Bænavikan - 07.12.1935, Qupperneq 49
- 47 -
við reynum ekki að telja t'á. Eg veit um minnst sex slíka
hópa. "þeir hafa heyrt Sannleikann fyrir vitnisburð einhverra
sjálfboðaliða okkar, og f'egar við ekki gátum sent "|?eim starfs-
menn, þá völdu |>eir einhvern af meðlimum sínum fyrir formann,
og 'þannig miðar þeirn áfram.
Einu sinni sagði eg við ungann mann, sem sagði mér sögu
sína: "Hvernig stenöur á því að Hú flytur fólki Mnu, sem
situr 1 myrkri, þennan boðskap? "þú fasrð enga borgun fyrir
"það? Hvers vegna gerir tú 'það?" Iiann leit á mig, lagði hönd
sína á hjartastað og sagði þau orð, sem eg aldrei gleymi:
"ö, Bwana (kennari), ef þú vissir hvað hessi boðskapur hefur
gert fyrir veslings sálina mína, sem sat í iryrkri, þá mundix’
þú skilja hvers vegna eg geri þetta. Og mig langar svo mikið
til, -að l-að, sem hefur verið gert fyrir sái mína, megi líka
vera gei*t fyrir fóllcið mitt, svo að það verði tilbúið til að
mæta Jesú, Þegar hann kemur að seakja börnin sín."
Skemmtilegar tölur, Hér er hvorki tími né rúm til að
sem sýna vöxt starfsins. segja frekar frá hinu vaxandi starfi
á starfssvssðunum ium allan -heim.
Takið eftir nokkr’um tölum, um framgang starfsins, þœr eru
teknar úr nýjustu skýrslum um starfið, þeer sýna vaxandi með-
limatölu:
I Ástralíu: 16.113; í Mið-Efrópu: 49.709; í Norður-
Evrópu: 31.111; 1 .Suður-Ameríku: 25*4.58; í Suður-hsíu:4.559;
í Suður-Evrópu: 24,439« -Meðlima talan í Kína hefur na?stum
tvöfaldast á s.l. fjórurn árum, nú eru meðlimirnir þar 14.546.
Hraustir hermenn krossins berjast áfram í öllum þessurn lönd-
nn. Við verðurn varir við mikið hugrekki í beiðnum 'þeirra,
þegar þeir senda okkúr bréf og biðja um hjálp.
Hrópið um hjálp kemur frá- mörgum stöðun. Spurningin, sem
kemur til okkar aftur og aftur, ex- þessi: . "Hvað eigum við að
gera við allar þessar beiðnir?" þær eru sár hróp um brauð
lífsins. 1 skólurn olckar eru hópar ungra manna, sem hafa
fengið fullnagjandi menntun, og þeir eru reiðubúnir til að
fara hvert sem vera skal. Nú er tíminn til að sækja fram.
Með Guðs hjálp getum við gert meira en að halda starfskröft-
um okkar úti á akrinun. það hefur verið nesta vandaverk
okkar síðustu árin, að halda starfsnönnun okkar úti á svssð-
unun, þegar önnur kristniboð hafa kallað sína starfsmenn
heim. En fullnægir það þeim ábyrgðarkröfun, sem hvíla á