Bænavikan - 07.12.1935, Qupperneq 37

- 35 -
Að halda sér að undirstöðuatriSuraun. Ef við eigum að lifa og
starfa eins og Guði
líóknast, verðun við stöðugt að hafa í huga ákveðin grundvall-
aratriði, sen nargir t'ó gleyma. Yf ir allt gnæfir trúin á, að
I^iblían sé bax3i nælikvarðinn og leiðarvísirinn. Við ve'rðun
að líta d heilagar ri-tningar -sen rödd' Guðs. T?að sen Guð segir
fyrir, nun kcna fran; £a5 sen Guð lofar, efnir hann; 'þegar
Guð skipar, verðun við. að hlýða. Hvíldardagurinn, t'íundin,
'aðyentvonin, andi spádónsins, sen nargir hæða, tilheyra okkur
veg'na |Dess að |?að er til í Bihlíunni. Og við' verðun að gefa
gaun að skyldu. okkar- og ákveða lífsferil okkar á 'þessun ein-
kennilegu tíhun. |3etta ,er -ákaflega-týðingaroikið. Ný jar
anðlegar' hsettur og heicislegir h-lutir hafa breytt baði heiiiin-
un óg starfi Guðs. Lífið er auðveldara og peningarnir lítils
virði. Miklun peningun. er. eytt til ónýtis.. • Skuldirnar vaxa,
og miliónir nanna eru atvinnulausarv I' sunun löndun' er ástand
ið botra, á öðrun stöðun eru ruddalegar syndir í heiðri hafð-
ar. Aftur á nóti or ýnislegt, sen-áður var í hoiðri haft og
álitið rótt, nú talið vera glæpir neðal guðleysingjaxma.
Starfseni einstaklingsins og trúfrelsi er hindrað neð lögrin.
En 'jbe't'fcei er aðeins yfirb.orð hlutanna. . Breytingarnar eru
miklog niklu víðtækari, haar eru sálarlegar, en hó un fram allt
trúfræðilegar. hessar breytingar hafa komið fram með leiftur
hraða og á ðvæntan hótt. Nýjar hugnynd.ir un frelsi og breytt-
ar hugnyndir un skyldur ná nú tökun &, hugum naima. Og bó að
hessar breytingar haf i áhrif á -ríki og kirkju, heixaili nanna
og einstaklinga,. eru sant nargar heirra;njög leyndardónsfull-
ar, og ekki verður sóð fyrir endi þeirra. Og hað eru engar
ýkjur' að segja un Efrópu (bar -sen eg skrifa-hetta) að hugur
mannkynsins, ástand hjóðanna og alhjóða nálefni hafi.breyst
neira á s.l. tveim árum, en 4 tólf.árun áður. þessi. nýtísku
trúarbrögð, eða sálarlegu hugnyndir og -skoðanir, ^ Tpessir. ein-
kennilegu mælikvarðar góðs og ills, vekja upp.ný vandamfil og
hvetja nenn betur en nokkru sinni áður_ til að vera ílristi trú-
ir og fórna öllu fyrir framgang Guðs nálefnis. Við skulun
nefna tvö atriði í þessu sambandi:
1. Aðvénthoðskapurinn og aðventvonin snerta hjörtu nanna
anna meira. en nokkru sinni áður. Einn rithöfundur segir, að
nýr "boðskap'ur um endi heimsins og konu Guðs ríkis, ryðji sér
til rúms." Hinn alkunni og lærði biskúp Nicolai í Jugóslavxu
ritar: "Við hvaða afleiðingun negum vér búast af núverandi