Bænavikan - 07.12.1935, Page 38

- 56- ' '
ástandi heinsins? Tala l'eirra, .s’em trúa á hráðan endi 'þessa
heins, vex cie5 degi hverjum 'í öllun löndun heinsins. Rithöf-
undar, sértrúarflokkar og hópar nanna og kvenna trúa fast-
leg'a á endi heinsins. Er öessi trú aðeins heinskuleg, eða
felst einhver ‘beiskur sánnleikur í hénni? Endir heinsins
virðist. vissulega vera alvég fyrir dyrun."
2. Aniiað nikið atriði í hugnyndun nútínans, er trúfrsaðin,
eða öllu heldur heiðnin, sen -er orðin rikjandi og skapandi
afl nútínans. ‘Mennirnir eru orðnir trúhneigðari-nú en áður,
en ^eir ertt ekki orðnir 'kristnari. I bók sihni "Kristindón-
urinri og hugarástahd Efrópu”, segir dr.Kcller frá Gonova:
"Byltingar ’og trúarbrögð nút-ínans eru niklu skyldari en Tmi
voru á döguia frönsku st jóxnarbyltingarinnar, T-o ;ar skynsenis-
t.rúin kon í stað kristindónsins, og T'egar i.'apclcon sagði, að
hann hefði énga T?örf fyrir "tilgátuna un aináttugan Guð".
Byltingar tuttugustu aldarinnar eru annaðhvort sjálfrátt eða
ósjálfrátt runnar frá t-rúfraáilegum grundvelli. Tinr gota
varla konist hjá Tví að vera kallaðar trúfxeáile-g vandanál.
Tser göðtu e-kki heil-lað ínyndunarafl f joldans og heintáð óskipt
a tjónustu hans, ef ekki leyndist í T’ein loyndardónsfullur
neisti trúfrasðinnar. • Trer hafa nyndað trúar játningu, sen
niljónir. nanha vilja líða og deyja fyrir. fær hafa sinn
Messías, sína post-ula og píslarvætti, sen vekja eins konar
tilbeiðslu hjá f jöldanun og gefa honurn von un frelsi og sig-
ur. Tær hafa tekið upp nerki, sem hafa haft djúp áhrif á
ínyndunarafl f jöl-dans, og Tœr sýna í konningun sínun fran á
endi allra hluta, sen býst við dónsdogi og konandi konungs-
ríki." Tiessar ástrxðufuilu tilfinningar og óánægðu hrár loka
.nör uu dyrun og opná nargar dyr fyrir uðventbcðskapnun. En
Hingað til hefur bessi T'r-oski í liugsun og rannsóknun verið
til nikils hagnaðar fyrir boðskap okkar.
Trúfræði nútxnans er ekki b-aráttan nilli trúarjátninga og
kirkna, hún er niklu frenur barátta un lífég dauða nilli
kristindónsins og mannlegs eðlis - milli trúarinnar á persónu-
legan Guð ög afneitunar alls, sen er yfirnáttúi’legt. Við höf-
un komist inn á ný baráttusvið. Andlegur áhugi og fórnfýsi
er metin niklu neira en trúarsetningar og kenningar. "öetta
fólk lítur ekki á trúfræðina sen kenningu, beir líta á hana
sen líf og kraft. Trú og tilbeiðsla Tessarar hreyfingar er
geysimikil. Mennirnir, sen skapa nýja Guði og leiða fram
nýjar hugnyndir un eilífðina og alheiminn, líf og dauða, rétt-