Víkurfréttir - 10.08.2022, Síða 10

Elva Rún byrjaði að hekla í júní en það hefur heldur
betur undið upp á sig og nú er hún að selja töskur sem
hún heklar sjálf.
Elva lærði að hekla eftir að hún sá tösku sem veitti
henni innblástur. „Ég sá mynd af tösku á netinu sem
heillaði mig og velti fyrir mér hvort ég gæti gert auð-
veldari útgáfu af henni – þar sem ég kunni engan veginn
að hekla. Ég stekk út í búð að kaupa garn í dálítilli hvat-
vísi og kem auga á þykkt garn sem mér leist vel á,“
segir Elva. Aðspurð hvernig hún fór
frá því að kunna ekki að hekla í að
selja töskur á rúmum mánuði segir
hún: „Ég reyndi að fylgja leiðbein-
ingum sem ég fann en fannst þær bara
óskiljanlegar fyrir byrjanda eins og mig.
Ég reyndi ýmislegt og prófaði mig enda-
laust áfram með þó nokkrum mistökum.
Þar til ég fór að verða ánægð og fyrsta
heklaða taskan mín leit dagsins ljós.“
Hefur aldrei haft neinn
sérstakan áhuga á handavinnu
Elva segir handavinnu eins og þessa vera róandi í amstri
dagsins og það vera gefandi og gaman að sjá afrakst-
urinn. Elva hefur komið sjálfri sér og sínum nánustu á
óvart með þessu nýja áhugamáli sínu. „Ég hef aldrei haft
neinn sérstakan áhuga á handavinnu sem slíkri. Ótrúlegt
en satt fór ég ekki eftir uppskriftum heldur vann mig
áfram eftir myndum og getu. Ég er ennþá að prófa mig
áfram og læra ýmsar aðferðir og er spennt að sjá hvernig
þetta þróast hjá mér. Það tók mig smá tíma að læra þetta
almennilega þar sem ég á það til að vera alls ekki sú fær-
asta í höndunum, eins og mitt nánasta fólk veit.“
Það er aldrei að vita hvað framtíðin ber með sér
Elva byrjaði að deila myndum og myndböndum af
veskjum og töskum sem hún hafði heklað á netinu.
Hún segir fólk hafa sýnt mikinn áhuga á því sem
hún var að föndra og því stofnaði hún reikninginn
@byelvadesign. „Ég ákvað því að búa til Insta-
gram-síðu til þess að leyfa fólki að fylgjast með
og jafn vel panta ef áhugi væri fyrir því,“ segir
Elva. Hún segir það hafa komið henni á óvart
að fólk hafi áhuga á þessu „litla áhugamáli“ sínu.
„Ég er svo þakklát fyrir þá sem hafa áhuga á að
senda inn pöntun. Ég er líka hrikalega heppin
með fólkið í kringum mig sem hefur hvatt mig áfram.“
Aðspurð hvort hún vilji gera eitthvað við þetta áhugamál
í framtíðinni segir hún: „Ég hef hugsað að ef þetta mun
ganga vel og ef eftirspurnin muni vera til staðar að ég sjái
fyrir mér að halda áfram og gera eitthvað meira. Það er
aldrei að vita hvað framtíðin ber með sér.“
Afmælisþættir skólans í Vogum, birtast
vikulega í Víkurfréttum og vf.is á afmælisárinu.
Þorvaldur Örn Árnason, áður kennari við skólann,
tekur saman með góðra manna hjálp.
29. ÞÁTTUR
NÝTT OG BETRA HÚS
BRUNNASTAÐASKÓLA
Í febrúar 1929 var farið að huga að
byggingu nýs skólahúss. Að dómi
skólanefndarinnar var þáverandi hús
orðið óhæft til kennslu og hættulegt
heilsu barnanna (myndin er tekin
um áratug síðar). Ekki er hægt að
segja að hreppsnefndin hafi hraðað
sér að byggja, því haustið 1931 er
allt við það sama. En þá kemst
smá hreyfing á málið og næstu ár
toguðust skólanefnd, hreppsnefnd
og fræðslumálastjórn á um stærð og
gerð skólabyggingar. Á fundi í sept-
ember 1932 bókar skólanefndin: „Þar
sem börn þau sem sækja eiga Suður-
kotsbarnaskólann eru 30 að tölu en
skólastofan tekur ekki nema 24,
fellst nefndin á að skipta börnunum
þannig að hvor deild sæki skólann
annan hvorn dag og bæta við eins
mánaðar kennslu (aprílmánuði).“
Þannig varð það næstu vetur.
Árið 1933 ítrekaði skólanefndin
að ástandið væri algerlega óhæft
og lagði til að skólahúsið yrði byggt
samkvæmt fyrirliggjandi teikningu
húsameistara ríkisins, með tveimur
kennslustofum, heimavist og kenn-
araíbúð. Á þessum árum er kennt á
tveimur stöðum (í Brunnastaða- og
Vatnsleysuhverfi) og kennarar voru
tveir en þarna er ætlunin að sameina
kennsluna á einn stað – með tveimur
kennurum og heimavist.
Svo liðu mörg ár, lítið gerðist og
menn björguðust með því að kenna
á tveimur og þremur stöðum. Árið
1938 breytir Suðurkotsskóli um nafn
og heitir eftir það Brunnastaðaskóli.
Árið 1942 eru hreppsnefndarkosn-
ingar og um haustið er komið nýtt
hljóð í strokkinn. Þá liggur fyrir
teikning að húsi sem er hugsað sem
heimangönguskóli en börnin verði
flutt með skólabíl, eða á annan hátt
tryggt ókeypis bílfar að og frá skól-
anum.
Grunnur hússins var steyptur
1943. Húsið er hlaðið úr steini, orðið
fokhelt í september 1944 og var það
vígt og tekið í notkun 9. desember.
Svo virðist sem gamla húsið hafi
verið rifið og líklega nýtt úr því eitt-
hvað efni, því kennsla yngri barna
féll að mestu niður þetta haust og
Viktoría kenndi eldri deildinni í
stofunni á Minna-Knarrarnesi, að
sögn Reynis Brynjólfssonar sem átti
þar heima og hefði átt að vera í yngri
deildinni.
Í húsinu voru þrjár kennslustofur
(kennt í þremur deildum); breiður
gangur eftir endilöngu húsinu
(stundum notaður til íþróttakennslu
og seinasta áratuginn þiljuð þar af
vinnuaðstaða kennara); stofa til af-
nota fyrir kennara; hitaklefi, geymsla
og geymsluloft, en engin íbúð fyrir
kennara eins og í gamla húsinu.
Sökum þess hve fjárhagur
hreppsins var knappur var húsið
frekar lítið og engin íburður. Engir
styrkir fengust til byggingarinnar,
lán lítil og til skamms tíma, og tekjur
hreppsins ekki miklar því íbúum
hafði fækkað stöðugt og voru nú
aðeins um 250. Umsjónarmaður
byggingarinnar var Jón G. Bene-
diktsson, þáverandi oddviti. Almenn
fjársöfnun var í hreppnum til bygg-
ingarinnar sumarið 1943 og gáfu 30
manns u.þ.b. 5.000 krónur samtals.
Stærstu gefendur voru Viktoría
skólastjóri og Árni Klemens skóla-
nefndarformaður og frú, hvort sinn
þúsundkallinn. Á vígsludegi hússins,
9. desember 1944, skrautritar Stefán
Hallsson, kennari og skólabílstjóri,
gjafarbréf og gefur kennaralaun sinn
þann vetur til þess að kaupa borð og
stóla fyrir yngri deildina – eða til að
kaupa nýjan skólabíl!
Stefán kenndi aðeins þann vetur
í nýja húsinu. Hann kenndi svo við
Barnaskóla Keflavíkur næstu ár. Þar
missti Vatnsleysustrandarhreppur
fjölhæfan kennara, kirkjukórstjóra
og skólabílstjóra. Næstu vetur voru
börnin það fá (tæplega 30) að varla
fékkst að ráða einn kennara auk
skólastjórans, og skólaakstur féll
niður haustið 1945.
Bágur fjárhagur hefur valdið því
að húsið var ekki fullbyggt. Ári eftir
vígsluna rekur Bjarni M. Jónsson,
námsstjóri, á eftir því að lokið verði
við ófullgerð herbergi þar sem m.a.
vantar upphitun, gluggatjöld og
húsgögn. 1947 telst húsið enn vera
ófullgert og úttekt ólokið. Svo þurfti
að gera verulegar lagfæringar á því
aðeins tíu árum síðar. Þrátt fyrir
það var tilkoma hússins og sam-
eining alls skólastarfs á einn stað,
með tilheyrandi skólaakstri, bylting
á skólamálum á Vatnsleysuströnd og
Vogum.
Þegar hús þetta er aðeins fimmtán
ára, í maí 1959, skorar skólanefndin
á hreppsnefnd að þá þegar verði at-
hugaðir möguleikar á að byggja nýtt
skólahús í Vogum, enda sé húsið svo
ófullnægjandi að ekki sé hægt að
framkvæma lögboðna kennslu í söng,
leikfimi og handavinnu. Börnum er
farið að fjölga og húsið of lítið. Í
fundargerðum skólanefndar frá því
um 1970 kemur fram að gera þurfi
miklar endurbætur, skólinn haldi
hvorki vatni né vindi, dúkar lélegir,
salerni mjög léleg og drykkjarvatn
mengað.
Á myndinni er spilað bobb á gang-
inum 1966. Nýtt skólahús í Vogum
var vígt 1979 og segir frá því síðar.
Heimildir: Gjörðabók skólanefndar. Greinar
um skóla á Suðurnesjum í Faxa 1. tbl. 1990 og
Faxa 2. tbl. 1990.
ÚTBOÐ
Sveitarfélagið Vogar óskar eftir tilboðum í verkið:
„FRÁVEITA – ENDURBÆTUR“
Verkið er fólgið i byggingu steyptra dælubrunna og dælu- og hreinsistöðvar fyrir fráveitu í
Vogum með tilheyrandi lögnum og jarðvinnu og öllum frágangi, ásamt yfirfalls- og ofan-
vatnslögnum frá dælubrunnum á landi og fjöru, lagningu þrýstilagna að og frá dælubrunn-
um. Einnig er fólgið í verkinu uppsetning og tengingar lagna, dæla og rafbúnaðar og annars
búnaðar tilheyrandi dælubrunnum og dælu- og hreinsistöð. Verkkaupi leggur til dælur og
hreinsibúnað með þrepasíum, grófhreinsun og tilheyrandi búnað, verktaki sér um uppsetn-
ingu og tengingar. Dælu- og hreinsistöð ásamt dælubrunni verður staðsett við núverandi
sjóvarnargarð við Hafnargötu og annar dælubrunnur verður staðsettur í Grænuborgarhverfi
ofan núverandi sjóvarnargarðs neðan við göturnar Vesturborg og Sjávarborg. Rjúfa þarf sjó-
varnargarða á báðum stöðum á meðan á vinnu stendur við dælubrunn og lagnir, sem síðan
skal ganga að fullu frá görðunum í samræmi við það sem áður var. Færa á fram og byggja
sjóvarnargarð upp á nýjum stað við Hafnargötu.
Helstu magntölur eru:
Uppgröftur . . . . . . . . . . . . 2520 m3
Fyllingar . . . . . . . . . . . . . . 2260 m3
Losun klappar . . . . . . . . . . 750 m3
Sjóvarnargarður . . . . . . . . 850 m3
Steypumót . . . . . . . . . . . . . 490 m²
Járnabinding . . . . . . . . . . 8950 kg
Steinsteypa . . . . . . . . . . . . . 107 m³
Fráveitulagnir . . . . . . . . . . 432 m
Verkinu er skipt upp í tvo skilaáfanga: Verklok 1. skilaáfanga er eigi síðar en
30. desember 2022 og 2. skilaáfanga og heildarverki eigi síðar en 30. apríl 2023.
Þeir sem hyggjast bjóða í verkið skulu óska eftir útboðsgögnum með því að senda tölvupóst
á netfangið dadi@t-sa.is og gefa upp nafn, heimilisfang, síma og netfang og fá þá útboðs-
gögnin send í tölvupósti.
Útboðsgögn verða afhent frá og með þriðjudeginum 9. ágúst 2022.
Tilboðum skal skila rafrænt á netfangið dadi@t-sa.is eigi síðar en þriðju-
daginn, 30. ágúst 2022 kl. 10:00.
Ekki verður haldinn formlegur opnunarfundur. Bjóðendum verður því ekki
boðið að mæta á opnunarfund en í kjölfar opnunar tilboða verður bjóð-
endum sent opnunaryfirlit rafrænt.
Nafn: Elva Rún Ævarsdóttir.
Aldur: 24 ára.
Búseta: Búsett með maka og
hundinum sínum í Njarðvík.
Starf: Vinnur hjá Airport
Associates sem umsjónar-
maður í farþegaþjónustu.
Frístundir: Stundar líkams-
rækt, elskar að fara út að
labba með hundinn sinn og
hekla töskur og veski.
Hvatvísi kemur manni langt
Thelma Hrund Hermannsdóttir
thelma@vf.is
10 // vÍkurFrÉttir á suðurNEsJuM