Feykir - 05.12.2022, Page 17
Vill ná náttúrulegum myndum
þar sem fólki líður vel í sínu elementi
innblástur. Þetta er ekki líkamlega erfið vinna en það er
mikilvægt að fólk geri sér grein fyrir að þetta er samt
krefjandi starf þótt að það sé gaman í vinnunni.“
Tekurðu vinnuna með þér heim? „Já, ósjálfrátt tek ég
vinnuna með heim, það er ekkert alltaf ætlunin,
stundum sé ég eitthvað og það leiðir hugann eitthvert
sem kveikir hugmynd. Ósjaldan fæ ég líka hugmyndir
þegar ég er að reyna að sofna. Það er bara eitthvað
sem ég ræð ekki við.“
Hvað er það sem kveikir helst í þér þegar þú ert með
myndavélina á lofti, eftir hverju ertu að leita? „Það er
ekkert eitt sem kveikir mér, það fer svolítið eftir
mómentinu. Fólk yfirhöfuð heillar mig. Kannski meira
að hver einasta manneskja á sína sögu, sinn persónu-
leika, sína drauma, frekar en myndin sjálf. Portrett
myndatökur eru einstaklega heillandi. Svo eyddi ég
einu sinni góðu broti úr degi í að stelast til að mynda
fólk á flugvelli í London, svo fallegt að sjá bæði
tilfinningarnar þegar fólk er að kveðja og gleðina þegar
það á endurfundi, jafnvel eftir langan tíma. Mynstur í
náttúrunni eru mér líka ofarlega í huga og þá fer það
eftir þemanu sem ég er að vinna að.“
Er einhver ein mynd sem þú hefur tekið sem þér þykir
vænst um? „Ég á mjög margar uppáhalds myndir en
mér er minnistætt þegar ég var með ljósmyndasýningu
í Reykjavík eftir útskrift úr Myndlistaskólanum og ein
mynd af dóttur minni, sem ég var einstaklega ánægð
með, var stolið af sýningunni. Hún var ekkert lítil
heldur, u.þ.b. 50x70 cm. Kennararnir mínir vildu þó
meina að þetta væri nú eitt mesta hrós sem væri hægt
að fá en ég hefði nú samt alveg þegið einhvern aur í
skiptum,“ segir Íris hlæjandi.
Þetta er jú gleðidagur
og fólk á fyrst og fremst
að njóta hans og ástarinnar í botn
Snúum okkur þá að máli málanna; brúðkaupsmynda-
tökum. Íris tekur fram að hún hefur ekki myndað mörg
brúðkaup um ævina, hefur kannski síðustu árin verið
að mynda tvö brúðkaup á sumri. Það er gríðarmargt
sem ljósmyndarinn þarf að hugsa fyrir og passa upp á
svo vel sé í jafn viðamiklu verkefni og brúðkaups-
myndataka er. Þó ýmsu megi bjarga í dag með stafrænu
tækninni þá bjargar hún ekki öllu – setur ekki bros á
andlitin í það minnsta.
Brúðkaupsmyndatökur eru töluvert stressandi fyrir
ljósmyndarann reikna ég með, enda verða stundin og
dagurinn varla endurtekin. Hvernig skipuleggur þú
brúðkaupsmyndatöku? „Ég tek brúðkaupsmyndatökur
alvarlega og er alltaf gríðarlega þakklát þegar fólk
treystir mér fyrir þeim. Ég spyr alltaf fólk áður en stóri
dagurinn rennur upp hvort það hafi eitthvað sérstakt í
huga varðandi myndatökuna. Það er allur gangur á því
hverju fólk er að leita eftir. Sumir vilja náttúrulega hafa
ljósmyndarann frá undirbúningnum og fram yfir veisl-
una en langflestir í kirkjunni og í brúðkaupsmynda-
tökunni sjálfri. Sumir vilja að myndatakan eigi sér stað á
ákveðnum stað í náttúrunni en annars er ég að sanka að
mér skemmtilegum staðsetningum fyrir komandi mynda-
tökur og fer oft og skoða nágrennið við kirkjurnar á
undan. Ég bý mér til mood board sem ég hef til hliðsjónar
sem hugmyndabanka en svo kvikna alltaf einhverjar
hugmyndir í myndatökunum sjálfum. Myndatökurnar
hjá mér eru ekki mjög formfastar, ég legg meira upp úr
því að fólki líði vel til að ná náttúrulegum myndum þar
sem fólki líður vel í sínu elementi.
Hvaða græjur ertu að nota þegar þú myndar brúð-
kaup og hverju má ekki gleyma? „Ég er yfirleitt alltaf að
mynda brúðkaupsmyndatökuna sjálfa utandyra. Falleg-
asta birtan fyrir ljósmyndun er að mínu mati náttúruleg
birta. Bestu skilyrðin eru líka ef það er ekki mikil sól, því
ekki vill maður að brúðhjónin þurfi að píra augun, en þetta
er nú yfirleitt ekki vandamál á Íslandi. Linsan sem ég er
yfirleitt með inni í kirkjunni er líka með lágt ljósop svo ég
þarf yfirleitt ekki einu sinni að nota flass. Auka batterý og
auka minniskort er möst í svona stóra töku.“
Mörgum þykir gríðarlega erfitt að sitja fyrir. Ertu með
einhver spes trikk til að láta fólki líða betur fyrir framan
myndavélina? „Það er mjög mikilvægt að geta grínast
svolítið svo að fólki líði vel fyrir framan myndavélina og
líði vel í návist manns, finni fyrir trausti og sé þar af
leiðandi tilbúið til að leyfa manni að „stýra“ því, innan
ákveðinna marka.“
172022