Leikhúsmál - 01.03.1940, Side 15
Leikhúsmál
15
Operetlurnar.
Eins og þetta rit ber með sér, hefir það ekki
verið tilætlunin, að mikið rúm yrði notað fyrir
söng og aðra hljómlist — að minnsta kosti
ekki fyrst um sinn. — Þó er það einn liður i
starfsemi Tónlistarfélagsins hér í Reykjavík,
sem eðli sínu samkvæmt hlýtur að verða gerð-
ur að umtalsefni í dálkum þessa blaðs, og það
eru óperettusýningarnar.
Jafnframt annarri baráttu þessa duglega fé-
lagsskapar, sem hefir tekizt á fáum árum að
hefja hljómlist bæjarins á hærra stig, hefir
félagið einnig staðið fyrir leiksýningum, og
samkvæmt verksviði þessa félags, hlutu þær
sýningar að vera óperettur eða óperur.
Árið 1934 sýndi Hljómsveit Reykjavíkur —
sem er grein af Tónlistarfélaginu — hina
gamalkunnu og heimsfrægu Schuberts-óper-
ettu, Jomfruburet, sem á íslenzku hlaut nafnið
Meyjaskemman. Þó að sýningu þeirri væri að
ýmsu leyti ábótavant, varð hún þó að ýmsu
leyti viðburður í hljóm- og leikmennt bæjar-
ins, rneðal annars sökum þess, að hún var
fyrsta óperettan, sem sýnd var hér á íslandi.
— Þjóðverjinn, dr. Franz Mixa, sem var fastur
starfsmaður hjá Tónlistarfélaginu, stjórnaði
hljómsveitinni. Ragnar Kvaran hafði leikstjórn
á hendi. Hlaut sýningin mikla aðsókn.
Árið 1937 sýndi sama félag annan söngleik,
„Systirin frá Prag“ eftir Wensel Miiller, með
sama söngstjóra, en Bjarni Guðmundsson sá
um leikstjórnina. Og árið eftir réðist Hljóm-
sveitin, með Tónlistarfélagið að bakhjalli, í að
taka til sýningar liina frægu þýzku óperettu
„De arme kleine Mádels“ eftir Valter og Villi
Ivollo, sem á íslenzku hlaut nafnið „Bláa káp-
an“, í ágætri íslenzkri þýðingu, gerðri af Jak-
ob Smára. Hafði söngleikur þessi farið sig-
urför um Evrópu og víðar og hlotið dæmafáa
aðsókn, einkum hér í nágrannalöndunum. Dr.
Mixa var söngstjóri eins og áður. Leikstjóri
var Haraldur Björnsson. Frú Ásta Norðmann
samdi og æfði dansana. Stóðu æfingar frá því
i ágúst og fram í janúarlok, þó með nokkrum
hvíldum, þar til sýningar hófust 3. febrúar.
Urðu þær stórkostlegur sigur fyrir starf
Hljómsveitarinnar og stjórnendurna. Var sýn-
Dr. Franz Mixa.
ingum þessum tekið framúrskarandi vel af
leikhúsgestum og öllum blöðum.
í júní sama ár fóru svo forráðamenn sýn-
ingarinnar með hana í leikför um Norðurland.
Tóku þátt í henni um 40 manns (leikendur og
hljómsveit). Var sýnt á Akureyri, Húsavík og
Blönduós. Urðu sýningarnar 7. Á flestum
þessum stöðum voru allir miðar seldir fyrir-
fram með hækkuðu verði.
Komu leikhúsgestir viðsvegar að til að sjá
og heyra sýningar þessar. Þannig náði Tón-
listarfélagið að kynna almenningi víðsvegar
um Norðurland ]>essa hlið menningarstarf-
semi sinnar. — Var þetta hin fyrirferðamesta
leikför, sem nokkru sinni hefir verið farin
hér á íslandi, — og í fvrsta sinn, sem óperetta
er sýnd hérlendis utan Reykjavíkur.
Til athugunar.
Þar sem blaðinu hefir pegar borizt svo mikið af
efni, verða myndir og fréttir frá leiksýningum, út-
varpsleikum og kvikmyndum hér í höfuðstaðnum og
leikstarfsemi annars staðar á landinu á s.l. leikári
að iniklu leyti að bíða næsta heftis, sem kemur út
snemma í júlímánuði. — Ýmsra óviðráðanlegra orsaka
vegna hefir útgáfa þessa fyrsta heftis dregizl lengur
en áætlað hafði verið.
Leikfélög og leikflokkar í kauptúnum og sveitum
landsins eru vinsamlegast lieðin að senda blaðinu
fréttir — og helzt myndir — frá leiksýningum sin-
um. Æskilegt er, að myndirnar séu vel skýrar, svo
prentun þeirra takist sem bezt.
Utanáskrift: „Leikhúsmál“, Reykjavík. Póstbox 133.