Bænavikan - 07.12.1935, Qupperneq 14

- 12 -
Hvað er ranglæti? Við skulum um stimdar sakir hugleiða hvað
ranglroti er í Guðs augun. "Allt ranglæti
er synd." l.Jóh.J>,17. ?etta er einfaldur og auðskilinn fran-
burður. "Allt ranglceti er synd."
Evað er, synd? Og svarið kemur jafn skýrt: "Syndin er
lagabrot." l.Jóh.J,4. Ef allt ranglæti er synd og syndin er
lagabrot, 'þá sjáun við skýrt, að ranglseti er lagabrot. Og við
höldum áfraia. Evaða lögnál brýtur syndin? "Eg bekkti ekki
syndina nema fyrir lögnálið; Tví að eg hefði ekki vitað un
girndina, hofði ekki lögnálið' sagt: 'öú skalt ekki girnast."
Róm.7,7. f'etta’ sagði Páll poatuli. Hann lifði og endur-
f3idist éftir að Jesús dó á. krossinum. Og leir sem segja,
að hin tíu boðorð hafi verið negld á krossinn, :ottu að gefa
1"/! gaun, að jrað sem benti Páli postula d cyndiaa, bendir
okkur einnig á hana. Og Páll, sem lifði undir sömu ákvörðun-
um og -við, sagði, að lögmálið, sen segir: "’Tl skalt ekki
girnast", hafi bent honum á syndina. Og Totta lÖgmál voru
boðorðin tíu. Og allir Tossir ritningarstaðir: "Allt rang- ’
lnti er synd", "Synd ,er lagabrot", ."Eg j'ekkti ekki syndina
....hefði ekki lögmálið (hin tíu boðorð) sagt: Tú skalt ckki
girnast", sýna okkur Tað skýrt, að samkvamt ritningunni er
allt ranglsti brot á tíu boð.orðum Guðs. Og við finnum órrka
sönnun-Tessa máls, ef við lítum á Tað frá annari hlið.
Evað er réttlati Guðs? Ef ýað er satt, að ranglroti só brot
á tíu boðorðum Guðs, liggirr Tað Tá
okki ncorri sanni að álíta, að réttlrotið sé í T-ví falið, að
lialda tíu boðorð Guðs? Og við finnum að Tetta er svo, með
Tví að lesa Tessi orð í Sálmunum .(119,172): "Tunga mín skal
nrela orð Titt, Tví að öll bcðcrð Tí 11 eru réttlcjti." Cg í
158. versi stendur: "Tú hefur skipað fjrrir reglur Tínar með
réttlæti." Ef öll Guðs lög cg reglur eru réttlæti og maðurinn
hlýðir Teim, Tá fremur hann réttlæti, já, hann fremcu- réttlæti
Guðs.
Ef maðurinn hlýðir boðorðum Guðs að öllu leyti frá byrjun
lífsins til eefiloka, Tá er hann réttlátux maður, Tví að Tá
fremur hann réttlæti Guðs. Postulinn Jóhannes staðfestir
Tetta í fyrsta bréfi sínu, 3* kap. og 7« versi: "Sá, sem
iðkar réttlæti, er réttlátur, eins og hann er réttlátur." Við
komumst óhjákvsamilega að Teirri niðurstöðu, að mælikvai'ði
Guðs rettlætis eru tíu boðorð hans., og maðurinn getur eign-