Úrval - 01.10.1971, Side 89

Úrval - 01.10.1971, Side 89
ÞETTA ER FLUGVÉLARRÁN 87 ngi maðurinn og stúlk- an héldust í hendur, þegar þau stigu upp í ísraelsku Boeing 707 þotuna í Amsterdam. Flugþjónn einn minn- ist þess, að honum hafi þá dottið í hug, að þau væru líklega í brúð- kaupsferð. Maðurinn var rúmlega tvítugur, grannur en knálegur, lang- leitur og með rauðleitt hár. Stúlk- an var glæsileg, mittismjó, með sítt, svart hár og ljósbrúnan litarhátt. Hún var í ljósblárri dragt. Flug númer 219 með ísraelska flugfélaginu „E1 Al“ frá Tel Aviv til New York um Amsterdam var næst- um fullbókað, en unga parinu tókst samt að finna sæti hlið við hlið nokkrum sætaröðum fyrir aftan skilrúmið, sem aðskildi fyrsta far- rýmið og ferðamannafarrýmið. í gluggasætinu við hlið þeim sat frú Faye Schenk, bandarísk kona frá New Yorkborg. Hún leit sem snöggvast á unga parið og hugsaði með sjálfri sér: „En hve þetta unga fólk lítur vel út!“ En hún tók eftir því, að þau skiptust ekki á einu orði. Rétt eftir klukkan 1 eftir hádegi hóf flugvélin sig til flugs og tók svo að hækka flugið upp í flughæð sína, sem var 32.000 fet. Farþegarnir voru 148 talsins. Skyndilega heyrði frú Schenk „dýrslegt óp“ og leit undrandi upp. Unga parið, sem setið hafði við hlið henni, hafði sprottið á fætur og stokkið fram á ganginn á milli sæta- raðanna. Þau voru nú að hlaupa fram eftir flugvélinni í áttina til fyrsta farrýmis. Þau hrópuðu hvað eftir annað „Yallah Yallah!“, en það er arabiskt orð, sem merkir: „Við skulum fara!“ Maðurinn hélt á silfurlitri skamm- byssu í hendinni Hún var svo lítil, að hún virtist vera leikfang. Konan veifaði tveim sívölum hylkjum. Það voru handsprengjur. Þau hlupu fram eftir fyrsta far- rými og komu svo að þjónustuklef- anum. Það er sérstakur klefi til notkunar fyrir áhöfn flugvélarinn- ar. í fjarlægari enda klefans voru dyr, sem lágu að stjórnklefanum. Hurð sú var læst. „Opnið!“ hrópaði maðurinn og fór að lemja á hurðarhandfangið með skammbyssu sinni. Konan stóð á bak við hann með handsprengj- urnar á lofti og hrópaði í aðvörun- arskyni: ,,’É’g er búin að losa örygg- isteinana!" f þjónustuklefanum voru þrír
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.