Alþýðublaðið - 22.01.1920, Page 4
4
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
Einfalt o g tvöfalt gler
fæst í verzlun
Hjálmars Porsteinssonar.
Sími 840. SkólavörSustíg 4.
Preritriemar
geta komist að í Gutenbergsprentsmiðju nú þegar.
^^^^^^■BBMmiIBBBœMB§■■■■BXnmDEIBBHDEBa«■!■<***-'
Verkamaaaafél.Dagsbrún
heldur fund i G.T.-húsinu, iaugardaginn 24. þ. m-
kl. 7^2 síðd.
Mörg mál á dagskrá. Fjölmennið félagar.
Félagsstjórnin.
Koli konnngDr.
Eftir Upton Sinclair.
(Frh.).
Hallur hafði horft á árekstur,
sem varð rnilii hans og nokkurra
manna sem höfðu þann starfa að
flytja stoðir og refti: Stórt ssgar-
blað með tveimur handföngum lá
á jörðinni; Stone þreif það og
tók að sveifla þvf eins og sverði
framan við andlitið á lágum bæ-
heimsmanni. „Komdu þessum viði
é vagninn, Ungverji. eða eg skal
margdrepa þigl“ En þegar stutti
maðurinn vék undan, fyigdi hann
eftir, þangað til fórnarlambið stóð
afkróað við steinvegg, en sögin
sveiflaðist fram og aftur rétt við
nefið á honum: „Eg skal stein-
drepa þig, Ungverjil Búta þig
niðurl" Þegar verkstjórinn loksins
slepti honum, hljóp hann í dauð-
ans ofboði og lét stoðirnar á
vagninn.
En einkennilegast var það, að
við slík tækifæri virtist Stone
vera í sérlega góðu skapi. Það
koni varla fyrir, að alvara yrði
úr hótunum hans, og vanalega
skellihló hann, þegar hann hafði
ausið fúkyrðunum úr sér, það
gerði fórnarlambið líka — en
hræðslusvipurinn beryttist þó alls
ekki Þegar Stone, eftir þessa
rimmu sá, að Haliur hafði verið
viðstaddur, sagði hann: „Svona á
að fara með þá, bleyðurnarl"
Hallur tók þetta sem skýrskotun
til ameríska blóðsins í æðum sér,,
en var þó ekki hrifinu af.
Uin kvöldið heimsótti hann
verkstjóra sinn, sern stóð í dyr-
unum á húsi sfnu, með annan
fótinn á þröskuld'num. „Hr. Stone",
sagði hann, „mig langar til þess,
að tala við yður nokkur orð.“
„Út með það, drengur minn",
sagði hinn.
„Viliið þér ekki drekka roeð
mér eitt staup í gildaskálanum?"
„Einmitt það, þú vilt hafa eitt-
hvað gott af mérl Það dugar ekki
við migl“ En engu að síður færði
hann fótinn út fyrir þröskuldinn,
sló öskuna úr p'pu sinni og labb-
aði svo upp götuna með Halli.
„Herra Stone", sagði Hallur,
mér þætti vænt um að gera eitt-
hvað annað."
„H vað er nú? Ertu ösnunum
reiður?"
»Nei, en eg hefi augastað á
betri stöðu. Vagnhleðslumaður
Mike Sikarias getur ekki hlaðið
vagna, og mér þætti vænt um að
fá þá stöðu, ef yður væri það
ekki á móti skspi “
„H vað segirðu? Þetta er svert-
ingjapláss, maður. Óttast þú ekki
að taka stöðu svertingja?"
„Því þá það?“
„Ertu ekki hjátrúarfullur?"
»Það eru laun svertingjans, sem
eg vil ná í,c sagði Hallur.
„Nú," sagði verkstjórinn þurlega.
„Vertu kyr hjá ösnunum þínum.
Eg hefi fengið góðan asnahirði,
og kæri mig ekkert um, að hann
sé drepinn fyrir mér. Þú verður
kyr, þar sem þú ert, þá skal eg
láta þig hækka í tigninni smátt
og smatt. Hvað ætli þú sækir
þangað? Þú færð bara stein í
hausinn, og hvað gagna launin
hans surts þa?“
Um daginn og Teginn.
Gylfl heflr 'nýskeð selt afla sinn
í Euglandi fyrir 3700 pd. sterling.
Verkakvennafél. Framsókn
heldur fund í kvöld á venjulegum
stað og tíma.
Ijisetafélagar!
Öllum tillögum til fólagsins,
eldri og yngri, er veitt móttaka
á afgr. Alþbl. (Laugav. 18 B) alla
virka daga kl. 10—7.
Gjaldkerinn.
fítlenðar jrétfir.
Sprengingin í Belgrad Iygí.
Fyrir nokkru barst hingað sím*
skeyti þess efnis, að stór spreng*
ing hefði farið fram f Belgrad,
höfuðborg Serba, og að þar hefðti
látist Alexander prins og 25 menn
aðrir, en 50 hefðu særst. Nú má
sjá af blöðum er hingað hafa bor-
ist, að fregnin er lygi frá upphafí
tii enda.
Móðir Trotskij’s handtekin.
„Politiken" segir eftir fregn fr^
Novorossisk að móðir Trotskij's
hafi verið handtekin í Bstum (borg
í Georgíu f Kákasus, að austafl'
verðu við Svartahaf), en að þaflg'
að hafi hún farið í mikilsverð'
um erindum fyrir son sinn. Hó°
kvað vera í mikilsmetinni stö3u
í einu ráðaneytinu í Moskva.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður:
Ólafnr Friðriksson.
Prentsmiðjan Gutenberg.