Ljósmæðrablaðið - 01.12.2022, Qupperneq 105

ljósmæðrablaðið ljósmæðrablaðið
1. tölublað · 100. árgangur · desember 2022 105104 1. tölublað · 100. árgangur · desember 2022
hugleiðing ljósmóður
Alþjóðlegur baráttudagur kvenna 2022
Dagur í lífi ljósmóður
höfundur stefanía ósk marinósdóttir
Sameinuðu þjóðirnar hafa ákveðið að 8. mars sé
al þjóðlegur baráttudagur kvenna. Þetta ár hófst
sólar hringurinn á næturvakt á Fæðingarvakt Land­
spítalans. Eins og við vitum, fæða konur gjarnan að
nóttu til og eftir því sem leið á næturvaktina fór að
verða meira að gera. Undir mannaðar en allar klárar
í slaginn, tókumst við á við verkefnin sem lágu fyrir
um nóttina. Ég hitti ljós móðurina sem var í her­
berginu við hliðina á mér um miðja nótt hjá vatns­
vélinni á ganginum og spurði: „Hvernig gengur hjá
þinni?“ „Föst í sex“ var svarið, því miður. Ég velti því
fyrir mér hvort ljós móðirin hafi náð að borða þessa
nóttina þar sem við sáumst svo lítið. Sjálf var ég með
konu í stífum leik fimis æfingum til þess að aðstoða
hana við að klára sína útvíkkun, á milli þess sem ég
reyndi eftir bestu getu að svara bjöllum og aðstoða
aðrar ljós mæður. Mikið var fæðandi konan sem
ég var að styðja við sterk og þrautseig. Upp undir
morgun labbaði ég hratt framhjá annarri ljósmóður,
leit aftur og kallaði: „Veistu, ég vissi ekki að þú værir
á vaktinni“. Hún var þá komin með aðra konu eftir
að hafa verið í keisara skurði fyrr um nóttina. „Láttu
mig vita ef ég get hjálpað þér eitthvað“ kallaði ég,
vitandi að ég ætti sjálf í fullu fangi með konuna
sem ég var að sinna. Þrátt fyrir annasama nótt og á
köflum allt að því bugandi, veit ég að allar ljósmæður
á vakt þessa nótt unnu að sameiginlegu markmiði:
Að styðja við konur, tryggja öryggi þeirra, efla þær
og styrkja. Svo finnst okkur almennt bara svo gaman
að sinna konum í fæðingu, eða þannig líður mér að
minnsta kosti.
Eftir þessa vakt fór ég heim og svaf í tæplega
fimm klukkustundir. Stuttu seinna var ég rokin út á
leið á Borgarbókasafnið. Viðburðurinn þar hét: Örugg
rými verðandi mæðra. Með samstarfskonum mínum
á Fæðingarheimili Reykjavíkur ræddum við í hópi
kvenna um hvernig hægt væri að stuðla að auknu
öryggi kvenna og hver hugsjón hins nýja fæðingar­
heimilis væri. Við ræddum meðal annars um áhrif
heims faraldurs á upplifun verðandi mæðra af fæðingu,
um stöðu erlendra kvenna á Íslandi og um félagslega
einangrun nýbakaðra mæðra. Þá vorum við búnar að
finna bækur sem bókasafnið stillti upp. Þetta voru
allt bækur sem auka þekkingu og sjálfs öryggi verðandi
og nýrra foreldra og inn á milli voru líka bækur um
konur sem lagt hafa réttindabaráttu kvenna lið um
allan heim.
Ljósmæður Fæðingarheimilisins vinna þrotlaust
að opnun og þróun verkefna á heimilinu með það
að leiðarljósi að skapa samfélag þar sem konur og
fjöl skyldur þeirra geta leitað sér þjónustu á öllum
ævi skeiðum og með sérstaka áherslu á erlendar konur
sem búsettar eru hér á landi. Af þessu verkefni er ég
mjög stolt og það er heiður fyrir mig að vera þátt­
takandi í því.
Vefsíðan, faedingarheimilid.is, er skrifuð á
íslensku, ensku og pólsku og er þar með fyrsta og
eina íslenska vefsíðan sem er aðgengileg fyrir er­
lendar konur um barneignarferlið hér á landi. Í fyrsta
skipti á Íslandi er líka í boði fyrir pólskar konur
að sækja sér fæðingar­ og brjóstagjafanámskeið á
pólsku. Það er deginum ljósara að ekkert annað væri
í boði hjá Fæðingar heimili Reykjavíkur, því mikil
er þörfin fyrir þennan hóp kvenna. Þar að auki hafa
ljós mæður Fæðingar heimilisins skapað aðstæður fyrir
ljós mæður og aðrar fagstéttir til að bjóða fjölbreytta,
sér hæfða þjónustu. Ljósmæður eru metnaðarfull
starf stétt sem hefur ástríðu fyrir því að leita lausna
til að bæta þjónustu við konur og fjölskyldur þeirra.
Það að skapa slíkan vettvang trúi ég að muni leiða til
betra samfélags.
Eftir góðar og áhrifaríkar umræður á Borgar­
bókasafninu hitti ég vinkonu mína úr hjúkrun á
kaffi húsi. Hún er einn færasti hjúkrunarfræðingurinn
sem ég þekki og starfar hún á nýbura gjörgæslu sem
krefst gífurlegrar nákvæmni og færni. Þar hjúkrar
hún veikum nýburum og styður fjölskyldur þeirra í
gegnum þeirra erfiðustu tíma. Við ræddum meðal
annars um brjóstagjöf, ábót og hvernig hægt væri að
mynda betri þjónustu og samfellu á milli vöku­ og
sængurlegudeildar. Það eru allar fjölskyldur heppnar
þegar hún er á vakt.
Ég endaði sólarhringinn á að hitta vinkonu mína
sem hefur verið mér ómetanleg frá því ég kynntist
henni í ljósmæðranáminu. Hún bauð mér í mat á
meðan við uppfærðum þekkinguna okkar, ásamt 100
öðrum ljósmæðrum, um hreyfingu, grindarbotn og
kviðvöðva kvenna, fyrir og eftir meðgöngu. Fræðslan
var í boði Hraust en á vefsíðunni, hraust.is, stendur
að þar séu þær Agnes og Kara „sjúkraþjálfarar með
brennandi áhuga á að hjálpa konum sem upplifa sig
týndar í eigin líkama“. Þvílík setning! Þessar konur
varpa ljósi á svo mikilvæga þætti varðandi líkamlegt
og andlegt heilbrigði kvenna.
Á þessum baráttudegi kvenna hitti ég magnaðar
konur, konur sem eru hluti af mínu lífi og ég starfa
með. Allt eru þetta konur sem lyfta öðrum konum.
Ég get hugsað um svo margar aðrar konur sem hreyfa
við mér og veita mér innblástur. Mamma mín, systur
mínar, vinkonur, ljósmæður og hjúkrunar fræðingar og
svo konur sem ég þekki ekkert. Ég trúi því svo sannar­
lega að konur séu hreyfiafl heimsins og að konur séu
konum bestar.