Bænavikan - 07.12.1935, Síða 28

- 26 -
'þriðjudaginn 10. áesember.
KíiLID TIL jSSKOLÍDSINS
Steen Rasmssen
I óencLanlegun Lærleika sínum kallar Guð á æskulýð nútín-
ans, og biður Ixann un að gefa gaun að kalli Drottins:
''Meistarinn er hér og vill finna Mg.n 1 þessun tínun, þeg-
ar Guðleysið nagnast neð hræðilegun hraða og ungir jafnt sen
ganlir frenja synd og vorja hana, þá hæfir það Aðventæskunni
að gefa gaun að kalli Meistarans, og gcfa sór góðan tína til
að yfirvega sanviskusanlega andleg auðæfi í ljósi tiihneig-
inga og viðburða nútínans.
Við sjáun heininn skunda áfran að eyðiloggingu sinni í
æðisgonginni váldafíkn og skomtanafýsn. In sjáun við líka
sáiir nálgast Guð, sálir sen hungra og þyrstir eftir lifandi
vatni og brauði lífsins, scan er svo nauðsynlegt andlegun
vexti og franförum okkar?
Biblíunynd . Postulinn lýsir svo vel þein tínun, sen
við lifun á, í eftirfarandi orðun:
"Dví að nennirnir nunu verða sórgóðir, fégjarnir, raupsanir,
hrokafullir, lastnælendur, foreldruin óhlýðnir, vanþakklátir,
vanheilagir,.... elskandi nunaðarlífið neira en Guð, og hafa
á sér yfirskin guðhiseðslunnar, en afneita krafti hennar."
2.Tín.3,2-5. En í niðri hringiðu þessa ógnarástands, gefur
Guð þetta loforð: "Og bað nun verða á hintin efstu dögun,
segir Guð, að eg nun úthella af iuida nínun yfir allt hold;
synir yðar og dætur rnniu spá, og ungnenni yðar nunu sjá sýnirV
Post.2,17. Af þessu sjáun við skýrt, að þegar dagarnir eru
vondir, þá er líka konið að þein tína, þegar Aðventæskan fser
þau tækifæri, sen aldrei hafa þekkst dæni til áður, og þá
verður kallið un fullkonna helgun Guði til handa að hljóna í
heinilun okkar og kirkjun.
Hvar stöndun við sem einstaklingar og skipulagður ungnenna-
hópur? Án efa finnast nargir, sem hafa orðið fyrir eyðileggj-
andi áhrifun nútínans, unglingar, sen reika til og frá von-
lausir, trúlausir og duglausir. Ef til vill finnast líka
aðrir, sem ekki skilja alvöru þeirrar eyðileggingar, sen
skaðlegar skemntanir, slænar bækur og vondur félagsskapur hef-