Bergmál - 01.07.1955, Blaðsíða 44

Bergmál - 01.07.1955, Blaðsíða 44
Bergmál --------------------- hélt því á loft. „Þetta eru nátt- fötin hans Elliots föðurbróður míns,“ sagði hann. „Mín náttföt liggja í þinni tösku.“ Og þannig hófst nýtt líf fyrir Júlíu. Aldrei kom neitt á óvart, allt var sniöið eftir föstum fyrir- myndum og fyrirfram ákveðið, dag frá degi ög viku frá viku. Símon var alltaf við hlið henn- ar, reiðubúinn, hinn fullkomni maður á allan hátt. Á íerjunni til Kaprí lét hún fara vel um sig og heyrði álengdar að Símon var að spila eitthvert billiard- spil uppi á þilfarinu. Það kom henni ekki á óvart, þannig var þetta í skáldsögum. Allt var eins og það átti að vera. Langa, sólheita sumardaga lágu þau á baðströndunum á Kaprí og létu sér líða vel. Júlía horfði oft á mann sinn út und- an sér, þar sem hann lá endi- langur á baðströndinni. Hann var ljóshærður og sólbrenndur og leit út sem grískur guð, eða það fannst Júlíu að minnsta kosti. Fullkomnari eiginmann var ekki hægt að hugsa sér. fríðan og glæsilegan á velli, gáf- aðan, skemmtilegan og aðlað- andi mann, sterkan og ákveðinn, sem vissi allt og gat allt. Símon þurfti ekki annað en líta á utan- borðsmótorinn, þá fór hann í ----------------------- J ú l í gang. En við og við varð Júlíu hugsað til þess, hvort öll þessi töfrandi, ótrúlega fullkomnun myndi ef til vill fölna og fjar- lægjast, er þau kæmu á ný heim til Englands. Ef til vill var þetta aðeins nokkuð, sem tilheyrði hveitibrauðsdögunum, en hún hefði ekki þurft að óttast það. Þegar þau komu heim úr brúðkaupsferðinni, settust þau að í nýja húsinu, sem þau höfðu keypt sér, og vitanlega hafði hann keypt það með sínum sér- stæða hætti. Hann hafði gengið út á götuna að morgni dags í þeim tilgangi að kaupa sér hús, og um hádegi var allt klappað og klárt. Húsið var í skemmtilegu hverfi í Kensington og Júlíu fannst það dásamlegt, enda var þetta snoturt hús og óaðfinnan- legt að öllu leyti. Síðdegis sama dag og hann hafði keypt húsið, hafði hann farið út aftur og áður en kvöld var komið hafði hann ráðið til sín eldri hjón til þess að sjá um hússtörfin og þjónustu innanhúss. Eftir því sem Júlía vandist betur hinu nýja lífi sem eiginkona Símons, skildist henni að nú var hún fyrt komin út í lífið sjálft og það var í raun og veru gagnólíkt - 46 -
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Bergmál

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Bergmál
https://timarit.is/publication/1971

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.