Verzlunartíðindi - 01.12.1950, Blaðsíða 9

Hættulegir menn
Það er kunnara en frá þurfi að segja, að um
mörg undanfarin ár hafa tveir stéttarhópar manna
verið ofsóttir af einkennilegu ofurkappi, nefnilega
húseigendur og kaupmenn. En nú upp á síðkastið
virðist heldur hafa dregið úr ofsóknunum á hend-
ur húseigendum, aftur á móti sýnist hreint æði
hafa gripið blöð og verðlagsyfirvöld á síðustu tím-
um, að upplýsa hvað kaupmenn séu hættulegir, og
hvað öflugar ráðstafanir þurfi að gera til að halda
þeim í skefjum.
Kaupmenn hafa lítið gert að því að bera hönd
fyrir höfuð sér, þeir hafa haft léleg samtök og eru
að margra dómi meinhægðarmenn allflestir. En það
er dálítið einkennilegt, að ég minnist ekki að neitt
af dagblöðunum hafi tekið málstað þeirra, hvað
þungum sökum sem þeir hafa verið bornir, og get-
ur ástæðan ekki verið önnur en hræðsla við almenn-
ingsálitið, því það er búið að hamra það inn í fólk-
ið, að þetta séu eiginlega ekki menn, heldur bófar,
sem fjölda föngulegra manna þurfi til að halda í
skefjum.
Ég ætla nú að taka nokkur dæmi úr dagblöðum
bæjarins til að sanna mál mitt:
TÍMINN.
Þann 8. þ. m. kynnir blaðið lesendum sínum
frumvarp, sem frk. Rannveig Þorsteinsdóttir hefir
lagt fram á þingi (hún var í fyrra með húseigend-
ur), sem miðar að því að tryggja rétt heimilanna,
að því leyti að vörur séu ekki seldar til iðnfyrir-
tækja, og sem einnig gerir ráð fyrir að þyngja
refsingar fyrir verðlagsbrot. Næsta dag eða 9. þ.
m. leggur svo blaðið út af þessu dásamlega frum-
varpi og segir að kaupmenn — alls engir aðrir —
hafi haft það fyrir sið að láta sauma úr efnum,
sem þeir hafi fengið, og selt svo vöruna aftur til
að auka á gróða sinn.
Ég veit nú ekki hvaðan blaðinu berst þessi vitn-
„Eins og kunnugt er, voru veitt leyfi í s.l. júní-
mánuði til kaupa á umbúðapappír, frá Kanada.
Leyfishafar gerður þegar í stað tilraunir tfl að fá
pappír, en það reyndist ómögulegt að fá hvítan um-
búðapappír frá því landi. Var hins vegar unnt að
fá pappírspoka, en ekki fékkst heimild fyrir en í
s.l. ágústmánuði til að kaupa þá vöru út á leyfin.
Sumir leyfishafar fengu leyfum sínum breytt til
kaupa á umbúðapappír frá Bandaríkjunum, en það
tók alllangan tíma að fá þá breytingu samþykkta,
Er nú svo komið að umbúðavörurnar eru fengnar
en urðu 2—4 dögum of síðbúnar til þess að ná sein-
ustu ferð e. s. Tröllafoss að vestan en bíða næstu
skipsferðar, sem mun verða frá New York í byrj-
un þessa mánaðar og frá Halifax um þann 20. þ. m.
Að öðru leyti hafa einstakir innflytjendur gert
grein fyrir hvernig ástatt sé um umbúðakaup
þeirra að vestan:
Eftirtalin firmu fá umbúðapappír og poka með
næstu ferð að vestan:
A. J. Bertelsen & Co., I. Br. & Kvaran, Eggert
Kristjánsson & Co., Garðar Gíslason h.f., 0. J.
& Kaaber, H. Ól. & Bernhöft, Sig. Þ. Skjaldberg.“
Síðan eru talin upp þrjú fyrirtæki, sem þegar hafi
fengið sínar sendingar, eitt fær sinn hluta ekki
fyrr en eftir áramót og upplýsingar skortir frá ein-
um stað.
Varðandi þetta bréf Fjárhagsráðs hefur því enn
verið skrifað og borin fram sú krafa, að Fjárhagsr.
hlutist til um, að því umbúðam., sem kemur með
næstu ferðum að vestan verði skipt milli matvöru-
kaupm. og því lýst yfir, að fél. muni, bæði sjálfs sín
vegna og vegna þarfa viðskiptamanna sinna, halda
fast við þá kröfu, að innflutnings- og gjaldeyris-
leyfum fyrir umbúðavörum verði ekki úthlutað til
annarra en félagsins sjálfs eða meðlima þess 1
framtíðinni, fyrir því magni, sem svarar til notk-
unar og þarfa félagsmannanna, enda telji félagið.
slíkt hina sjálfsögðustu réttlætiskröfu og muni
ekki sætta sig við að verða í þessum efnum sett
skör lægra en ýmsar aðrar sérgreinar.
Þannig stendur mál þetta nú. Má í þessu sam-
bandi geta þess, að aðeins tveir innflytjendur af
þeim sjö, sem sagðir voru í bréfi F. í. S. eiga papp-
ír með ferðum tveggja skipa í þessum mánuði,
fengu hvor um sig lítils háttar af umbúðapappír
með annarri þeirra ferða nú um miðjan mánuðinn.
Hvað koma mun með síðara skipinu er óvíst enn,
en margt bendir til þess að Félag matvörukaup-
manna hafi ekki sagt síðasta orðið enn í þessu máli.
VERZLUNARTÍÐINDIN
7