Bergmál - 01.07.1955, Qupperneq 44

Bergmál ---------------------
hélt því á loft. „Þetta eru nátt-
fötin hans Elliots föðurbróður
míns,“ sagði hann. „Mín náttföt
liggja í þinni tösku.“
Og þannig hófst nýtt líf fyrir
Júlíu. Aldrei kom neitt á óvart,
allt var sniöið eftir föstum fyrir-
myndum og fyrirfram ákveðið,
dag frá degi ög viku frá viku.
Símon var alltaf við hlið henn-
ar, reiðubúinn, hinn fullkomni
maður á allan hátt. Á íerjunni
til Kaprí lét hún fara vel um
sig og heyrði álengdar að Símon
var að spila eitthvert billiard-
spil uppi á þilfarinu. Það kom
henni ekki á óvart, þannig var
þetta í skáldsögum. Allt var
eins og það átti að vera.
Langa, sólheita sumardaga
lágu þau á baðströndunum á
Kaprí og létu sér líða vel. Júlía
horfði oft á mann sinn út und-
an sér, þar sem hann lá endi-
langur á baðströndinni. Hann
var ljóshærður og sólbrenndur
og leit út sem grískur guð, eða
það fannst Júlíu að minnsta
kosti. Fullkomnari eiginmann
var ekki hægt að hugsa sér.
fríðan og glæsilegan á velli, gáf-
aðan, skemmtilegan og aðlað-
andi mann, sterkan og ákveðinn,
sem vissi allt og gat allt. Símon
þurfti ekki annað en líta á utan-
borðsmótorinn, þá fór hann í
----------------------- J ú l í
gang. En við og við varð Júlíu
hugsað til þess, hvort öll þessi
töfrandi, ótrúlega fullkomnun
myndi ef til vill fölna og fjar-
lægjast, er þau kæmu á ný heim
til Englands. Ef til vill var þetta
aðeins nokkuð, sem tilheyrði
hveitibrauðsdögunum, en hún
hefði ekki þurft að óttast það.
Þegar þau komu heim úr
brúðkaupsferðinni, settust þau
að í nýja húsinu, sem þau höfðu
keypt sér, og vitanlega hafði
hann keypt það með sínum sér-
stæða hætti. Hann hafði gengið
út á götuna að morgni dags í
þeim tilgangi að kaupa sér hús,
og um hádegi var allt klappað
og klárt.
Húsið var í skemmtilegu
hverfi í Kensington og Júlíu
fannst það dásamlegt, enda var
þetta snoturt hús og óaðfinnan-
legt að öllu leyti. Síðdegis sama
dag og hann hafði keypt húsið,
hafði hann farið út aftur og
áður en kvöld var komið hafði
hann ráðið til sín eldri hjón til
þess að sjá um hússtörfin og
þjónustu innanhúss. Eftir því
sem Júlía vandist betur hinu
nýja lífi sem eiginkona Símons,
skildist henni að nú var hún
fyrt komin út í lífið sjálft og
það var í raun og veru gagnólíkt
- 46 -