Eldhúsbókin - 10.03.1982, Blaðsíða 3

Hólmfríður Árnadóttir handíðakennari
(38) .. (44)
-----41
BARNAPEYSA
Stærð 4-5 ára.
(13.5) 06.5)
•----15---•—20-
(13.5) (16.5)
•-----15---------20-
(47) (53)
-----29------
(26) (32)
Gangið frá stykkjunum á sama hátt
og lýst er í prjónaráðum. Saumið peys-
una saman, skiljið eftir um 19-20-21
sm ósaumaða á hvorri hlið fyrir erm-
ar. Takið upp 84-88-92 I. fyrir háls-
líningu, prjónið 1 I. sl. og 1 I. br. 3
sm og fellið af frá röngu með því að
prjóna allar I. br.
Skemmtileg tilbreytni getur verið að
geyma axlalykkjurnar og fella þær síð-
an saman í einni umf. frá réttu og þá
gjarnan bakstykkismegin.
PEYSA — Stærð 38-40.
Franskar peysur prjónaðar úr léttu
snúðlinu ullargarni. Þær mætti einnig
prjóna úr lopa eða mohairgarni.
Munstrin eru unnin út frá áhrifum um-
hverfisins. í þessu tilfelli fjörunni og
öldum hafsins. Litaval og röðun ásamt
uppbyggingu munstursins endurspegl-
ar greinilega þau áhrif.
Peysan er prjónuð úr ullarhvítum
grunnlit með sex munsturlitum, hvít-
um, naturlitum, kremgulum, himinblá-
um og vatnsbláum. Sjálfsagt er að
breyta bæði litum og röðun þeirra
eftir eigin smekk.
Peysan er prjónuð með brugðnu og
sléttu prjóni og er munstrið sýnt á
skýr.mynd.
Þéttleiki prjónsins: 11 I. prjónaðar sl.
á prj. nr. 8 mæla 10 sm á breidd og
161/2 umf. 10 sm á hæð. Hlutföllum
má breyta með prjóna- og garngróf-
leika. Prjónað er með 2 prj. nr. 31/2 og
8 og 5 prj. nr. 31/2. (Sjá nánar prjóna-
ráð).
Bakstykki:
Fitjið upp 60 I. á prj. nr. 31/2 og prj.
stuðlaprjón 2 I. sl. og 2 I. brugðnar 7
sm. Skiptið þá um prjóna í nr. 8, auk-
ið út 5 I. í 1. umf. með jöfnu milli-
blli og prjónið 14 umf. brugðið prjón.
Prjónið síðan næstu 44 umf. eftir
munstrinu. Fellið þá af fyrir handveg-
um 4 I. og takið síðan úr fyrir ská-
ermum (ranglan) á þann hátt að taka
úr báðum megin 1 I. í byrjun hverrar
umf. 12 sinnum, síðan 1 I. í 2. hv. umf.
7 sinnum. Þá eru felldar af í einni umf.
19 I. sem eftir eru.
Framstykki:
19 Fitjið upp og prjónið á sama hátt og
bakstykki nema hvað framstykkið er
haft lægra og skáermaúrtakan þvi
gerð á þann hátt að þegar felldar hafa
verið af 4 I. fyrir handvegum báðum
megin eru teknar úr 1 I. á hvorri hlið
í hv. umf. 19 sinnum en í 13. umf. eru
9 miðlykkjurnar felldar af fyrir háls-
máli og prjónuð hvor hlið um sig.
Tekin er úr 1 I. við hálsinn í hv. umf.
5 sinnum.
Ermar:
Fijtið upp 36 I. á prj. nr. 31/2 og prj.
13 sm stuðlaprjón 2 I. sl. og 2 I. br.
Skiptið þá um prjóna í nr. 8 og prj.
18 umf. brugðið prjón. Prjónið síðan
munstur eftir skýr.mynd. Aukið út 1
1. í 10. hv. umf. 5 sinnum (46 I. á prj.).
Takið úr fyrir handvegum og fellið af
4 I. í hv. hlið. Takið síðan úr og mynd-
ið skáa ermarinnar á þann hátt að
taka úr 1 I. í 2. hv. umf. 12 sinnum
á þeirri hlið er snýr að bakstykkinu
en á þeirri hlið er snýr að framstykk-
inu 1 I. í hv. umf. 8 sinnum og 1 I. í
2. hv. umf. 6 sinnum, síðan 4 I. 3
sinnum.
Vasar:
Fitjið upp 40 I. á prj. nr. 31/2 og prj.
3 sm sléttprjón. Aukið þá út á hlið-
unum í 2. hv. umf., 1 I. 3 sinnum, 2
I. 1 sinni og 9 I. 1 sinni (68 I. á prj.).
Prjónið 4 sm og fellið af.
Gangið frá peysunni og saumið hana
saman. Sjá nánar prjónaráð.
Saumið vasana saman, staðsetjið og
saumið þá í hliðarsaumana um 12 sm
og um 12 sm frá uppfitjun eða stuðla-
prjóni eftir smekk. Takið upp 76 I.
fyrir hálslíningu á 4 prj. nr. 31/2 og prj.
2 I. sl. og 2 I. br. 11 umf. og fellið af
fremur laust. Brjótið innaf hálslíning-
unni og tyllið niður í höndum.
Sjá nánar uppgefin mál á fylgiörk.
Peysan er prjónuð á sama hátt og
kvenpeysan.
Bakstykki:
Fitjið upp 42 I. á prj. nr. 31/2 og prjónið
stuðlaprjón 2 I. sl. og 2 I. br. 6 sm.
Skiptið þá um prjóna í nr. 8 og aukið
út í 1. umf. með jöfnu millibili þar til
50 I. teljast á prjóninum. Prjónið 9
umf. brugðið prjón. Prjónið síðan 32
umf. eftir skýr.mynd. Takið þá úr fyrir
skáermum (raglan). Byrjið á að fella
af 4 I. fyrir handvegum og takið síðan
úr báðum megin 1 I. í 2. hv. umf. 5
sinnum og 1 I. í hv. umf. 8 sinnum.
Fellið af 16 I. sem eftir eru í einni umf.
(Framh. á bls. 21)
NOKKRAR
RÁÐLEGGINGAR
VARÐANDI PRJÓN
NauSsynlegt er aS prjóna prufu áður
en byrjað er svo haegt sér að glöggva
sig á réttri stærð. Fæstir prjóna sama
þéttleika þó um bæði sama lykkju-
fjölda og prjónagróffeika sé að ræða.
Getur þar munað töluverðu sem auð-
veldlega má fyrirbyggja með útreikn-
ingi og viðmiðun við góða prufu.
Prjónagrófleika má alltaf breyta að
vild miðað við æskilegan þéttleika
prjónlessins, einnig garngrófleika.
Óöryggi og upprak ætti því að vera úr
sögunni og engin hætta á að flíkurnar
verði hvorki of litlar né stórar.
Best er að ganga frá prjcnuðu stykkj-
unum á þann hátt að leggja þau á
þykkt undirlag, leggja raka grisju yfir
og láta síðan gegnþorna.
Einnig má pressa mjög lauslega frá
röngu gerist þess þörf, en þá er nauð-
synlegt að bregða straujárninu (á væg-
um híta) yfir þunna grisjuna áður en
pressað er svo mesti rakinn hafi gufað
upp.
Við báðar þessar aðferðir er nauð-
synlegt að næla stykkin út i æskilegt
form og má þá um leið hagræða lengd
og breidd með því að teygja á eða
gefa eftir. Prjónuð stykki er hentugt
að lykkja saman frá réttu með óþynnt-
um garnþræðinum. Venja er þó að
sauma þau saman frá röngu vegna
þess að oft eru jaðrarnir misteygðir.
Best er að þynna garnþráðinn svo
minna fari fyrir saumunum og sauma
með aftursting með þeirri sporastærð
er fellur best í prjónið. Hentugt er að
hafa saumfarið nokkuð mjótt. Þurfi að
breyta sniði má bæði klippa af og
varpa sauminn og einnig skal bent á
teygjanlegan saum í saumavél (stærsta
sporagerð) og athuga sérstaklega að
ekki togni á prjóninu um leið og saum-
að er.