Bergmál - 01.07.1955, Side 56
Bergmál--------------------------------------------------JÚLÍ
Þær settust nú að tedrykkjunni og Christine fann það, að henni
geðjaðist mjög vel að þessari konu. Hún var svo alúðleg og einlæg,
þrátt fyrir deyfðarsvipinn.
Hún var auðsjáanlega mjög háð hinum þekkta lækni, manninum
sínum, enda þótt hún virtist ekki að neinu leyti hæf til að vera
læknisfrú. Christine fór að brjóta heilann um það, hvernig gæti á
því staðið að doktor Kennan hefði gifzt henni, því að þau virtust
ekki eiga neitt sameiginlegt. Ef til vill væri hann einföld og barns-
leg sál utan síns vinnustaðar, slíkt var víst alþekkt fyrirbrigði með
snillinga á ýmsum sviðum. Hún vissi að hann kærði sig kollóttan
um allt samkvæmislíf, fór sjaldan út og hafði lítið samneyti við
starfsbræður sína, utan vinnutíma.
Frú Kennan hafði víst verið að hugsa eitthvað svipað og gestur
hennar, því að skyndilega sagði hún ótilkvödd:
„Maðurinn minn vinnur alltof mikið, skal ég segja yður. Hann
er ekki hraustur og ég er alltaf á nálum um að hann gangi fram af
sér. En honum finnst starf sitt hér svo mikilvægt, að hann hugsar
meira um það en heilsuna — og vafalaust hefir hann rétt fyrir sér,
ekki ætla ég að andmæla því sem hann segir. Ég geri það sem ég
get til að láta hann hvíla sig, þegar tómstundir gefast.“
Hann lenti í miklum erfiðleikum í stríðinu. Slapp með naumind-
um lifandi frá Þýzkalandi — og allt stríðið út í gegn var honum
ofgert með störfum eins og reyndar flestum læknum. Þér hafið
sjálfsagt verið nemandi þá.“
„Já, ég var nemandi þá,“ sagði Christine.
Þær ræddu alllengi um hitt og þetta. Og þegar Christine bjóst
til brottfarar vildi frú Kennan fá að fylgja henni yfir að hælinu.
„Ég hefi haft mikla ánægju af að kynnast yður,“ sagði frú Mary
Kennan, þegar þær kvöddust. „Ég vona að þér lítið inn til mín
öðru hverju, þér eruð alltaf hjartanlega velkomnar.“
„Ég þakka yður kærlega fyrir,“ svaraði Christine. „Ég hefi einnig
haft mikla ánægju af samfundum okkar.“
Hún horfði á eftir frú Kennan, þar til hún hvarf inn í hús sitt.
Ohristine gekk hægt og rólega meðfram framhlið hælisins og
kom þá auga á David Blair, sem kom á móti henni. Hún fann að
hún roðnaði og fékk ákafan hjartslátt.
54