Bænavikan - 07.12.1935, Qupperneq 51

- 4-9 -
Gruð þig fyrir dóm." Préd.11,9. Og niðurst-aða hans í lífinu
varð t'essi: "Vér skulum hlýða á niðurlagsorðin 1 því öllu:
óttastu Guð og haltu hans boðorð, 'því að það á hver maður að
gera. því að Guð nun leiða sérhvert verk fyrir dóm, sem
haldinn verður yfir öllu því sem hulið er, hvort sem það er
gott eða illt." Préd. 12,14.14.
tlennirnir halda ef til vill, að þeir geti lifað eins og
þein þóknast, án þess að þurfa nokkurn tíma að svara fyrir
gerðir sínar. En hinn óumbreytanlegi ásetningur Guðs er, að
"sérhver af oss skál lúka Guði reikning fyrir.sjálfan sig."
Róm.14,12. Sú staðreynd, að við lif.un og getum valið á milli
góðs og ills, sannar að við muiiun verða dsamd fyrir að nota
þetta afl, sem okkur er gefið.
Mslikvarði Guðs í dóminun. Vegna tess að, dóm’urinn mun áreið-
anlega koma og enginn getur konist
hjá aðverða dæmdur, þá er það tað hyggilegasta, sem við get-
un gert, áð búa okkur undir hann. "Vitur maður sér ógæfuna
og felur sig, en einfeldningarnir halda áfram og fá að kenna
á hví." Sérhver maður í heininum þarf að vita hvað er nauð-
synlegt til að búa sig undir dóm Guðs. Og til þess að geta
búið okkur undir dóninn, þurfum við að vita um grundvallar-
reglur hans.
Eiraininn hefur á þrennan hátt siíýrt grundvallarreglur -
dómsins; tíðr eru gefnar skýrt og áloveðið í tíu boðorðum Guðs,
þein er haldið frarn í kenningum Biblíuanar frá Ivlósebólcunun
til OpinberunarbÓkarinnar, og hær eru skýrðar í réttlátu lífi
Krists hér á jörðunni. Við lesun í Biblíunni að naðurinn
verður dæmdur eftir íögmálinu (Róm,2,12; Ják.2,8-12); eftir
orði Guðs (Jóh.12,48); og af Jesú Itristi (Post.17,31; Róm.2,ló)
þá er það njcg skýrt, að til þess að búa okkur undir dón-
ihn, hurfun við að taka á nóti Jesú Kristi sem frelsara okkar,
og le^rfa honum að lifa réttlátu lífi sínu í okkur á hverjun
degi, svo að við getun hlýðnast sérhverju boðorði Guðs, og
.sérhverri neginreglu, sen felst í orði hans.
Við megun aldrei gleyna hví, að við verðun dænd eftir neg-
inreglun Guðs. Sunir reyna að búa sér til neginreglur sjálf-
ir, jafnvel hótt heir viti betur, eða að ninnsta kosti ættu
að vita betur. Við heyrum suna segja: "Eg er alveg jafn góð-
ur og þessi eða hinn." Aðrir segja: "Eg er -jafn góður og
flestir trúaðir." En nundu eftir hví, að í dóninun verður