Verzlunartíðindi - 01.12.1950, Blaðsíða 8

Hvað líður umbúðunum?
Að undanförnu hafa átt sér stað allmiklar bréfa-
skriftir milli Sambands smásöluverzlana f. h.
Félags matvörukaupmanna annars vegar og Fjár-
hagsráðs hins vegar út af innflutningiumbúða.Skal
mál þetta nú rakið að nokkru, til fróðleiks þeim,
sem hlut eiga að máli:
í aprílmánuði s.l. veitti Fjárhagsráð ný leyfi til
heildverzlana í Reykjavík fyrir umbúðakaupum frá
Finnlandi að upphæð kr. 230.000.00. Kom brátt í
ljós að afgreiðslutími þaðan myndi verða alllangur
og fyrirsjáanlegur skortur á umbúðum þegar kæmi
fram á mitt ár, ef ekki yrðu gefin út ný leyfi á eitt-
hvert annað land þar sem umbúðir fengjust og
flutt inn á þau strax.
f júnímánuði s.l. gerði Félag matvörukaupmanna
þá eindregnu kröfu til Fjárhagsráðs, að það veitti
félaginu sjálfu leyfi fyrir umbúðum. Rökstuddi
félagið mál sitt með því, að mjög væri vafasamt
að skilningur annarra en matvörukaupmanna
sjálfra á þörfum þeirra fyrir umbúðir væri nægi-
legur til þess að tryggja, að eins rösklega yrði
gengið að verki með að útvega umbúðirnar að leyf-
inu fengnu og nauðsyn bæri til, auk þess sem í því
væri aukin trygging fyrir réttlátri skiptingu um-
búðanna milli kaupmannanna, ef þær kæmu beint
til þeirra og í einu lagi.
Fjárhagsráð tók þessar röksemdir ekki til
greina. Hins vegar gaf það út ný leyfi á Kanada
fyrir kr. 270.000.00, en þaðan var hægt að fá um-
búðir þá með litlum fyrirvara, og gjaldeyrir var
fyrir hendi. Leyfunum var úthlutað á sama hátt
og áður, til ýmissa heildsala í Reykjavík. Síðan
leið hver mánuðurinn á fætur öðrum og ekki komu
umbúðirnar. Hins vegar fékk Samband ísl. sam-
vinnufélaga umbúðir út á sinn hluta af áðurnefnd-
Þegar minnzt er á það, að nauðsynlegt sé að at-
huga nánar en gert hefur verið, hvað fæst frá
hverju landi, áður en leyfin eru veitt, þá verður
ekki komizt hjá því að minnast einnig hins, hversu
oft það endurtekur sig að leyfin koma of seint —
varan ýmist uppseld eða hækkuð í verði. En það er
kapítuli út af fyrir sig og skal ekki ræddur hér.
Jón Helgason.
um leyfum um mánaðam. sept.—okt., svo og Heild-
verzlun Magnúsar Kjaran, sem brauðgerðarhúsin
höfðu falið að flytja inn pappír út á leyfi, sem
Fjárhagsráð hafði veitt þeim sérstaklega. Var nú
Fjárhagsráði hinn 18. okt. skrifað ýtarlegt bréf,
þar sem sýnt var fram á, að ekki væri allt með
felldu um þá töf, sem orðið hefði á innflutningi
umbúðanna, þar sem áðurnefndir tveir aðilar hefðu
getað flutt þær inn frá Kanada, en aðrir þeir, sem
Fjárhagsráð hafði fengið í hendur gjaldeyris- og
innflutningsl. á sama land á sama tíma, hefðu enn
ekki gert matvörukaupmönnum neina úrlausn. Með
tilliti til þeirra röksemda, sem settar höfðu verið
fram áður við Fjárhagsráð og reynslan væri nú að
sanna að réttar hefðu verið, var gerð sú eindregna
krafa, að félaginu yrði þegar veitt gjaldeyris- og
innflutningsleyfi fyrir umbúðavörum á Kanada að
upphæð kr. 200.000.00. Miklar líkur voru fyrir því
þá, að hægt væri að fá umbúðir þaðan strax, ef
leyfi hefði verið fyrir hendi og full vissa var fyrir-
liggjandi um að hægt var að fá góðar og ódýrar
umbúðir frá Englandi fyrirvaralítið. Að rúmri viku
liðinni hafði ekkert svar borizt við bréfi þessu. Var
þá erindið enn ítrekað hinn 26. okt., og krafizt
svars, sem þá barst daginn eftir. Var það á þá leið
að erindi félagsins hefði verið sent Félagi ísl. stór-
kaupmanna til umsagnar, og óskað eftir að það afl-
aði upplýsinga um, hversu mikið hefði verið þá
þegar flutt inn af umbúðavörum út á leyfi, sem
meðlimum þessum hefði verið veitt, og hvenær það
væri væntanlegt, sem ókomið væri. Afstaða til
beiðni félagsins um leyfi fyrir umbúðum myndi
verða tekin, þegar slíkar upplýsingar lægju fyrir.
Hinn 30. okt. var Fjárhagsr. enn skrifað bréf, og
gerð grein fyrir afstöðu félagsins. Var tekið fram,
að vantrú félagsins á afgr. Fjárhagsráðs á málinu
myndi ekki vekja undrun þess, ef því væri með öllu
kunnugt um, hvernig innflytjendur umbúðanna
hefðu brugðizt skyldum sínum við viðskiptamenn
sína og neytendur almennt. Var og á það bent, að
Fjárhagsráð hefði látið hjá líða að óska upplýsinga
frá F.I.S. um atriði, sem verulegu máli skiptu, svo
sem því, hvernig þær umbúðir, sem meðlimir þess
ættu von á að fá, skiptust í umbúðapappír og um-
búðapoka. Jafnframt var bent á, að félagið teldi sig
eiga rétt á að eftir umbeðnum upplýsingum frá F.
I. S. yrði gengið af nægilegri festu til þess að
tryggja, að ekki yrði hallað rétti matvörukaup-
manna með því að tefja málið meira en orðið væri.
Svar við þessu bréfi barst 2. nóvember. Fylgdi
því afrit af bréfi F. í. S. til Fjárhagsráðs dags. 1.
nóvember. Þar segir m. a.:
6
VERZLUNARTÍÐINDIN