Austurland - 08.11.2018, Blaðsíða 8

8 8. nóvember 2018
Sr. Steinunn Arn þrúður Björns­
dóttir, oft kölluð Adda Steina,
prestur í Nes kirkju í Reykja vík,
rekur ættir til Seyðis fjarðar. Móðir
hennar, Iðunn Steins dóttir kennari og
rit höfundur, fædd 1940 á Seyðis firði,
var 23 ára þegar Steinunn Arn þrúður
fæddist í Reykja vík, en faðir hennar
var Björn Frið finns son. Afi Steinunnar
Arn þrúðar var Steinn Jósúa Stefáns­
son skóla stjóri og organ isti á Seyðis­
firði og ein lægur sósíal isti, það mættu
margir læra af honum sem eru sömu
pólitísku skoðunar. Steinn var ættaður
frá Kálfa felli í Suður sveit. Kona Steins
og amma Steinunnar Arn þrúðar var
Arn þrúður Ingólfs dóttir. Hún var
Vopn firðingur, fædd á Vakur stöðum,
en ólst upp og bjó alla tíð á Seyðis firði.
Steinunn Ar þrúður hefur verið
prestur í Nes kirkju síðan 2016, en
fyrsta messan var 19. júní það ár. Var
það ,,óska brauð“ að verða prestur í
Nes kirkju?
,,Þetta er vissu lega gott brauð. Ég
var áður prestur í Kópa vogi en stað­
reyndin er sú að ég er Reyk víkingur
og því langaði mig til að þjóna í
Reykja vík. Ég áttaði mig fyrst á því
þegar ég starfaði í Kópa vogi hvað ég
væri mikill Reyk víkingur, ég þekkti
mig vel í höfuð borginni og þar eru
flestir mínir vinir og ekki síður skyld­
menni. Þegar ég t.d. kem í Vestur­
bæjar laugina þekki ég fullt af fólki.
Segja má að Vestur bærinn sé svo lítið
mitt svæði. Hér bjó ég fyrsta ævi árið
og hóf minn bú skap hér líka á há­
skóla árum. Ég er því ó skap lega glöð
að vera hér í Nes kirkju og ég bý ekki
langt frá núna, eða í mið bænum Ég
hef búið í Reykja vík stærsta hluta
ævinnar, bjó reyndar fyrir norðan
sem barn en flutti hingað frá Mý­
vatns sveit þegar ég var var ung lingur.
Pabbi hafði verið fram kvæmda stjóri
Kísil iðjunnar og þar áður bæjar stjóri
á Húsa vík. Við fórum mikið austur
þegar ég var barn að heim sækja afa
og ég á góðar minningar af Seyðis firði
sem renna reyndar stundum saman
við allar sögurnar sem mamma hafði
sagt mér þaðan.“
Steinunn Arn þrúður var spurð
hvort það hefði blundað lengi
í henni að fara í guð fræði og
verða síðan prestur. Var þetta
kannski köllun?
,,Mig dreymdi ekki á barns aldri að
verða prestur og ég fór í guð fræði
stað ráðin í að verða ekki prestur.
Mig langaði bara að læra guð fræði
og kannski seinna í trúar lífss sálar­
fræði. En ég lauk síðan full gildu
prest námi og ég hafði starfað innan
kirkjunnar alveg frá ung lings árum.
Ég var alltaf trúuð frá ung lings aldri
en einnig verið manneska efa og
spurninga. Þess vegna langaði mig að
læra guð fræði til að leita svara, eða
að minnsta kosti að læra að spyrja
réttu spurninganna. Ég komst að
því að þetta er gríðar lega skemmti­
legt fag. Mér fannst tungu málin líka
skemmti leg en ég hef alltaf verið
tals verð tungu nála manneskja, hafði
m.a. lært forn grísku í mennta skóla
og svo lítið í ný grísku áður en ég kom
í há skólann, sem kom sér vel. Síðan
bættist hebreskan við, en ég fór m.a.
til Jerúsalem þar sem ég tók náms­
skeið í ný hebresku.
Eftir að hafa starfað um skeið
sem blaða maður fór ég að starfa á
Biskups stofu og þá fór að blunda í
mér löngum til að starfa í söfnuði og
verða prestur.“
Hefur prests starfið verið eins og
þú áttir von á, eða er starfið svo
form fast að það kemur vígðum
presti alls ekki á ó vart?
,,Sumt er öðru vísi en ég átti von á,
þrátt fyrir að hafa starfið í kirkjunni
lengi, m.a. í æsku lýðs starfi. Kirkjan
er oft til um ræðu í fjöl miðlum og
Ís lendingar eru stundum nokkuð
agressí vir út í kirkju stofnunina. Í
söfnuðinum finnst fólki hins vegar
sjálf sagt að koma og tala við prestinn,
hann er því fólki alls ekki fjar lægur,
tel ég. Það er bæði í gleði og sorg,
og stundum jafn vel þarf ekkert til­
efni til.Fólk treystir prestinum og
ber upp alls konar mál við hann, ekki
síst líf sitt og líðan, enda treystir því
að trúnaður ríki. Við erum bundin
trúnaði við okkar sóknar börn, og
reyndar við alla sem leita til okkar.
Afar fáir hafa komið hingað til mín
með guð fræði leg vanda mál, þetta
snýst nú yfir leitt frekar um vandann
við það að vera manneskja.“
Ferming er gleði stund í lífi ung­
lingsins, þá gerir ungingurinn
Krist á leið toga lífsins. Svo kemur
fermingar veisla sem auð vitað er
líka til hlökkunar efni. En eftir að
fermingu lýkur sjást mörg fermingar­
barnanna ekki í kirkju um langa tíð.
Einn kollega þinn sagði í gamni að
snúa mætti orða til tækinu ,,Brennt
barn forðast eldinn“ upp á ,,Fermt
barn forðast prestinn.“
Hvernig geturðu náð til þessara
ung linga eftir fermingu sem
jafn vel koma ekki meira í
kirkju nema kannski við brúð­
kaup eða jarðar för. Er ein hver
leið?
,,Ég sé mörg þeirra við jóla messu en
svo erum við með æsku lýðs starf sem
mörg þeirra sækja, þó mis jafn lega vel.
Krakkar á þessum aldrei hafa mikið
að gera, námið þyngist og tekur meiri
tíma, margir eru í í þróttum, tón list og
öðrum tóm stundum. Mér finnst það
alls ekki undar legt þó þau komi ekki
mikið í messu fyrst eftir fermingu, en
auð vitað eru þau vel komin og hingað
hafa komið krakkar sem eru bara
heilsa upp á okkur aftur og segja mér
að þeim gangi vel í lífinu.“
Nei kvæð um ræða um kirkjuna
og presta sem hafa t.d. verið
á kærðir fyrir kyn ferðis lega
á reitni, hefur verið svo lítið
á berandi í fjöl miðlum undan­
frandi misseri. Kann þetta
að vera megin á stæða þess að
fólk er að segja sig úr Þjóð­
kirkjunni?
,,Þetta er ein af á stæðunum, en í hvert
skipti sem nei kvæð um ræða á sér
stað segja sig alltaf ein hverjir úr Þjóð­
kirkjunni, og svo eru aðrir sem hvetja
fólk til að segja sig úr Þjóð kirkjunni
og veita jafn vel að stoð við það. Svo
eru ýmsir að taka trúar legri af stöðu
í meira mæli en áður þekktist, jafn­
vel út frá nokkurri bók starfs hyggju­
trú. Því er jafn vel haldið fram að þú
megir ekki fermast ef þú trúir ekki að
Jesús hafi gengið á vatni, eða mettað
fimm þúsund manns með tveimur
brauðum. Þetta finnst mér og fleirum
afar framandi hugsun.Það er alltaf
pláss fyrir Biblíu rýni og spurningar í
okkar kirkju, við erum ekki bók stafs­
trúar.“
Er Biskups stofa kannski ekki
nógu vakandi fyrir því að
benda á stað reyndir tengdar
trúnni og Biblíunni þegar réttu
máli er kannski hallað?
,,Okkur gengur ekki alltaf nógu vel
beita okkur í um ræðunni. Kennsla í
kristnum fræðum hefur breyst eftir
að á herslan færðist yfir á að kenna
trúar bragða fræði og við finnum að
börnin sem koma hingað 13 ára vita
mjög lítið um kristna trú. Þarna erum
við sem þjóð að fjar lægjst á kveðinn
menningar arf, ekki bara trúar arf
og það verður líka sí fellt erfiðara að
ræða um kristna trú þegar grunn­
þekkingu skortir.“
Áttu þér ein hvern upp á halds­
sálm?
,,Já, vissu lega. Hann er nr. 22 í sálma­
bókinni og hefst á orðunum; Þú mikli
Guð, ert með oss á jörðu. Þetta er létt
og fal legt lag og texti sem ég lærði
þegar ég var barn, í dagsins iðu,
götunnar glaumi. Þetta er létt og fal­
legt lag og texti sem ég lærði þegar
ég var barn. Í honum segir m.a.;
,,Í dagsins iðu, götunnar glaumi“
og ég man að það talaði sterkt til
mín þegar ég var ung lingur. Þarna
var ein hver sem hafði ort um Guð
í borginni, meðal okkar. Og við
erum sam verka menn því að seinna í
textanum segir; ,,Hvar sem er unnið,
hugur þinn starfar, hús vor og tæki
eru þín verk,“ segir sr. Steinunn
Arn þrúður Björns dóttir..
Sr. Steinunn Arn þrúður segir að
tengsl kirkjunnar við nær sam fé lagið
séu mikil væg, kirkjan er á keðið
mann líf s torg, þangað komi fólk í
öllum að stæðum , fólk sem bæði sem
bæði gengur vel og illa í þjóð fé laginu
og einka lífinu, fólk sem er sorg mætt
eða glatt, enmana eða um vafið fjöl­
skyldu og vinum. Í kirkjunni er rými
fyrir alla og dyrnar eru opnar. Í Nes­
kirkju eru haldni tón leikar og ýmiss
konar fundir, nám skeið, fyrir lestrar
og list sýningar og þangað kemur
fólk sem vill njóta þess að vera eitt
í helgi dóminum.Messu formið má
alltaf ræða, þ.e. breytinga á því til
þess að ná til ungs fólks og barna, en
kirkjan og starfs menn þeirra vilja að
kirkjurnar séu þátt tak endur í sam fé­
laginu. Það er a.m.k. mark mið Nes­
kirkju segir sr. Steinunn Arn þrúður
Björns dóttir.
,,Við viljum vera þátttakendur í nær­
samfélaginu og hafa rými fyrir alla“