Harmonikublaðið - 15.09.2019, Síða 22

hannvaraterði íeig
gSvererþaðsemerekkibr6ðtrmtnnogekkisysúr
það er auðvitað ég sjaltur. fyrir konu sína:
Heim kominn lagðr Gulh þ S mín en samt
V « ekkl brfíu ■»»» H ^ helJ„ rfffiS
barn móður minnar? Hu g
„ Uur oe eitt kvöldið þegar þau
au voru nokkuð vi a arl sinn.
oru komin »PP ' “fj ,e°"r að halda I he»<B» » m"
,Einu sinni varstu allta . g skal ég gera, sagðr
íðrir en við fórum að sofa. ,Ja.þ
tog einu sinni varstu
á mér-“ . framúrogkonanspurðiforviða.
hádreifmaðunnnsigfra , eldh4s að sækja
Hvert ertu að tara. ,,
5 ’ «
tennurnar.
Bjarni átti son sem var ansi ódæll sem unglingur og
braut hitt og þetta af sér.
Þegar Helgi vinur Bjarna kom í sveitinna eftir nokkurra
ára fjarveru spurði hann Bjarni hvernig syninum
vegnaði.
, Ja, hann er nú farinn að vinna hjá hinu opinbera og
gerir það bara gott.“
,, Já, hjá hinu opinbera og hvað starfar hann? ,,Jú, hann
er að smíða númeraplötur á bíla.
Mal" °S k“" afnSt'
miklu. ‘ eð allt ni synis á borði ei
víðbrögðunu^ef^™ SÓðs Viti °§ ^ust m,
sig: P Pyr maðunnn eins og sjáif;
»Hvaða viðurskyUj vcraíþeMU borði?"
kað kom heiUaðís úl '1j»naJ'm sext°^'
i>»° “f»5” nitvo
Konan oskaði sers ndis 4 borðmu-
og mlðarnlt aS ðvandræðalegur,ensag i
Karlinn var eitthv alltaflangað t.l að
svoviðdismaað s^g t,uárumyngrl er
eiga konu sem væn p j
hann' s níræður með það sama.
Ogkarlinnvarð nirædu
mmi ,a, nokkuð seinfer, » ho„um >««
á'"eS'dT'rhhT^.>lki,k)ubaðha„„
TT»:£i„ahBh*,>ðkhkiu„.o6rpu.ð.
t formálalaust: fór að brosa 0g kvað
Oltueigamig? treSt r i;
ei við bón hans. Þa> sagð bara að láta
það er svo sem allt i lagi, cg
„ja, P'1 “ . „
W þig ganga tyru-
22