Jólagjöfin - 01.12.1939, Qupperneq 7

fe 7.**
SNJÖKAST
Pað ,er snjor uti. Strakarnir eru að keppast^við að
bua til vxgi ur snjo, en aðrir eru að hnoöa snjobolta. Nu er
vígið að verða buið, og strakarnir eru bunir að hnoða fjölda marga^
snjobolta. SÍðan skipta Þeir liði og snjokastið hefst. Ef snjo-
b^lti hittir einhvern í öðru hvoru liðinu, ^verður hann^að breytg^
rett og ganga íur leik og bxða Þangaö til snjokastiö er buið. Nu
kasta Þeir hverjum snjoboltanum^á fætur öðrum,^ og eru nu aðeins eftir
tveir strákar í hvoru liði. Nu verður annar ur öðru liðinu að ganga
ur, og Þa eru tveir á mott einum. En Þessi eini er ekki af baki ^
dottinn og hitti.r hina tvo, og strakarnir sera urðu ur leik, gera ospart
gys að hinum tveim.
Ragnar Vignir.
brJdan
Einu sirxni var"'telpa.r - sam het Asa. Hun var nxu ára.
Hun átti bruðui ”'ér hun nefndi Erlu. Bruð_an var x rauðum sxlkikjol .
Eitt sinn um sumar var gott veður uti. Asa bað miömmu sxna um að lofa
ser aö fara ut með Erlu. Mamma hennar sagði, að hun mætti fara með
hana, ef hun færi ut a tun. Asa lofaði Þvx. Regar Asa var n^komin
ut, Þá' kom stelpa til hennar og bað hana um að lof^. ser að halda a
Erlu. ása sagði, að hun mætti halda a henni, en hun yrði að passa sig
að missa hana ekki. Svo foru Þær ut a tun, en litla telpan vildi ganga
í kring um husið. ^ En Þar var £jtein3tett. Pegar hun,var komin m^ðja
vega_j Þá missti hun Erlu, og hun mölbrotnaði. Nu for Asa að grata
og for inn til mömmu sinnar og sagði hvað^fyrir hefði komið. Mamma
hennar sagði, að hun hefði átt að gæta sxn betur,en lofaði, að hun
skyldi fá aðra bruðu x staðinn.
Erna Porge'-rsdottir,
P U T T I.
Hann Putti var stor og fallegur hundur, sern pabbi átti
einu sinni. Mamma hefur sagt mer nokkrar sögur af honum. Einu sinni
var mamma að gefa á beitarhusin og var Putti Þá með henni eins og hann
var vanur. ^llt^x^einu heyrir mamma, að Putti er farinn að gelta í
ákafa. Fer hun Þa ut að gá að af hverju hann er aö gelta.‘ Ser hun
Þá, að hann er kominn með morauða kind ut fyrir hliðið á> girðingunni,
sem er x kringum tunið. Var hun^frá næsta bæ, og var auösjáanlegt að
hann vildi ekki hafa hana í heimaanum. Kallaði mamma Þa til hans og
segir honum að lata hana vera. Gerir hann Það og hleypur upp a vegginn.
Nu lykur mamma við að gefa. Aö Því bunu fer hun ut og lætur inn ærnar.
Pegar dalxtið af kindunum er komið inn og komiö er að morauðu kindinni,
rennir Putti ser ofan af veggnum og bítur x^fæturna á henni. Firnét
ykkur ekki skrxtið, aö hann skyldi Þekkja okunnugu kindina frá heima-
kindunum?
V í S A
Nu er gaman, nu er svell,
nu fer eg á 3kauta.
Ef eg fell, Þa fæ eg skell
og feginn heim eg snauta.
Unnur
lott ir.
K I S A
Litisia kisa leil^ur ser
1 eitt 'am græna moa,
mjalmar Þegar komið er,
við trynið hennar mjoa.
Auður.
M.K. og G.E