Reykjanes - 27.01.1950, Qupperneq 5

Reykjanes - 27.01.1950, Qupperneq 5
REYKJANES 5 Lítið varð úr — Svo fór bíórekstur Keflavíkurhrepps af stað í Alþýðuhúsinu með gömlum vélum, sem fyrirtækið fékk billega hjá Ásberg. Aðbúnaður allur var mjög slæmur, vægast sagt óboðlegur, enda þótt bæjarbúar væru eigendur fyrirtæk- isins og ættu þvi að þola sínum eigin rekstri það, sem einstakling mundi ekki líðast. Á aðra hönd var veitingastofa með matarlykt, útvrpsgargi, söng og slagsmálum, en á hina hliðina lokaðar loftsmugur og milli veggjanna harðir bekkir og oft miður góð lykt — bezt er að minnast ekki á salernin. — Það skal forstjóranum og öðru starfsliði sagt til hróss, að enginn var á- nægður, en svona varð þetta að vera — því þetta var „menningarfyrirtæki og skóli“ — og hreppsfélagið fann sig ábyrgt fyrir því, hvaða menningarmyndir voru svndar. — Hér eru nokkur myndanöfn, tekin af handahófi, þau gefa til kynna menningarverðmætin: Cow-boy kóngurinn, Skammbyssu-Tommy, Myrtur í hjólbörum, Maðurinn með stálhnefana, Fólkið er skrítið, Boxarakóngurinn, Vilti Tarzan, Þrír um glæpinn. Stundum slæddust góðar myndir með og voru þær þá sýndar fullorðnum á kvöldsýningum, en hinar undantekningalaust fyrir börn. Það hefur verið sunnudagaskóli barnanna — eða „barátt fvrir menningarlegum framförum“ —. Að sögn forstjórans fékk hann engu um þetta ráðið, hann varð að taka það, sem að honum var rétt í þessu efni, en bara helzt að gæta þess að sýna ekki minni „hasar“-mynd en Nýja Bíó, — því þá kom það svo bölvanlega við tekj- urnar, sem áttu að renna í sjóð til almenningsheilla! Þegar þetta bíó var eitt um hituna, voru myndirnar með lélegasta móti, því þá vr hægt að bjóða hvað sem var í menningarfyrirtækinu. Það er óþarfi að rekja þetta mikið meira, fólk man eftir því að hrepps- bóið hafði sízt betra myndaval en keppinauturinn, nema að síður væri, og veit ég ekki til að nema einu sinni hafi verið hætt við að sýna mynd, enda var hún fyrirlestur á dönsku með nær óskiljanlegu tali, um læknisfræðileg efni. Það er fullkomlega rétt með farið, að þetta „menningarfyrirtæki“ sýndi myndirnar sem það fékk, algjörlega óskoðaðar, eins og þær komu úr kössun- um, myndakeppni milli bíóanna var aðeins um að sýna á barnasýningu meiri „hasar“-mynd, en hitt — samvinnan, um að hækka aðgangseyririnn. Þetta sýnir berlega, að allar fullyrðingar Valtýrs og fylgjenda hans um menningarlegt gildi þessa reksturs í höndum hins opinbera, eru algjörlega gripnar úr lausu lofti — bara vindur, blásinn í þeirri trú, að ekkert yrði úr þessari hugmynd hans, svo hann gæti síðar sagt; „Sjáið, hvað ég gat ekki“ — en nú er hægt að segja: „Sjáið hvað hann Valtýr gat“! Ekki er íhaldið að vinna skemmdarstörf þarna, því framkvæmdin var í höndum Framsóknar- flokksins! Svo komum við nú að hinni hlið málsins — tekjunum „í sjóð almennings, þann sjóð sem skyldur er að sjá fyrir útgjöldum til framfara og menningar- bóta“. Félagið greiddi starfsfókli sínu kaup, eins lítið og unt var, og húsinu þá leigu, sem það þurfti til að bjargast áfram, verður að ætla, því enginn veit um hag þess félags, sem húsið á. Hreppsnefndarfundur var haldinn í Alþýðnhúsinu hinn 20. þ. m. Lagði oddviti þar fram í annað sinn reikninga hreppsins fyrir árið 1948. Samkvæmt honum voru skuldir hreppsins í árslok 1948 rúm- lega 890 þúsund krónur. (Skuldir vegna rafveitu, nær 1 milljón, skuldir vegna vatns og skólps rúml. milljón og skuldir vegna togarans hátt á 3. milljón, eru taldar hjá hverju þessara fyrirtækja). Eins og fyrra sinni var ekki búið að ganga frá eignareikningi hreppsins, taldi oddviti það orka tvímælis hvern- ig það skyldi gert. Virðist hann ætla að hafa um það einhvern hráskinna- leik síðar. Mun þetta vera í fyrsta sinni síðan 1908, að reikningi hrepps- ins er skilað hálfköruðum. Á fundi 21. sept. f. á. var fjárhags- nefnd falið að meta eignir hreppsins, en oddviti hefir aldrei kallað nefnd- ina saman til þess. Oddviti las upp nokkra pósta úr reikningnum, og meðal annars las hann, að ferðakostnaður sinn árið 1948 hefði verið á 6. þúsund krónur. Einnig lagði oddviti fram reikninga yfir kostnað við vatn og skólp árið 1948, svo og rekstursreikning ársins. Tekjur þessa fyrirtækis voru á ár- inu kr. 61.583,75, en útistandandi tekjur í árslok kr. 66.411,75. Er þar þá sínu verri innheimtan en á útsvör- unum, þótt ill sé. Oddviti hafði nokkrar afsakanir fram að færa fyrir þessu, en flestar veigalitlar. Reikningar Keflavíkurbíós voru þá lagðir fram. Eyddu jafnaðarmenn engum orðum að þeim, og stóð Val- týr fyrir svörum, sem réttmætt var, þar sem þetta hefur verið hans höfuð mál. Að líkindum hefur það verið í mál- efnasamningnum að jafnaðarmenn samþykktu bíóreksturinn, en Valtýr togarakaupin, en láðst hefir sjálfsagt að verðleggja atkvæðin. Reikningar sundlaugarinnar voru lesnir. Reksturshalli laugarinnar var kr. 27.590,39, og greiddur úr hrepps- sjóði, þar sem laugin er eign hrepps- ins. G. G.

x

Reykjanes

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Reykjanes
https://timarit.is/publication/1890

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.