Röst - 01.02.1944, Qupperneq 13

R Ö S T
13
þetta svar gott heita og gengu heim á lei3
með Birni, sem nú var nokkurn veginn bú-
inn að fá sinn eðlilega lit eftir hræðsluna.
Hann spurði þ’á hverrar þjóðar þeir væru, og
sögðust þeir vera Færeyingar. þeim var nú
boðiði nn í stofu, og bar El!a þeim kaffi og
kökur. Svo heppilega vildi til, að við áttum
eitthvað svolítið af berjum, sem einnig voru
borin fyrir þá. þótti þeim þetta allt hið mesta
hnossgæti.
Ég var nú skriðinn fram úr feíustað mínuni
og lagði við hlustirnar til þess að heyra, hvað
fram fæfi í fstiofunni. Ég koinst brátt að raun
um, að gestirnir væru ekki eins hættuleg-
ír og ég hafði haldið. Ella kom nú upp og
skipaði mér að lcoma niður til þess að spila
á orgelið fyrir þá. Ég þorði ekki annað en
hiýða, fór inn í stofu, heilsaði mönnunum
með handabandi og fór svo að spila. þeir íétu
óspaj't í Ojós hrifningu sína og sögðu eitthvað
á þá leið, að ég spilaði vel eftir aldri.
Svo kom að því, að þeir sögðust verða að
fara um borð, en ef þeir sæju enga síid um
daginn, myndu þeir koma aftur í kvöld og
halda b;all í landi. Við fylgdum þeim niður i
fjöru og kvöddum þá sem gamla og góða vini
en óskuðuin þess í hljóði, að þeir fengju
enga síld, svo að þeir kæmu aftur.
—o—o—
Dagur var að kvöldi kominn. Pabbi;
mamma og systkini mín voru komin heitn.
Um klukkan 9 sáuin við hvar skipið kom inn
fjörðinn og stefndi beint á Hafnir. það varp-
aði akkerum, og stórum báti var róið í land
full mönnuðum. Við bræðurnir fóruin allir
til að taka á móti þeim. Bátnum var kippt
upp í ifjöruna og siðan gengið heim á leið. þá
sá ég áhald, sem einn inaðurinn hélt á og
vakti það hrifningu mína. það var lítill kassi
með mörgum tökkum og ailskonar kroti. Ég
spurði, hvað þetta væ-ri, ög var mér sagt að
það héti harmonikka og væri spilað á hana.
þegar heim kom, beið ég þess með óþreyju
að maðurinn með harmonikkuna b>rjaði að
spila. Er allir voru búnir að fá kaffi og það
sem því tilheyrir, var öllu lauslegu ruslað út
úr stofunni og slegið upp balli, þótt ekki
væru nema þrjár dömur fyrir hendi.
Ég ininnist þess ekki að hafa orðið eins hrif
inn af nokkrum manni og þeim, sem spilaði
á harmonikkuna. Hinir dásamlegu tónar henn
ar gagntóku huga minn, svo að ekkert ann-
að komst þar að.
Að lokum varð þó svefninn öllu yfirsterk-
ari og svaf ég í einuin dúr það sem eftir var
r.ætur og drevmdi að ég væri sjálfur að spila
á harmonikku.
Og draumurinn rættist.
Ágúst Pétursson.
NEYTENDAíÉLAG
VESTMANNAEYJA
býður ávalt með læg«ta verði;
MATVÖRUR
HREINLÆTISVÖRUR OG
VMSAR SMÁVÖRUR.
Reynið viðskiptin.
Gerist félagi N. V,
Neytendafclag Vestmannaeyja
Sími 140.
Útibú Skólaveg 21.
Herraskór
Herraveski nýkomið.
Ingibjörg Tómasdóttir.