Jólagjöfin - 01.12.1939, Qupperneq 5

honum og fleygði honum inn og sagði nokkur onotaleg orð um leið:
" Hver^ f jaranrj e£u Pið kattarsn> y. urnar að stelast ut svona litlir".
Nu heldu Brandur, Keli og Hosi sig inni svolítinn tima,
meðan Þeir voru að stækka.
Guðmundur H. Norðdahl,
SNJÓRINN,
y Börnunum Þykir gaman Þegar aö snjor er^ ^Því að Þat geta
Þau buið til snjokerlingar og snjokarla og líka snjohus. Mörgum
Þykir gaman að leika ser í snjonum, ^ Einu sinni voru svstkini Þau
hetu Erla og Nonni. Erla var atta ára, en Nonni var nlu ara.' Þau
attu heima uppi i sveit, Einn morgun Þegar Þau vöknuðu, sáu Þau,
að Það^var kominn mikill sn^or, svo að börnin urðu heldur glöð .
P>au flyttu ser^a fætur og foru að leika ser uti í snjonum. Hau
bjuggu til snjokerlingu og su var^nu skrítin. Pa\j settu á hana nef
augu og munn , Svo kölluðu Þau á mömmu sína a£ sj^, snjokerlinguna.
Kun sagði að kerlingin væri ansi snotur, og Þa hlogu Þau Erla og
Nonni. En um nottina kom rigning, Það Þotti börnunum heldur slæmt,
Því að Þa braönaði snjokerlingin.
Valgerður Guð.jonsdottir.
VEIpIFöRIN,
Eg var í sveit í sumar á Hraunijm í Fljotum í Skagafirð^.
Par er stöðuvatn, sem heitir Miklavatn. A Hraunum voru tveir strakar
á aldur við mig. Annar her Svavar, en hinn^GÍsli. Eitt sinn stungum
við öpp á Því, að við skyldum reyna að fá lanað lagnet og leggja Það.
íjað var geymt lagnet niður við vatnýð. Reðum við Þá af að tak^ Þa§
i leyfisleysi. Pegar við vorum bunir að borða, hittumst við uti a
hlaði. Gengum við nu niður að vatni og lö^ðum netið. Snemma næsta
morgun hittumst við á sama stað og kvöldið aður, Fengum við tvo sil-
unga i netið. Breiddum við nu ur netinu og skildum výð Það eins og
Það hafði verið aöur en við lögðum Það. Við hertum síðan silungana
og borðuðum Þa.
Pall Theodorsson.
M Í V A T N S S V E I T,
Myvatnssveit er mjög fögur sveit. Pað er sagt,að hun se
með fegurstu sveitum landsins, op Það finrjst mer^líka. Ef maður
tíður umhverfis vatnið, skiptast a engjaflakar, tun og hraun. !■ hraun-
inu vex sumstaöar skogur, og vakti Það verulega athygli hjá mer. A
einum stað er jarðfall og er Þar alve^ eins og skapur inn í bergið,
með storum ] i-llum, ^og eru Þrju holf 1 skápnum. Sumir segja, að Það
se burskápur nuldufolksins, t A öðrum stað er stor holl, sem heitir
Arnarbæli. Hann er holur ' innan og vatn í botninum. í Myvatnssveit
er^bær, ^sem heitir Skutustaðir. í krinsum bæinn eru margir misjafnlega
storir holar, §em eru flest allir með skal niður í, an Þar hugaa eg að
hafi staðið strokurinn upp ur í fornöld,
Johanna Friðriksdottir.