og ber að þakka það sérstaklega. Mín kynni af fólki hér segja mér að hér býr dugmikið fólk og þakka ég góða viðkynningu í gegnum árin um leið og ég óska ykkur öllum gleðilegra jóla, árs og friðar. Þankabrotum nefndarmanna lýkur á næstu síðu. Kristín Þórarinsdóttir: Stiklað á stóru um öldrunarmál Það má segja að við náum líkamlegum hámarksþroska um 25-30 ára aldur. Eftir það fer að halla undan fæti á flestum svið- um líkamlegs þreks. Þó að ekki komi fram nákvæm skilgreining á öldrun eða elli, er það víst að því lengur sem við lifum, þeim mun meiri breytingar verða á líkama okkar, vefjum hans, líf- færum og líffærakerfum. Breyt- ing á sér stað hjá öllum einstakl- irgum, en hún gerist mishratt eftir aðstæðum. Við þessar Freytingar minnkar viðnáms- þrekið og okkur verður hættara við áföllum og sjúkdómum en áður. Ýmsir umhverfisþættir skipta einnig miklu máli, t.d. tryggur fjárhagur, félagslegt ör- yggi, virkni til hugar og handar o.s.frv. Það er gangur lífsins að eldast, en það er fyrst þegar sjúkdómar og önnur óhamingja steðjar að, að málið fer að vandast. Þáverðurhvereinstakl- ingur að finna að hann tilheyri þjóðfélaginu og þjóðfélagið verður að vera fært um að leggja fram skipulega hjálp sem ein- staklingurinn hefur þörf fyrir. Félagslegar ráðstafanir: a) Félagslegar ráðstafanir þar sem leitast er við að sinna grunn- þörfum hins aldraða og skapa honum heimili, og b) Heilsufarslegar ráðstafanir þar sem ráðstafanir beinast fyrst og f remst að sérhæfðri þj ónustu. í huga almennnings er nokkuð á reiki hvað átt er við þegar talað er um vistrými fyrir aldraða. Vistunarrými er oftast skipt í tvo meginflokka: Eftirfarandi möguleikar eru: 1. íbúðir aldraðra (sérhannað- ar), fyrir einstaklinga og hjón. 2. Þjónustuíbúðir aldraðra, einnig fyrir einstaklinga og hjón, en á slíkum heimilum er meiri þjónusta en í venjulegum íbúð- um fyrir aldraða. 3. Vistheimili: a) Almenn vist þar sem mikil þjónusta er innt af hendi, nær öll húsverk unnin af starfsfólki heimilisins og vist- menn fá að auki allar máltíðir á heirr.ilinu auk annarra þjónustu. b) Sjúkradeild þar sem vistmað- ur þarf meiri umönnun en í almennri vist, hjálp við klæðnað, stuðning við gang o.s.frv. Skilgreining frá Öldrunar- Iftkningadeild Landspítalans (Ársæll Jónasson í apríl 1981). Kristín Þórarinsdóttir. Á undanförnum árum hafa verið byggðar íbúðir hannaðar með þarfir aldraðra í huga. Segja má að það fyrirkomulag sem þessi hús hafa upp á að bjóða sé gott svo Iangt sem það nær, en ætla mætti að ekki væri hugsað til enda hvað fylgir því að verða . gamall. Staðreyndin er sú, eins og fram hefur komið, að með hækkuðum aldri fylgir aukin tíðni sjúkdóma, auk þess sem fylgifiskar ellinnar fara þá að segja allt meira til sín. Af þessu leiðir að fylgjast þarf með heilsu- fari aldraðra, en í íbúðum er ekkert reglulegt eftirlit. Ég álít að aðeins með fyrirbyggjandi aðgerðum gegn áhættuþáttum ellinnar, ásamt þeirri aðstoð er hver og einn þarfnast, aukist líkur aldraðra á að geta búið sem lengst í þessum íbúðum og á þann hátt komið í veg fyrir ótímabæra innlögn á langlegu- stofnanir. Þess vegna tel ég mikilvægt að heilsugæslustöð sé staðsett í ná- munda við íbúðirnar og einnig að dvalarheimili sé á sama svæði. þannig skapast oetri þjónusta og öll heildar umsjón verður betri. Mikilvægast af öllu er að gam- alt fólk þarf á öryggi og oft á eftirliti að halda, en gæta verður jafnan vandlega sjálfsvirðingar hins aldraða og réttar hans til einkalífs. En fyrst og fremst er það þörfin fyrir ástúð, umönnun, heilsuvernd, heilsugæslu og endurhæfingu, þ.e.a.s. auka sjálfsbjargargetur sjúklings því þörfin fyrir þjálfun er mikil. ÖIl endurnýjun fer fram á heilsu- gæslustöð. í sveitafélagi okkar er, eins og flestir vita, búið að ákveða að byggja íbúðir. Skipuð var 5 manna nefnd, byggingarnefnd, og er hún nú að vinnaa út frá teikningum sem nú liggja fyrir og koma malinu í örugga höfn. Sú þjónusta sem íbúar þessarra íbúða fá er með svipuðu sniði og hún er í dag, þ.e.a.s. heimilis- hjálp, þeir sem óska eftir heimil- ishjálp fá hana, þá er farið eftir þörfum hvers og eins, hversu oft viðkomandi þarf á heimilishjálp að halda og í hvaða formi. Heimahjúkrun og öll læknis- hjálp stjórnast frá heilsugæslu- stöðinni. Önnur hjálp eins og heimsending matar ef þörf er á og margt fleira er þjónusta sem skapast þegar fram í sækir. Efla þarf félagsstarf til muna með margvíslegum hætti. Vel hannað dvalarheimili er nauðsynlegt að hafa í hverju byggðarlagi, því það er erfitt fyrir hinn aldraða að hrekjast í burtu í framandi um- hverfi þar sem hann þekkir eng- an og enginn þekkir hann. I hverju sveitarfélagi á að starfa þjónustuhópur í tengslum við heilsugæslustöð, eins og fram kemur í lögum um málefni aldr- aðra, sem hefur því hlutverki að gegna að gera athugun á þörfum aldraðra í umdæminu og sér til þess að þeir fái þá þjónustu sem þeir þarfnast. Ég legg á það ríka áherslu að íbúðir aldraðra, heilsugæslustöð og dvalarheimili sé staðsett á sama svæði, eins og aðalskipulag segir til um. Ég er mótfallin því eins og byggingarnefnd hefur verið að vinna að og samþykkja, að staðsetja þessar byggingar í þrennu lagi. Að mínu áliti er svæðið sunnan Egilsbrautar kjörinn staður fyrir þessar bygg- ingar eins og búið var að ákveða. Ég hef drepið á helstu punkta sem mér eru hugleiknir nú um öldrunarmál. Að lokum vil ég segja að atvinnuþátttaka aldraðra virðist samkvæmt ýmsum rannsóknum vera mun meiri á íslandi en í nágrannalöndunum. Samfélagið ætti að auðvelda öldruðum eftir megni með viðeigandi aðgerðum að stunda vinnu sem lengst og álít ég það vera algjört skilyrði fyrir andlegri vellíðan aldraðra að þeir haldi sjálfsvirðingu sinni nokkurn vegin óskertri, takist að aðlaga vinnuaðstöðu skertri starfsgetu þannig að hinn aldur- hnigni þurfi ekki að hrökklast af vinnumarkaði of snemma. Það er mikils virði fyrir hvern og einn að fá að eldast með reisn. Allir vilja verða gamlir og lifa sem iengst, en enginn vill vera gamall. Kristín Þórarinsdóttir hjúkrunarfræðingur. Tek að mér alla HEIMIR GUÐMUIMDSSON BYGGINGAMEISTARI, LYNGBERGI 5 815 ÞORLÁKSHÖFN SÍMI 99 3893 almenn tré- smíðavinnu úti og inni, útvega allt efni sem til þarf. Hef umboð fyrir gler frá Samverk hf. Hellu. Ef þig vantar að fá eitthvað smíðað t.d. glugga, gluggafög, útihurðir, sólbekki, eða hvað sem er, hafðu þá samband, ég sé um framhaldið. Óskci Porlákshafnarbúum og öðrum viðskiptavi um gleðilegra jóla, árs og friðar. Þakka viðskiptir liðnu ári.

x

Fréttamolinn : óháð fréttablað

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Fréttamolinn : óháð fréttablað
https://timarit.is/publication/1719

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.