Flokkstíðindi - 01.04.1947, Síða 2

að joeir áttu á hcottu að fá ei til vill hvergi handtak að i'inna
og- verð'a svo að segja útskufaðir úr mannlegu félagi, Iiversu
eft hejrröum vio ekki hessa vioháru. Ber okkur ekki sliylda til
að hugsa fyrst og frenst um hörn okkar og heimili? Og hversu
oft urðum viö ao gefa þetta miskunnarlausa svar: Hei, við verð-
um um stund aö láta einkainálin sitja á hakanum til þess aö hörn
stéttar olfkar geti lifað í þessum heimi, eins og menn. Yiö
veröum aC temja okkur hiö haröa siogaoi, sem eitt dugar til aö
vinna sigur í styrjöld gegn margfalt voldugri andstæðingi.
in hlaös hefoi enqlnn flokkur veriÖ stofnaöur. YiÖ
eigurn þao ao þakka hinurn fornfúsu, þolgáou og hugrökltu, en hljáö-
látu haráttumönnum þessara tíma, að floldcurinn varö til.
Jdn meö vikuhlaoi var óhugsandi að gera flokkinn aö
fjöldaflokki.
MeÖ sana áhuga og þeirri hjartsýni, sem ekki sést fyrir
var ráðizt i aö koma upp da^hlaöi. Árangurinn varð sá, að' það
tókst aö sameina íslenzka Sósialista í einn flckk, sem hrátt
varo aö fjöldaflokki, sem tók forustuna fyrir verkalýössamtökum
landsins og eygir nú þao markmiö, aö veröa eini verkalýösflckk-
urinn i lanöinu, hiö sameinandi afl allrar verkalýösstéttarinn-
ar.
hað hefur kostaö látlaust starf cg stööug fjárframlög
hundruöa og þó.sunda fórnfúsra, fátækra manna aö halda Þjóðvilj-
anum uppi,
AndstæÖingarnir hafa aö minnsta kosti sjöfaldan hlaöa-
kost móti Sósíalistafloklmum. Til þess aÖ gefa út hlöö á Is-
landi þarf annað tveggjam milciö f jármagn eöa þdsundir manna,
sem eru fúsir til ao taka á sig miklar f járhagslegar hjrrö'ar,
til þess aö hjarga framtiö' sinni og harna sinna.
Þetta segjast ritstjórar Yísis meÖ engu moti geta skil-
ið. Nú skulum viö hugsa okkur, ao hiö gamla og gróna hlaÖ
Yísir missti allt i einu stuoning heildsalastéttarinnar og
auglýsingar verndara sinna og hdshænda. HvaÖ haldiö þiö að
margir mánuöirmundu líöa þar til hann hstti aö koma dt? Ef
hið' vinnandi fólk taki vöídin í þessu landi og heildsalastétt™
in hyrfi dr sögunni, vnri ölduugis óþarft aö harma Vísi. Hann
myndi deyja eölilegum dauöa. Og Morgunhlaöiö myndi hrátt fara
sömu leiöina.
Ef kenningin um aö hiö horgaralega lýörc^Öi tryggi jafna
afstööu manna til að gera sér grein fyrir vandamálum samtíöar-
innar, væri rétt, myndi auðvaldsskipulagiö fyrir löngu hafa
oröiö^aö' ldta í lægra haldi fyrir sósíalismanum, hlátt áfram
af því ao alþýöan er yfirgncjfandi meirihluti þjóoarinnar. Lof-
söngurinn um prentfrelsiö i auövaldsþjóöfélögum ndtímans er ein
af ósvífnustu þjóölygum vorra tíma.
Ef ekki geysaði harátta í þessu þjóöfélagi upp á líf
og dauö'a, há myndu engin hlöö' koma dt, nema þau sem gefin eru
dt af mönnum, sem ráða^yfir miklu auömagni. Svona er nd lýö-
ræðio og prentfrelsið i landi voru. Svona er jafnrétti þegn-
anna til þess aö nynda sér skoöanir og hafa áhrif á skoöanir
annarra.
En fyrir samtök verkalýö'sin
vera eoa ekki vera, aö færa þær
gefa dt hlaö. An hlaös heföi enginn Sósí
stofnaðúr á Islandi. In daghlaös heföi Só
aldrei oröiö fjöldaflokkur. Og hvernig haldiö biö, ao
umhorfs i þjólifélaginu? Atvinnuleysi og
þekktum frá Arerstu lcreppuárunum fyrir st
er
fórnir, s
þaö spurningin um að
em tií þess þarf að
alistaflokkur verið
s í alis t af1okkurinn
örhyrgð,
’íö myndi
pá \ræri
eins og við
vera hlut-