Bænavikan - 07.12.1935, Page 32

- 30 -
■það er stöðugt áforn óvinarins að kollvarpa ]bessu áforni Guðs.
Hann lætur líta þannig út sen kröfurnar un nannlegan hrein-
leika séu of harðar. Áforn haas er að lana sanviskuna og
saurga nusteri Guðs barna. Yið lifun á tína hraðans. Margir
ungir nenn hafa nisst sjónar á Guði vegna vélráða keirra og
synda, sen.ata líkanann. Og við finnun kað skyldu okkar að
gefa viðvör-un á ]iessu sviði. övinurinn hefur ekki einungis
brotið niður virkisgarðinn á stöku stað, hann hefur einnig’
rey-nt að kona sjálfun sér fyrir inni í byrginu. "það 'þarf að
hreinsa 'bjóðveg konungsins, hvað sen 'öað kostar, og söfnuður-
inn ásant lifandi nusterun okkar farf að varðveitast hreint
af sérhverju óhreinu. Drottinn sá fyrir hossa slægu viðleitn
i óvinarins, og hann gaf okkur ]bessa alvarlegu viðvörun:
"Enginn getur verið kristinn og sant látið eftir sér ýmsar %
venjur, sen veikja líkanann, eyða lífskröftunun, og að lokun
steypa nanninun, sen er skapaður í Guðs rynd, í ógæfu. ^essi
siðferðisloga saurgun nun vissulega hefna sín. Orsökin leið-
ir fran -afleiðingarnar.”
hessi alvarlega áninning er í sanrseni við 'öað, sen postul-
iim..Páll ritar í skipunuia sínun til Korintunanna: - "En eg leik
líkana ninn hart og. geri hann að Tbræli nínun." Og ]?að er
alveg jafina nauðsynlegt fyrir hvern hann sen nú lifir, að
æfa hugsanir sínar í hreinleika, og forðast allt, sen illt er.
Skenntanir . Ánnað svið,sen óvinurinn vinnur mjög
nikið á,, er skenratanir. X sérhverri
borg, bæ eða þorpi nútínans eru kviknynd.ahús, danssalir,
billiardstofur, veitingahús cg spilaiiús. Ungnenni Aðvent'ista
ættu ekki að taka 'þátt í. vafasönuiií skeramtunum. tað er njög .
skaðleg tilraun að leika sér að geðshræringun sínun og til-
finnun sölarlífsins. |)að er það sama ser.i að leika sór að
þein eldi, sen getur eyðilagt lxfið. Viijakraftur nannsins • ^
ninnkar óhjákvænilega, 'þegar hann tenur sér vafasanar skennt-
anir. ])að er ónögulegt að halda lunderni sínu hreinu, kröft-
un sínun ðskertun, að vera dyggðugur, hreinlífur og varðveita
góðan snekk og santínis soga í sig |iað, , sen er óhreint og
viðbjóðslegt. Menn ættu að forðast 'öessa vonsku nútínans, á
sana hátt og nenn forðast holdsveiki. Ereinsaðu huga ]binn og
settu honun fastar skorður í bæn til Guðs, og ásettu ’þér að
leyfa engu ]iví að konast inn í sál 'fúna gegn un augun, er
geti eyðilagt listaverk Guðs. Sérhver skemntun, sen veikir