Bergmál - 01.07.1955, Síða 32

TVÆR SKOPSOGUR
Allt í lagi, lagsi.
Ég skal segja þér það, lags-
maður, að allt þetta tal um að
áhyggjur séu aðalmein þjóð-
félagsins, er tóm vitleysa.
Svo-o, hvað hefir þú fyrir þér
í því?
Það skal ég segja þér, lags-
maður. Áhyggjur eru sumsé alls
ekki til. Aðalmein þjóðfélagsins
eru þessir svokölluðu sálfræð-
ingar, sem hafa skapað sjálfum
sér bissnes með því að telja okk-
ur trú um, að við séum alltaf og
eilíflega ofhlaðnir áhyggjum.
N'ei, nú þykir mér týra. Held-
urðu að þú takir ekki fullmikið
upp í þig?
Nei — ónei, lagsmaður.
Reyndu að hugsa rökrétt, lags-
maður, og þá kemst þú að sömu
niðurstöðu og ég, lagsmaður.
Sjáðu nú til:
Það er aðeins tvennt, sem get-
ur skapað þér áhyggjur: Annað
hvort hefir þú heppnina með
þér, eða þá, að þú hefir ekki
heppnina með mér.
Jæja, iátum svo vera.
Nú, nú, — ef þú hefir heppn-
ina með þér þá er náttúrlega
engin ástæða til að vera með
áhyggjur. Ef, aftur á móti, þú
hefir heppnina ekki með þér, þá
er aðeins tvennt, sem kemur til
greina sem orsakað getur á-
hyggjur. Annað hvort ert þú fíl-
hraustur, eða þá að þú ert
veikur.
O-jæja, það er nú svo og svo,
en haltu bara áfram.
Já, ef þú ert fílhraustur, þá
er engin ástæða til að ala
áhyggjur, — nú, og ef þú ert
veikur þá kemur enn tvennt til
greina, sem orsakað getur
áhyggjur, sumsé; Annað hvort
batnar þér, eða þá, að þú
hrekkur upp af.
Ef þér batnar þá er engin á-
stæða til að vera með áhyggjur.
Jæja, jæja, það má til sanns
vegar færa, en ef ég held nú á-
fram að veslast upp og hrekk
að lokum upp af, eins og þú
orðaðir það. Hvað þá?
Ja, — ef þú hrekkur upp af
lagsmaður, þá er aðeins tvennt
til: Annað hvort lendir þú í
Himnaríki eða Helvíti. — Ef þú
lendir í Himnaríki þá er, svei
mér, engin ástæða til að vera að
burðast með áhyggjur. Og ef þú
30