Heimdallur - 30.12.1949, Síða 1
Morgunblaðið 30. des. 1949.
BLAÐ UNGRA SJÁLFSTÆÐISMANNA
3. tbl. Föstudagur 30. desember 1949.
Sj álístæðisflokkurinn skorast
ekki undan að leysa vanda-
' mál þjóðarinnar
Þarínast stuðnings allra
frjálsh uga íslendinga
UM MÖRG undanfarin ár hefur ver-
ið samstjórn ólíkra fiokka, Þessi
samstjórn hefur ekki geíist vel. Sum
ir þeir flokkar, sem að samstjórnum
þessum hafa staðið, haía gert það
með óheilindum og ávallt metið
stundar flokkshag meir en þjóðar-
hag.
Ljóst dæmi þessa er framkoma
Framsóknarflokksins í síðustu sam-
stjórn borgaraflokkanna þriggja.
Stjórnarsamstarfið
rofið
A síðastliðnu sumri rauf Fram-
sóknarflokkurinn stjórnarsamstarf
hinna þriggja borgaralegu flokka og
hvatti til þess að gengið yrði til
kosninga í byrjun vctrar. Hafði flokk
urinn þó áður álasað öðrum, sem
vildu hafa kosningar á þessmn tíma
árs. Sjálfslæðisflokkurinn taldi cðli-
legast, að hinir þrír borgaralegu
ílokkar hjeldu áfram samstarfi sínu
og einbeittu nú vilja sínum og getu
sameiginlega til úrlausnar þeim
miklu vandamálum, sem þjóðarinnar
beið. Á þetta samstarfsboð litu Fram-
sóknarmenn ekki. Úr því að svo var
komið lýsti Sjálfstæðisflokkurinn
yfir, að hann væri reiðubúinn að
ganga til kosninga og leggja stefnu
sína undir dóm þjóðarinnar.
Sjálfstæðismenn bentu á, að nauð-
synlegt væri að veita einum flokki
meirihlutaaðstöðu í þinginu, ef þjóð-
in vildi breytingu á þeim stjórnar-
háttum, sem verið heíðu, síalvarlegri
stjórnarkreppum og þar af leiðandi
úrræðaleysi. Nú' væri cnnfremur urn
hvorttveggja það uð raiöa, að stefna
Sjálfbtæöisflokksins væii lililegust
til að leysa vandamálin og hitt, að
Sjálfstæðisflokkurinn væri cini flokk
urinn, sem hefði nokkra möguleika
á meirihlutaaðstöðu í þinginu.
í sömu sporum, en
dýrmætum tíma cytt
Illu heilíi veitti þjóðin Sjálfstæðis-
flokknum ekki þá meirihlutaaðstöðu,
sem um var beðið. Kosningarnar
breyttu litlu sem engu um styrk-
leika flokkanna. Staðið var í sömu
sporum, þegar þing kom saman í
miðjum nóvembermánuði og fyrr um
sumarið, þegar Framsókn raUf stjórn
arsamstarfiö. Dýrmætum tíma var á
gkc kastað, tíma, sem vcrja licfði
mátt til þess að einþeita sjér að lausn
vandamálanna. Framsóknl hafði sjeð
svo um, að ekki var hægt að vinna
af aívöru að aðsteðjandi vandamál-
um þjóðarinnar í 4—5 mánuði, þeg-
ar mest reið á. Er vert að gefa því
gaum og harma það að persónuleg
valdastreita og metorðagirnd innan
Framsóknarflokksins átti et til vill
stærsla þáttinn í þessu atferli.