Flokkstíðindi - 01.04.1947, Qupperneq 1

o
o
UTGEEANDl! MIÐSTJÖM SÖSIAIISTAPIOKKSIKS
II. árg. APRII 1947 2. tbl.
í ) I ! ! I í 5 t ? : I ! J ! : i I J : i ) 1 ! ! í : J ! ! I f ! : I ! ; ) ? í t t ! ) í i 1 J ) I ) ) I ) I f T ! ! I 1
Grundvöllurirm, sem allt,
annað bygglst á, er____
OJLA . Ö J_v_l^l J_ AJJ^S
Ræða Brynjólfs Bjarnasonar á
árshátíð Sósíalistafélags
Reykjavíkur,22. marz 1947.
Rrátt fyrir öll hin stórpólitísku verkefni, sem Sósíal-
istaflokkurinn á nú f.yrir höndum og ÍDjóðin treystir honum til
að leysa rétt af hendi, er þó eitt mál málanna, grundvöllur-
inn, sem allt annað hyggist á, en það er útgáfa Þjóðviljans.
Svo hefur það í rauninni alltaf verið, því að án Þjóðviljans
værum við enginn flokkur. Jafnvel þó að við yröum að starfa
1 hanni laganna? mundum. Við ekki hætta að gefa hann út.
Ég held, ao það sé mikilsvert, að viö gerum okkur sem
oftast ljósa grein fyrir þvi hvers virði hlöðirt eru fyrir
flokkinn okkar og verkalýðsstéttina, og hvaða haráttu það hef-
ur kostað að hefja útgáfu þeirra, vinna þau upp og halda þeim
úti. Og þeirri haráttu er sannarlega ekki lokið. Við stöndum
mitt í henni enn í dag. Enginn rná taka það sem sjálfsagðan .
hlut, að Þjóöviljinn komi til hans á hverjum morgni. Ef við
ekki herjumst fyrir honum eins og voru daglega hrauði, þá
hættir hann að koma.
Þegar Kommúnistaflokkurinn var stofnaður 1930,datt engum
í hug,^ að nokkurt við'lit væri að halda uppi flokki án þess að
gefa út blað.
Það var fámennur hópur hláfátækra manna, sem stofnaöiþenn-
an flokk . Ekki kom til mála að gefa út nema vikuhlað og það
kostaði svo mikið erfiði, sjálfsafneitun og órjúfandi samheldni
þessa fámenna hóps, að erfitt er að gera sér hugmynd um fyrir
þá, sem ekki voru sjálfir þátttakendur. Allmikill hópur manna
varð að snúa haki við borgaralegu lífi og öllum framtíðarvonum
í horgaralegu þjóöfélagi, horfast í augu við líf 1 örhyrgð um
ófyrirsjáanlega framtíö, jafnvel alla ævi.
Á tímum atvinnuleysisins, þegar allur fjöldinn þorði ekki
að láta uppi sjálfstæðar skoöanir, jafnvel ekki í einkasamtöl-
um af ótta viö heimilisböl af völdum atvinnuleysis og örhyrgöar,
gengu þessir hrautryöjendur verkalýösstéttarinnar fram fyrir
skjöldu, söfnuðu áslcrifendum fyrir hlaöið, söfnuðu styrktarfé
og létu sjálfir sinn síðasta eyri, lokandi augunum fyrir því,