Helsingjar - 01.07.1943, Blaðsíða 22

Helsingjar - 01.07.1943, Blaðsíða 22
4 Helsingjar þeirra voru kenndir við bæinn Knidos í Litlu-Asíu og eyna Kos. — í ritum Hiopokratesar frá Kos (um 400 f. Kr. b.) er ágæt lýsing á lungnaberklum, og eru þeir ekki taldir sjaldgæfir. Telur hann líklegt, að sjúkdómurinn sé arfgeng- ur, en jafnframt bendir hann á ýmis atriði, sem styrki þá skoðun, að hann sé smitandi. Sagt er einnig, að flestir sjúkl- inganna deyi á 18—35 ára aldri. — Læknarnir frá Kos töldu batahorfur mjög litlar og sögðu sem svo, að langoftast höfnuðu sjúklingarnir í gröfinni. Aftur á móti voru lækn- arnir frá Knidos mun bjartsýnni og sögðu meðal annars: Sjúklingunum getur batnað, et þeir eru undir læknishendi írá byrjun. Er það eftirtektarvert, að þessum fornu læknum var það ljóst, hversu nauðsynlegt er að taka sjúkdóminn til meðferðar eins fljótt og unnt er. Celsus, Aretajos og Galenus, sem voru frægustu læknarn- ir í Rómaveldi hinu forna á fyrstu tveim öldum kristninn- ar, lýsa allir lungnaberklum í ritum sínum og fara líkum orðum um þá og hinir grísku stéttarbræður þeirra. — Sumir sagnfræðingar telja líklegt, að fornaldarlæknar hafi jafnvel þekkt berklaveiki í nautgripum, en hvað sem um það kann að vera, þekktu þeir lungnaberkla í mönnum l'urðanlega vel, þótt myrkur miðaldanna legðist síðar yfir þessi fornu vísindi eins og mara og héldi þeim í skugganum um langan aldur. Það er ekki unnt að segja með neinni vissu, hvar á jörð- unni berklaveikin hafi átt upptök sín eða eftir hvaða leið- um hún hafi borizt til og breiðzt út um heiminn. Þó er ekki ólíklega til getið, að hún hafi, eins og margt annað, borizt með straumi menningarinnar frá Austurlöndum vestur eft- ir. Þess má geta, að frumbyggjar Ameríku, Afríku og Suður- hafseyja virðast hafa verið ósýktir af berklum allt þar til er þeir fóru að hafa kynni af erlendum þjóðum Irá fjarlægum löndum. Síðan hafa frumbyggjar þessir fengið berklaveik- ina í kaupbæti með því menningar-snarli, sem upp á þá hefur verið troðið, á sama hátt og verið hefur um bólusótt, samræðissjúkdóma, áfengisböl og annað slíkt.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Helsingjar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Helsingjar
https://timarit.is/publication/1979

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.