Sumardagurinn fyrsti - 18.04.1957, Side 9

SUMARDAGURINN FYRSTI
7
Framh. af bls. 5.
Þegar þetta er athugað, má með nokkrum rétti segja, að
við séum ekki í orði kveðnu a. m. k. eftirbátar annarra
nienningarþjóða, hvað þessum þætti viðvíkur, nema síður
sé, og á ég hér sérstaklega við sundskylduna.
Þó er hér ýmislegt við þetta að athuga.
Þar sem íbúatala fræðsluhéraðanna hefur aukizt með
óeðlilega örum hætti, er þegar tilfinnanlegur skortur á
skólahúsnæði, og er það í sjálfu sér ekkert óeðlilegt, ef all-
ar aðstæður eru metnar af sanngirni. Þessi skortur á
kennsluhúsnæði á ekki hvað sízt við hér í Reykjavík. Hér
eru líka flestir skólar staðsettir og n.l. % hlutar allra nem-
enda í landinu.
Húsakostur til sund- og fimleikakennslu er því eðlilega
hér í höfuðstaðnum einnig af mjög skornum skammti, mið-
að við mannfjöldann, og hlýtur að vera það enn um langt
ára bil.
Það mun láta nærri að Reykjavíkurskólarnir þyrftu að
auka húsakost sinn um 4—6 leikfimisali og 2 kennslulaug-
ar, til þess að hægt sé að fullnægja tilskyldum kröfum um
leikfimi og sundkennslu.
Nú má það teljast vonum fram, ef það tekst að byggja
á næstu árum húsakost til kennslu vegna eðlilegrar aukn-
ingar nemendafjöldans, og ef til vill nokkru betur til að
bæta aðstöðu vegna þess fjölda, er fyrir er. Það er því
augljóst mál, að mjög erfitt verður um vik í þessu efni
í nánustu framtíð.
Miðað við þessar aðstæður, er hér hefur verið gerð grein
fyrir, gefur það augaleið, að því lakar sem fræðsluhéruðin
eru stödd í þessu efni, því brýnni nauðsyn ber til þess að
athuga hvort ekki væri hægt að bæta það upp að nokkru,
með því að hefja skipulagða og markvissa þjónustu i skól-
um landsins til fjölþættari leikstarfsemi og líkamsiðkana
með nemendum undir beru lofti, og hefði ég þó sérstaklega
í huga eldri nemendur barnaskóla og nemendur unglinga-
stigsins. Skulu nú að nokkru athuguð skilyrði til þessa.
Því miður eru þau eins og nú standa sakir ekki góð,
en með tiltölulega litlu fjármagni væri hægt að bæta þá
aðstöðu til mikilla muna.
f fyrsta lagi eru sjálfir leikvangar skólanna litlir og
raunar sums staðar engir og örsnauðir af áðlaðandi leik-
1;ækjum, þar til gerðum hlaupabrautum eða afmörkuðum
reitum til boltaleikja. Þá er það staðreynd, þótt sumum
finnist kannski einkennilegt, að nú orðið eru fá eða engin
hentug svæði í námunda við skóla, þar sem kennarar og
nemendur hafa frjálsan aðgang að til hlaupa og útileikja
eins og áður var.
Hér er mikil þörf á lagfæringu og er það tiltölulega auð-
leyst. Bæjarfélögin þurfa að láta skólunum í té auð svæði
í útjöðrum bæjanna eða í námunda við þá til þessara afnota.
Þetta þurfa ekki að vera fínir íþróttavellir, síður en
svo. Þó þurfa þetta að vera sléttir vellir til hlaupa og leikja.
Aflíðandi brekkur til skíðaiðkana er snjór fellur, og helzt
handhæg aðstaða til að gera skautasvell við og við þegar
þannig háttar tíðarfari.
Ef ve] er að gáð, mun víða hvar finnast í námunda við
bæinn hentug svæði, er lagfæra mætti án mikils kostnaðar
og ráðstafa í þessu skyni.
Hér væri ágætt og tilvalið verkefni fyrir vinnuflokka
unglinga, að ryðja og slétta þessi svæði, þurrka þau og
afmarka. Leggja þangað vegaspotta frá aðalvegum, gera
bifreiðastæði við þá o. fl. þess háttar. — En eins og kunn-
ugt er, efna nú nokkur bæjarfélög til hinnar svokölluðu
unglingavinnu á vorin og framan af sumri, og hefur Reykja-
víkurbær haft frumkvæði að þessari eftirtektarverðu og
hagnýtu nýbreytni í þágu unglinga.
Þessi afmörkuðu svæði yrðu síðan afhent skólum bæj-
anna til afnota fyrir elztu nemendur barnaskólanna og
nemendur unglingaskólanna, og þyrftu þeir að eiga kost
á að sækja þá minnst einu sinni í mánuði hverjum og gætu
gjarnan 2 bekkir sótt leikvanga þessa samtímis.
Þar sem gera verður ráð fyrir, að staðsetning þessara
Framh. á bls. 10.