Reykjanes - 27.01.1950, Side 3

REYKJANES
3
Jafnan er hálfsögð sagan,
ef einn segir frá
í sambandi við grein Jóns Tómas-
sonar í Röðli 3. tölubl. 1949, sem hann
nefnir: Sannleikurinn um afskipti
bæjarstjórnarinnar af kaupgjaldsmál-
unum.
í umræddri grein veitist hann, sér-
staklega að mér, og minni afstöðu í
þessu máli, og þar sem mín afstaða
til bæjarmálanna hefur yfirleitt ekki
verið gagnrýnd af þessum blaðsnepli
hefi ég engu haft að svara fyrr, en
annarvegar ef að mér er ráðist, með
ósanngirni og ódrengskap, hefi ég
fullan áhuga að svara fyrir, eða yfir-
leitt að standa fyrir mínu máli. Þetta
mál er fyrst á dagskrá 6. júlí 1949,
eins og um getur, næst er mál þetta
tekið fyrir í bæjarstjórn 19. ágúst eða
sem sagt það er fyrsti fundur, sem ég
tek þátt í umræðum um þettað mál,
og hefði Jón T. gjarnan mátt yfirlýsa
í grein sinni, á hvaða forsendum ég
bygði atkvæðagreiðslu mína í þessu
máli, en telur sér líklegra meiri fram-
drátt að 'sverta mig í augum stéttar-
bræðra minna, en una mér þess sanna.
Enda er ekki annars að vænta af slík-
um mönnum sem verða að halda sér
uppi með skrumi og blekkingum. Því
raunverulega þekkingu hefur Jón T.
ekki af verkalýðsmálum, þótt hann
þykist vera leiðari þeirra í bæjarmál-
unum. Og þykist ég ekki síður hafa
verið málsvari þeirra þann starfstíma
sem við höfum unnið saman að bæjar-
málum sem allra þeirra mála sem mér
hafa fundist byggð á réttlætisgrund-
velli, og er það skoðun mín, að ég
þekki betur sögu vinnandi manna og
margskonar örðugleika sem þeir hafa
haft við að stríða rúm 20 ár, sem ég
hér í Keflavík hefi verið við slík erfið
störf, sem þessari stétt tilheyra, og
aldrei talið þeim nægtir þótt Jreir
hefðu sæmilega afkomu, fyrir sitt erf-
iði. En ég get vitnað til tillögu sem
Guðm. Guðnason bar fram, og við
Sjálfstæðismenn samþykktum, og er
tillaga þessi í Röðli 1. tölubl. í grein
Ragnars Guðleifssonar oddvita, og er
hún þar rétt með farinn. Við Sjálf-
stæðismenn vorum þeirra skoðunar
að það bæri að hafa samvinnu um
Jressi mál við aðra atvinnurekendur,
eða sem sagt við höfum þá ábyrgðar-
tilfinningu, að við séum ekki,. að
semja fyrir okkar eigið fyirtæki, nema
að litlu leiti, og þeir menn, sem eru
fulltrúar fjöldans í bæjarmálunum,
þeim ber skylda, að vinna þar af sann-
girni, en nota ekki aðstöðu sína til
framdráttar í pólitík. Dæmi eru víst
ekki fyrir því að bæjarfélög hafi slíka
sérsamninga sem hé rtíðkast, enda
kannske ekki víða, að sami maður,
sé bæði oddviti bæjarstjórnar, og for-
maður verkalýðsfélags sama bygðar-
lags, enda var þessu kaupgjaldsmáli
mjög illa fylgt eftir af félagsins hálfu.
Annars hef ég lýst því yfir á fundum
og utan funda að hér hefur borið að
greiða sama kaupgjald og Reykjavík
og öðrum hliðstæðum kaupstöðum
við Keflavík, og það löngu áður en
Jón T. kom hingað. Hafi hér áður
verið kostnaðarminna framfæri, en í
öðrum kaupstöðum, var J>að að mestu
leiti af Jreirri einföldu ástæðu að við
urðum að lifa hér frumstæðara lífi, en
önnur bygðarlög, sem höfðu betri að-
stöðu til framkvæmda og þæginda, en
nú síðan við fengum þægindi hlið-
stæð við önnur bygðarlög, tel ég
vafasamt að hér sé nokkur liður fram-
færslukostnaðar lægri en til dæmis í
Reykjavík, nema að síður sé þar sem
flestar okkar nauðsynjar eru fluttar
þaðan, fyrir kr. 70,00 á tonn. Þessi
kostnaðarliður kemur vafalaust einnig
fram á hinum dýru framkvæmdum,
sem hér hafa verið gerðar, og farið
svo mjög framúr áætlun, en um það
er ekki hægt að segja að svo stöddu,
því reikningar bæjarins fyrir 1948, eru
ennþá ekki komnir fram, en koma von
andi fyrir kosningar.
Hér bíða mörg óleyst verkefni
næstu bæjarstjórnar sem þurfa skjótr-
ar lausnar og er vonandi að afkoma
almennings verði sú í framtíðinni að
þau fái góða og skjóta afgreiðslu.
Ég hefi hér að framan skýrt hug
minn til þessa umrædda kaupgjalds-
máls, þar mætti margt fleira segja um,
en læt þetta nægja nema tilefni gefist
til frekari skýringa. Ég er þess fullviss
að þau störf sem ég hefi leyst af hendi
eða verið trúað fyrir þola samanburð
við störf Jóns Tómassonar. J. T. mætti
spara sér upphrópanir um hvað ég sé
slæmur félagi í V.S.F.K. en þar hefi
ég alla tíð notað aðstöðu mína til
styrktar stéttarbræðrum mínum og
mun svo gera í framtíðinni, þegar um
réttlætismál er að ræða. að endingu
vil ég segja Jóni það að ég hefi aldrei
svikið trúnað hvorki við samtök stétt-
arbræðra minna eða annað. A meðan
samgöngur voru strjálli var mér oft
trúað fyrir bréfi milli bæja og sveik
þann trúnað aldrei og hefi haldið
þeim sið jafnt í smáu og stóru.
IIelgi G. Eyjólfsson.
Frá liðnum dögunt
Þegar AlJ)ýðuflokksmenn og Fram-
sóknarmenn voru í minni hluta í
hreppsnnefd formæltu þeir því harð-
lega, að hreppsnefndarfundir flestir
skyldu haldnir á skrifstofu hreppsins
en ekki á öðrum opinberum stað. Hver
hefur svo verið framkvæmd þeirra á
þessu atriði síðan Jieir komust til
valda: AF 84 FUNDUM FRÁ JÚNÍ
1946 TIL APRÍL 1949 IIAFA ÞEIR
HAFT 21 FUND OPIN, EN 63 LOK-
AÐA.
Ragnar og Valtýr felldu tillögu
Sjálfstæðismanna um sjómanna.s7cá/«
1946 með því að samþykkja byggingu
sjómannaheimilis, sem fyrirfram var
vitað að ekki kæmist í framkvæmd
vegna kostnaðar, enda tilgangurinn
aðeins sá, að drepa málið. Samþykkt
var þá að veita ríflegt fjárframlag til
þessa heimilis á ári hverju. Efndirnar
urðu þessar: 1946. 10 þús kr., 1947:
ekkert, 1948: ekkert, 1949: ekkert.
Það verður aldrei sagt um Fram-
sóknarmenn, að þeir beri hag sjó-
manna eða verkalýðs fyrir brjósti, svo
Valtýr hefur í þessu aðeins þjónkað
sinni flokkslínu og að nokkru sínum
eigin hug til þessa fólks. Sjómenn og
verkamenn eru einnig langminnugir
þess, er Framsóknarmenn ráku þá úr
húsnæði því, sem leigt var til þeirra
afnota í Keflvíkingshúsinu hér á ár-
unum.
En hver skilur heilindi formanns
Sjómanna- og verkalýðsfélagsins í
þessu máli?