Bænavikan - 07.12.1935, Page 60

- 58 -
ogjneS básúnu Gu3s,. stíga niður af hiiaui, og beir, sem dánir
eru í trú á Krist, munu fyrst'upprísa;' síSan munum vér, sem
lifum, sem eftir erun, verða ásamt bein hrifnir burt í skýj-
um til fundar við Drottin í lcftinu, og síðan raunum vér vera
með' Drottni alla tíma.* 1’ I.bess.4,l6.17„ Margir ritningar-
staðir kenna greinilega eða benda óbeinlínis til endurkomu
Krists: '’bannig mun- og Kristur, eitt sinn fórnfærður til að
bera syndir margra, í annað sinn birtast án syndar, til hjálp
ræðis beim, er hans biða.n Hebr.9,28.
Ereinskilinn .lesandi og heyrandi verður að játa, að ónögu-
legt er- að skilja orð Guðs án bess að trúa á enclurkonu I:J?ists.
Hún'ör ákveðin athcfn, í orði Guðs er bví skýrt haldið frarn,
að Jesús ICristur kemur- aftur ,til Ixsssarar jarðar. M trúir
á endurkomu hans, og að hún rnuni eiga sár stað njög bráðlega.
Sg trúi liinu sama. Söfnuðurinn byggir alla trú sína á bess-
ari aðventvon- öCf Eristur kenur ekki aftur, getur engin upp-
risa frá dauðun átt sér stað, bað er óttaleg hugsun. Ef
allir, sen dánir eru, væru vonlausir, og við, sem lifum, sönu-
leiðis. bví að við vitum að við eigum að deyja. En hann
mun kona. Hann hefur ekki yfirgefið okkur i myrkri örvssnt-
ingarinnar. Hann hefur gofið okkur betta dýrlega fyrirheit:
"Eg mun koma'aftur og taka yður til mín, til bess að bér séuð
og bar sem eg - er. "
Guð gefur okkur ódauðleikann. begar ICristur kemur aftur,
rnunu beir, sen í Drottni eru
dánir, rísa upp úr grpfum sínum, og bá verða teir ódauðlegir.
"Sjá, eg segi yður leyndardóm: Yér munum ekki allir sofna,
en allir munum vér umbreytast í einni svipan, á einu 'augabragð
i, við hinn síðasta lúður, bví að lúðurinn nun gjalla, og
hinir dauðu munu upp rísa óforgengilegir og vér raunun unbreyt-
ast." l.Kor.15,51152.
U mun koma sú stund, sem mun verða óviðjafnanleg, - sú
stund, begar öauðir rísa upp úr gröfum sínum, og hinir endur-
leystu íklæðast ódauðleikanum, til bess að mæta Drottni sín-
um í loftinu4 Daúðinn.hefur verið grimmur harðstjóri. Yald
hans hefur eyðilagt nargt heinilið hér á jörðunni. En á upp-
risunorgninum nmiu öll sofandi Guðs börn koma fram, ekki
sveipuð líkblæjun, heldur íklædd eilífu lífi og ódauðleika.
Hreysti nun ljóma í sérhverju auga, vonin lifna í sérhverju
hjarta, sérhver rödd mun titra af fögnuði. Astvinir, sem