Heima er bezt - 01.06.2007, Side 39

Efað égfyndi einn jjórlaufa smára,
er færir mér hamingju þá,
sem allir í heiminum eru aó leita,
en örfáum hlotnast að ná.
Þá skyldi ég gefa þér gersemar dýrar
og gleðja þig sérhverja stund.
Aðeins ef fýndi einn fjórlaufa smára,
hið fegursta blómið á grund.
Hvemig væri að birta hér enskan og íslenskan texta í
framhaldi hvom af öðrum? Þetta ætla ég að reyna hér á
eftir. Fyrst er enski textinn:
„It's been a long, long time“.
Just kiss me once, then kiss me twice,
Then kiss me once again,
It 's been a long, long time.
Haven ’tyou felt like this, my dear,
Since can 't remenber when.
It 's been a long, long time.
You '11 never know how many dreams
I dreamed aboutyou,
Andjust how empty they all
seemed without you.
So kiss me once, then kiss me twice.
Then kiss me once again.
It 's been a long, long time.
„Eg kvaddiþig, ég kysstiþig“.
Eg k\>addi þig, ég kyssti þig
um kyrra vetrarnótt,
mitt kœra œskujljóð.
I sálum okkar beggja
var þá birta, vor og Ijóð
og ungt og eldheitt blóð.
Ég bíð þín síðan, syng þér öll mín kvœði,
en síðan aldrei flnn ég kyrrð og nœði.
fyrr en ég sé þig aftur,
þegar vetur heilsar hljótt,
ó, heiða, kyrra nótt!
Hinn fyrsta dag júnímánaðar verða allar reykingar bannaðar
á veitingastöðum hérlendis. Finnst mér fara vel á að birta
hér á eftir ljóð, sem ég hefi sett saman og nefnist: „Þú skalt
forðast reykinn ramma.“
Efþú metur lífþitt mikils,
skaltu' ei menga lungu þín.
Þú skalt hœtta þeirri heimsku,
fyrr en heilsan alveg dvín.
Efþú svælir sígarettur -
það er svei mér ekkert grín -
verður húðin hrukkótt snemma
og þér hósti veldur pín.
Þú, sem ungur telst að árum,
viltu aðeins hlýða' á mig.
Þú skalt forðast reykinn ramma,
svo þú ratir ævistig.
Efþú sýgur sígarettur,
þig mun svíða reykurinn,
og þú styttir líf þitt stórum.
Það er staðreynd, vinur minn!
Eiginlegt átthagaljóð hef ég ekki að bjóða ykkur, lesendur
góðir, en þar sem vorið og sumarið er yfir okkur, fínnst
mér fara vel á að birta ljóð eftir Halldór Kristjánsson frá
Kirkjubóli, sem er tengt átthögum hans.
Þú kemur heim í vor, þegar vetrarhríðum slotar
og vötnin niða frjálslega maíglaðan brag,
en upp úr mosa og sinunni gœgjast grœnir sprotar,
sem geislakossinn vekur og býður góðan dag.
Þú kemur heim í vor, er úr vetrarhúsum ganga
og vitja aftur dalanna hestar, lömb og ær.
Þú kemur heim í vor, þegar hrjóstrug holtin anga
og himinninn er dýpstur og blessuð jörðin grær.
Þú kemur heim í vor, þegar vanrækt sveitin kallar
með vorsins glaða rómi á týndu börnin sín,
er mildi vorsins lykur um hjartans óskir allar
og ævintýraljómi um gamlar tóttir skín.
Þú kemur heim í vor, þegar allt eryndi oggaman,
er œskugleðin sigrar og mótar lífsins spor,
er gróðurdrauma vorsins er gott að njóta saman,
og gleðja sig í þránni. - Þú kemur heim I vor.
Ég býð ykkur ekki nema sómasamlega ort ljóð. Þau þurfa
að fullnægja ljóðhefð og vera sönghæf. Eins og ég sagði
eitt sinn um ljóðin:
A því verður aldrei reyndar of mjög klifað,
að þess vegna fékk þjóðin lifað,
að það var sífellt ort og skrifað.
Auðunn Bragi Sveinsson,
Hjarðarhaga 28, 107 Reykjavík
audbras@simnet. is
Heima er bezt 327