Pósturinn - 15.07.1924, Blaðsíða 5

POSTURTNN
5
I
Í
í
l
Þetta er vara af Henkel’s ættinni,
náskyld Pepsil og Henko, og að
sínu ieyti annað eins afhragð. —
lieynið flfa skúriduft, l'æst víðast.
Ýms finnu liér liafa þegarunv langt
skeið notað sér þetta og sjá, eftir
því seni vér vitum, ekki eftir því.
Hér á landi er nú ein prent-
myndagerð starfnekt af hr. Olafi
Hvanndal og hæ,gt að fá hjá hon-
um myndamót með stuttum fyrir-
vara. Útgefandi þessa blaðs er og
fús að aðstoða þá er vildu fá gerð-
ar myndir, bæði með því að út-
vega teiknara og að sjá um til-
Inining myndanvótsins.
Bréfamolar.
—- — Meðal annará orða elsku
Gunna nvín. Mikið kvíði eg fyrir
töðugjaldadeginum. Þú manst auð-
vitað að við erum vön að hafa
góðan og þykkan rúsínuvelling,
daginn þann. Að ógleynvdu jóla-
brauði með kaffinu með meiru.
Þetta er nú uppáhaldsmaturinn
hans pabba jvíns. Nú fást þær ekki,
rúsín uskammirnar.
Þeir þarna svöra kváðu hafa
verið orðnir leiðir á þeim. Og bann-
að þæv' síðan. Mér er senv eg sjái
liann pabba þinn. Ilann verður
snúðharður gamli maðurinn, yfir
því að fá ekki rúsínugrautin, eins
og vant er. Þú veist víst hvað
vanafastur liann er blessaður.
En mig langaði til, að biðja þig
Gunna mín uvn að komast eftir
því fyrir mig, hvort það er satt
sem þeir segja búðarmennirnir
hérna í —ós, að ferskjur, eitthvað,
sem hér heíir ekki þekst áður,
eigi að vera v staðinn fyrir rúsín-
urnar. Ráðanvennirnir í Reykjavík
hafi svó tilætlast. Ef svo skildi,
vera, þá blessuð skrifaðu vnér
nákvævnlega um hvernig á að mat
bvva þær, svo þær þragðist best.
G u 111) ó k i u.
Bréf það sevn hér fer á eftir,
liefir kunnur kaupmaður í Kaup-
raannahöfn skrifað syni sínunv, um
leið og hann fékk honum í hend-
ur verslun sína, og hætti sjálfur.
Bréfið helir að geyma hvert gull-
kornið öðru betra, og er. vert þess,
að það sé lesið vanlega — og
broytt eftir reglum þeim, sem
garaall og reyndur kaupmaður vill
láta eftirnvann sinn við verslunina
fylgja-.
K.höfn 1. okt. 19...
Kæri sonur minn!
Þetta er síðasta verslunarbréfið,
sera þii færð frá honum föður þín-
uvn gamla.
í fyrranválið, þegar þu kevnur
hingað inn í skrifstofuna ert
þú ytirmaður ytir öllu hér, en frá
þeinv degi tek eg vnér dálítið frí,
það sem et'tir er æfi nvinnar. Eg
hefi fyrir löngu tekið þessa ákvörð-
un, en hefi ekki viljað láta þig
vita uni liana fyr en nú. Það er
best að tala ekki of snemrna um
ákvarðanir sínar.
Um leið og eg kveð nú skrif-
stofu mína, býð eg æskuna vel-
komna í stöðu gamla vnannsins.
Það er ekki af því að mér finnist
að eg hafi þrælað nóg, því að eg
hefi aldrei þrælað, eg hefi unn-
ið; og eg lvefi ekki skoðað það
sem skyldu, heldur sem réttindi,
sem lífið hefir veitt vnér.
■ ■
IQamalt járn I
(Pot.t) ’
Enntremur gamlan *
❖ kopar ❖
i kaupum vér hæsta £
Iverði.
H.f. Hamar,
Norðnrstímr 7.
„Sein hluthafi i hinu
Sameinaða Portland-Cem-
ent Coinpany, leyfi eg
ínér áð standa upp og
spyrja. Hvets vegna tek-
ur þetta félag ennþáekki
1 þjónustu sina auglýs-
ingar og nýjustu sölu-
aðferðir?
I raun og veru gat
þetta mikla fólag með
sama som einkasölu á
Cementi ekki veitt ágóða
af hinum venjulegu hluta-
bréfuin sinum.
Félagið kennir um lágu
verði á heimsmarkaðin
um, en það kennir sér
ekki um, eins og rétt. væri.
Það gæti tvöfaldað
hlutafóð einungís með
innanlands sölu, ef það
oooo
selja allskonar
karlmanna fatnaði
ytri sem innri.
Allskonar
vefnaðarvörur
vu' ull og baðmull
Prjónagarnið
landsþekta og
Cheviotin alþektu.
NB. Ef uvn stærri
pantanir er að ræða, þá
sérstakt verð. —
Pantanir sendar um alt land