Alþýðublaðið - 21.01.1920, Síða 4
4
A.LÞÝÐUBLAÐIÐ
cUŒynning
Jrá G&ygcjincjaijélagi xffiayfijavífiur.
Aflíðandi næstu mánaðamótum fer fram hlutkesti um íbúðir í
húsum félagsins, eftir nánari auglýsingu síðar. Þeir félagsmenn er
kynnu að fata úr bænum fyrir þann tima þurfa að skiija eftir skrif-
legt umboð til einhvers manns til þess að sækja um íbúðir og gæta
réttinda sinna við hlutkestið.
t&ramfivœmóasfjórnin.
Filltríaráð rertlíðsfélagaMa
heldur fund í kvöld, miðvikudag 21. jan., kl. 61/* 1
húsi Fulltrúaráðsins. við Ingólfsstræti og Hverfisgötu.
Rætt um bæjarstjórnarkosningarnar.
Framkvæmdastjórnin.
Prerttnemar
geta komist að í Gutenbergsprentsmiðju nú þegar.
Verkakvennafél. Framsókn
heldur fund á fimtudagskvöld
á venjulegum stað og tíma.
Félag’slög'in til umræðu.
Koli kounngur.
Eftir Upton Sinclair.
(Prh.).
Fyrir starf þetta fengu yfirvöld-
in þóknun og félagið fékk viður-
kenningu, sem tók af skarið, ef
einhver framandi sendimaður
skyldi ógna því, með því að krefj-
ast skaðabóta. Og það drotnaði
svo algerlega yfir lífi og limum
fólksins í Norðurdalnum, að aldrei
nokkurn tíman höfðu verið goldn-
ar bætur fyrir dauða af slysi, eða
limlestingu. Seinna komst Hallur
að því, að ekki hafði verið höfðað
skaðabótamál á hendur nokkurs
félags í þessu bygðarlagi síðustu
23 árin
Slys þetta varð til þess, að
Hallur kyntist námulífinu enn
betur. Mike gamii hafði engann
til að moka kolum í vagninn
sinn, og skoraði á Hall, að taka
starfann að sér. Hún var betri en
hestasveinsstaðan, því að launin
voru tveir dalir á dag.
,En ætli verkstjórinn Ieyfi mér
að skifta um?“ spurði Hallur.
„Hann flytur þig, gefir þú hon-
um tiu dali*, sagði Mike.
.Það var leiðinlegt*, kvað
Hallur, .en til allrar ólukku hefi
eg ekki tíu dali“.
.Gefðu honum þá tíu dali skrif-
lega", sagðí hinn.
Hallur hló. .Taka þeir við á-
vfsun upp á rán?“
.Auðvitað gera þeirþað!“ sagði
Mike.
.En setjum nú svo að eg fari
illa með asnana mína", hélt hinn
áfram. „Þá fæ eg hann líklegast
til þess að flytja mig fyrir ekkert“.
„Þá setur hann þig á einhvern
bölvaðann stað*, svaraði Mike.
„Þá gerir þú hann óðann, hann
lætur okkur fá illan stað til að
vinna á, sem kostar okkur tíu
dali vikuiega. Nei, gefðu honum
í staupinu, segðu að hann sé
fjandi kræfur karl, komdu honum
í gott skap. Þú talar ameríkensku
— það lagast*.
XX.
Halli þótti vænt um að fá
tækifæri til þess, að fá nánari
kynni af verkstjóra sínum. Alec
Stone var þriggja áina hár og
digur að sama skapi; handlegg-
irnir voru eins og svínslæri —
feitir, en þó jötunsterkir. Hann
hafði lært að umgangast undir-
menn sína á stórjörð f Louisiana
— staðreynd, sem skýrði fjöl-
margt fyrir Hallj, þegar hann
frétti það. Stone hafði þann vana,
eins og leikhússtjóri, sem skeytir
engu skfrnarnöfnum leikaranna,
en kallar þá eftir hlutverkanöfn-
unum, að nefna starfsfólkið eftir
þjóðerni þess: „Heyrðu þarna
Poli, komdu þessum steini upp f
vagninnl Nú, nú, J p, komdu
hingað með kolin þarnal Haltu
kjafti, ítali, og reyndu að taka til
vinnu, eða eg skal sparka rassinn
úr buxunum þfnum, eins og eg
stend hémal*
Þetta og hitt.
3000 brezk skip
voru máluö skræpótt síðuslu 18
mánuði striðsins. Tilgangurinn var
ekki að gera skipin ósýnileg, held'
ur að villa kafbátsmönnum sýo
um stefnu skipsins, og á þano
hátt gera þeim erfiðara fyrir að
miða beint, er þeir skutu ÞaU
tundurskeyti.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður:
Ólafur Friðriksson.
Prentsmiðjan Gutenberg.